سه شنبه 18 صفر 1437 - کربلای معلی - نهر علقمه – سفر اربعین
همراه با اباالفضل به سوی فرات با حس یک سرباز
بله بایستی با اباالفضل علیه السلام در به سوی فرات همراه شد، این همراهی خیلی ابعاد مختلفی داره، ما سعی کنیم از بعد و از جهت نگاه یک سرباز با اباالفضل علیه السلام همراه بشیم. برای یک سرباز امام خیلی قیمت داره، فرمانده اش خیلی قیمت داره، سربازی برای فرمانده اش خیلی قیمت داره، محافظت از حریم خیلی قیمت داره.«عبد» فرمانده بودن خیلی برای سرباز قیمت داره، مهم هست. اباالفضل علیه السلام با پشتیبانی امام حسین علیه السلام میآد به سمت سپاه دشمن، ما ساده نگاه نکنیم، بریم در نگاه یک سرباز، همراه اباالفضل بشیم، از نگاه سربازی یکی از دغدغه هایی که در نگاه اباالفضل علیه السلام هست این هست که امام علیه السلام داره من رو پشتیبانی میکنه؛« من میرم ولی هیچ کس نیست. دیگه هیچ سربازی برای امام نیست «. آدم این رونگاه کنه و دردش بگیره، چرا برای امام ع نباید دیگه سربازی باشه؟ چرا اباالفضل علیه السلام باید تنها به سمت علقمه بیاد؟ خدایا! نکنه این موضوع حاکی از این هست که سربازان امام زمان صلوات الله علیه کم هستند. در کنار علقمه از خدا بخواهیم که خدایا! ما رو در این حس اباالفضل علیه السلام وارد کن« حس سربازی »، درکی از این حس پیدا کنیم، با درک این حس درد مون بگیره. دغدغه ی سرباز شدن پیدا کنیم.
اباالفضل ع در کنار علقمه آب نخورد چرا که او یک سرباز است و فرصت کم و امام او در میدان جنگ تنها مانده
اباالفضل علیه السلام که یک دقیقه ای به فرات نرسید، یک دقیقه نیست که از امام جدا شده، ده دقیقه نیست که از امام جدا شده، شاید چندین دقیقه، شاید چندین ساعت هست که از امام علیه السلام جدا شده، تنها یک نفر هست، اومده به سمت فرات، این سرباز دل در دلش نیست؛« پیش امام چه خبر هست؟ امام تنها موند ». اینجوری نگاه کن که اباالفضل علیه السلام رسیده اند به آب، حالا انتظار داری که آب بخوره؟ از دور نباید ایستاد و نگاه کرد و قضاوت کرد که چرا اباالفضل علیه السلام آب نخورد؟ بخاطر فلان موضوع بود یا بخاطر فلان موضوع بود نه! با اباالفضل علیه السلام همراه شو و به آب برس و بعد ببین که میتونی آب بخوری؟ تصور کنید که شما در یک صحنه ای رفته باشید و بعد یک فردی از عزیز ترین کسان شما در چندصدمتر اونطرف تر به شما خبر داده اند و الان با خبر شدی که لبه ی یک پرتگاهی احتمال داره بیفته. شما به اندازه ی یک آب خوردن هم اونجا معطل نمیشی. اباالفضل علیه السلام رو اینجوری بشناسیم. به اندازه ی یک آب خوردن هم نبایستی معطل شد و سربازی امام علیه السلام رو کنار گذاشت. بله در کنار علقمه با ماجرای اباالفضل علیه السلام همراه بشیم و از جهت نگاه یک سرباز و درس بگیریم، درسهای سربازی. مثال عرض میکنیم، دیدید که برای یک کسی یک مشکلی پیش میآد، یک حادثه ی بدی خدای نکرده برای نزدیکانش اتفاق می افته شما بعد از مدتی این فرد رو میبینید و او میگه که من بیست و چهار ساعت هست که هیچ چیزی نخورده‌ام. بیست و چهار ساعت هست که آب از گلوم پائین نرفته، این فقط به خاطر یک مشکل هست، بعد شما از دور مینشینی و ماجرای اباالفضل علیه السلام رو نگاه میکنی و بگی که آب نخورد به خاطر وفاداری؟ اباالفضل علیه السلام حتی حاضر نیست به اندازه ی یک آب خوردن، به اندازه ی یک جرعه آب خوردن از سربازی امام علیه السلام دست برداره، وقتی چندین دقیقه ی قبل از امام علیه السلام جدا شد، امام علیه السلام تنها بود، لحظه به لحظه که با سپاه دشمن میجنگید به یاد امام بود که امام تنهاست، الان رسیده به آب، آب بخوره؟ اباالفضل علیه السلام برای ما الگو باشه، سعی کنیم به درجاتی ولو درجات پائین رفتاری ایشون نزدیک بشیم، ایشون کسی هست که در اون صحنه که شاید چندین ساعت هست که آب نخورده و در اوج تشنگی هست و الان به آب رسیده، چرا آب نمیخوره؟ چون حاضر نیست به اندازه ی یک آب خوردن از سربازی امام علیه السلام دست برداره، آب خوردن دو ثانیه از او وقت میگیره. الگو بگیریم، حاضر نباشیم از سربازی امام علیه السلام دست برداریم.
سربازی اباالفضل ع به سوی علقمه، عالیترین صحنه، آیه و الگوی سربازی برای امام حسین ع
بله دوستان خداوند توفیق داده و ما در صحنه ای هستیم که اون صحنه آیه ی سربازی اباالفضل علیه السلام هست، میخواهیم بریم چند تا آیه ی قرآن بخونیم و سربازی یاد بگیریم؟ در این صحنه سربازی رو ببینیم، در این صحنه وارد بشیم، در این صحنه با ابالفضل علیه السلام همراه بشیم، سربازی رو تجربه کنیم. إن شاء الله که خداوند توفیق بده ما از این صحنه بیشترین بهره برداری سربازی رو داشته باشیم. عالیترین صحنه ی سربازی برای امام حسین علیه السلام« سربازی اباالفضل به سوی علقمه » است. الگو بگیریم و وارد بشیم، خیلی هم برای خودمون سخت نکنیم، بر اساس همین معلوماتی که از اباالفضل علیه السلام و این صحنه داریم کافی هست با اباالفضل علیه السلام همراه بشیم، دل بدیم. وقتی امام علیه السلام به ایشون میفرمایند که« إرکب بنفسی أنت » سوار اسب بشو، برو، برو در میدان، برو برای امام سربازی کن ما هم همراه ایشون سوار بشیم. آنقدر که میتونیم بریم درون این صحنه و با اباالفضل علیه السلام همراه بشیم، بعنوان سرباز، بعنوان یک شیعه ی سرباز، بعنوان یک شیعه ی عاشق سرباز، کسی که امام علیه السلام او رو سوار بر اسب کرده اند و گفته اند که برو در میدان، او که سوار میشه میداند که نفر آخر هست، باید تا علقمه برای آب بره، این همه دشمن در مقابل او هستند، وقتی میره به سمت دشمن میبینه از کناره ها برخی از دشمنان به سمت امام علیه السلام میروند. بله بریم در این صحنه، این صحنه رو برای خودمون تصویر کنیم، ده نفر که در مقابل نبودند که، یک لشگر بودند، چندین هزار نفر بودند، همه شون هم میدانند که یک نفر باقی مونده و اون هم اباالفضل علیه السلام هست و اباالفضل رو هم که امام راهی به سمت علقمه کرد. اباالفضل علیه السلام داره میبینه وقتی به سمت سپاه دشمن میره، وقتی که در دل سپاه دشمن هست برخی از سپاه دشمن از کناره ها به سمت امام علیه السلام حرکت میکنند، این سرباز چی میکشه؟ کسی که حاض نیست یک لحظه چشم از امام برداره الان چند دقیقه است که در میدان جنگ، میدان جنگی که کسی برای امام علیه السلام باقی نمونده، چند دقیقه است که امام رو ندیده. یک فردی میگه که چرا اباالفضل علیه السلام وقتی به علقمه رسید آب نخورد، شما وقتی با اباالفضل علیه السلام همراه میشی میگی اصلا یادش نبود که تشنه هست، شما میگی من همراه او بودم، اصلا یادش نبود که تشنه هست.
ندای مادر مهربان س به اباالفضل در کنار علقمه: «عجله کن حسین تنهاست»
نقل هست که وقتی اباالفضل علیه السلام به علقمه رسید در صحنه ی علقمه مادر مهربان سلام الله علیها رو دید. عرض میکنم که شاید اونجا مادر مهربان سلام الله علیها وقتی اباالفضل علیه السلام به علقمه رسید، مادر مهربان هم اومد، اباالفضل علیه السلام به سرعت داره مشک ها رو پر میکنه، مادر مهربان میگه؛« عجله کن، عجله کن حسین تنهاست ». ماجرا این نیست که آب بخور یا آب نخور بلکه ماجرا این هست« عجله کن حسین تنهاست ».
پرداختن به اباالفضل ع برای سربازی برای امام ع
إن شاء الله خداوند توفیق بده که بتونیم از اباالفضل علیه السلام، از عالیترین الگو های سربازی امام علیه السلام بهره مند بشیم، از نور سربازی ایشون بهره مند بشیم، برداشت کنیم، سلاح برداریم، دغدغه ی سربازی پیدا کنیم، حس سربازی بگیریم. اباالفضل علیه السلام حاضر نیست به اندازه ی یک آب خوردن از سربازی دست برداره، یعنی حاضر نیست برای یک ثانیه سرباز نباشه، خداوند توفیق بده که ما در زندگی مون دغدغه ی سرباز شدن پیدا کنیم و به سمت سرباز شدن حرکت کنیم، اینطوری نباشه که روزها و ماه ها بر ما بگذره و خارج از دغدغه ی سربازی باشیم. اباالفضل علیه السلام رو که میخواهیم بشناسیم اینطوری بشناسیم، اینجوری به ایشون نزدیک بشیم. اینکه مدام مطرح کنیم وای اباالفضل کشته شد میخواهی به چی برسی با این حرف؟ دغدغه ی سربازی پیدا کن. آخرین و بهترین سرباز امام کشته شد، در شرایطی که حاضر نبود یک ثانیه از سربازی کردن دست برداره. خداوند إن شاء الله بواسطه ی این سربازی اباالفضل علیه السلام از نور امام علیه السلام به همه ی ما محبت کنه و همه ی ما از نور امام علیه السلام بسیار زیاد بهره مند بشیم و از این نور در مسیر سربازی برای امام علیه السلام بهره بگیریم.
بر محمد و آل محمد صلواتی بفرستیم أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
