در بحث« جمع خدایی » ارتقاء جمع مطرح هست. جمع ها ارتقاء پیدا میکنند، سطح شون ارتقاء پیدا میکنه، بواسطه ی محبت های خداوند، بواسطه ی منت های خداوندی، بواسطه ی ارتقاء محور در اون جمع و موضوعات دیگر جمع ها ارتقاء پیدا میکنند، یک جمع قابل ارتقاء هست. این قابلیت رو پیدا میکنه که ارتقاء پیدا کنه، رشد کنه و جمعی در شأن مقولاتی عالیتر بشه.
آیه ی دوم سوره جمعه حاکی از ارتقاء جمع خدایی
آیه ی دوم سوره مبارکه جمعه حاکی از ارتقاء جمع هست. جمعی هستند« امیین ».« رَسُولًا مِنهُم » رسول هم در بین اونهاست، اون رسول مدنظر هم در بین اونها ست پس اینها با هم یک جمع هستند، برنامه ی ارتقاء این جمع وجود داره، لذا بعثتی خاص برای فردی از اون جمع اتفاق می افته برای اینکه بواسطه ی اون بعثت و ثمرات اون بعثت یک جمع ارتقاء پیدا کنند برای اون جمع رشدی خاص اتفاق بیفته. امیین قبل از تحقق آیه دوم سوره جمعه با امیینِ بعد از تحقق آیه دوم سوره جمعه فرق میکنه. همون آدم ها هستند ولی فرق میکنند. نوع جمع شون فرق کرده است، سطح و ارتفاع جمع شون تغییر کرده است.
دغدغه پیوسته جمع خدایی برای ارتقاء بواسطه حبل الله و عدم سقوط
بله جمع های خدایی هم باید دغدغه ی ارتقاء گرفتن داشته باشند یعنی از خداوند بخواهند که ابزاری، زمینه ای، بستری قرار بده برای اینکه جمع اونها ارتقاء پیدا کنه و جمعی درخور اشیاء عالیتر باشه و هم باید مراقب باشند که جمع شون سقوط نکنه. یکی از مهمترین اشیائی که باعث میشه جمع اونها سقوط نکنه« حبل الله » هست. لذ میفرماید« وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَميعاً (103 آل عمران ) »
اعتصام به حبل الله برای حفظ موقعیت بدست آمده
بوسیله ی « حبل الله » خودتون رو ایمن کنید، بوسیله ی« حبل الله » به موقعیتی برسید، به وسیله ی« حبل الله » شرایطی برای خودتون ایجاد کنید که سقوط نکنید. در« اعتصام » یک بحث« عدم سقوط » وجود داره. شما رشد میکنی و به یک نقطه ای میرسی حالا اعتصام بِوَرز یعنی« عصمت بگیر » یعنی یک کاری کن نَیُفتی، یک کاری کن در همون موقعیت بمونی. یک رفتار جمعی انجام بدید برای اینکه جمع تون سقوط نکنه، برای اینکه ارتفاع جمع شما در همون ارتفاعی که بود حداقل در همون ارتفاع باقی بماند.
