اعتصام به حبل الله و حرکت در مسیر رشد، محور جمع خدایی
1394/06/22
اعتصام به حبل الله و حرکت در مسیر رشد، محور جمع خدایی
یکشنبه- 29ذی القعده 1436- حکیم
بسم الله الرحمن الرحیم توکلت علی الله
اعتصام به حبل الله، رفتار محوری در جمع خدایی
جمع خدایی؛ رفتار ما در جمع خدایی چگونه باشه؟ در آیه قرآن میفرماید که« وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَميعاً...( 103 آل عمران )» شما از قسمت« جمیعا » بحث جمع خدایی رو نتیجه بگیرید، بحث جمع بودن رو نتیجه بگیرید ولی یک مقدمه داره، یک چیزی، یک نوع رفتاری در جمع خدایی محور هست.« وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ » همین جمع تعریف رفتارشون «اعتصام به حبل الله » هست اینکه به حبل الله معتصم بشن، دنبال این باشند که به حبل الله پناه ببرند. خب من با چند نفر نشست و برخواست میکنیم آیا ما جمع هستیم؟ اگر دغدغه ی نشست و برخواست این چند نفری که دور هم هستیم پناه بردن به حبل الله باشه اونوقت ما این جمعی هستیم که در این آیه مطرح شده است. آقا! حبل الله چی هست؟ « قران ». آیا من با این دوستانی که مینشینم دغدغه مون پناه بردن به قرآن، عصمت گرفتن از قرآن هست؟ آیا دغدغه مون نزدیک شدن به اهل بیت علیهم السلام هست؟ آیا دغدغه مون نزدیک شدن روحی و اخلاقی به اهل بیت علیهم السلام هست؟ آیا دغدغه مون این هست که زمانی که جمع هستیم و دور هم نشسته ایم یک کاری بکنیم که نور اهل بیت علیهم السلام به جمع ما نزدیک‌تر بشه و ما بتونیم از اون نور بیشتر بهره ببریم آیا اینطور هست؟ خب این چی رو میرسونه؟ یعنی اینکه ما چند نفر که دور هم هستیم این محور رفتارمون باشه، بقیه ی رفتارهای ما با هم باید حول این محور تعریف بشه نه حول چیز دیگری و نباید اینطور باشه که" ما یک سری روابط دیگر با هم داریم و این رفتار رو هم داریم" نه! در اینصورت شما یک سری جمع های دیگری هستید و یک جایی یک کاری هم با هم انجام میدید. نه! بقیه ی رفتار ها باید حول این محور تعریف بشه.
یک وقت یک فردی میگه دلم برای دوستم تنگ شده. میپرسن چرا؟ میگه برای اینکه وقتی با ایشون مینشینم بهتر میتونم به حبل الله اعتصام بورزم. این قیمت داره، این نوع نگاه قیمت داره. و فردی میگه دلم برای دوستم تنگ شده از او میپرسن چرا؟ میگه برای اینکه با هم رفیق هستیم، چند سال هست که با هم رفیق هستیم خب همدیگر رو ببینیم. عرضم نمیکنم که این بد هست. آخرش مثلا صله ی رحم هم نمیشه چون اینها رحم همدیگه نیستند و میشه دید و بازدید، جویای احوال هم بودن، دیدار از همسایگان.
در معیت رسول الله ص بودن، محور رفاقت در جمع
رفاقت یعنی همراهی، رفاقت یعنی در یک مسیر بودن. میفرماید که« مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُم » أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم. شما این« وَ الَّذينَ مَعَهُ » رو بگذارید رفقا؛ کسانی که با هم رفاقت دارند و رفیق بالای سرشون رسول الله صلوات الله عیله و آله هست». اونچیزی که براشون رفاقت ایجاد کرده معیت با رسول الله صلوات الله علیه هست و در معیت ایشون بودن رفاقت اینها هست. بین شون رحمت جریان داره و دید و یازدید شون قیمت پیدا میکنه چون در معیت رسول الله صلوات الله عیله هستند.
افراد تحت معیت رسول الله ص جزء رحم ایشان می‌شوند و دید و بازدیدشان از همدیگر صله رحم می‌گردد
این مطلب رو داخل پرانتز عرض کنیم. میپرسیم که صله ی رحم قیمت داره میگی که بله. میگی آقا! آیا میشه دوتا آدم با هم فامیل نباشن و صله ی رحم کنند، شما در ظاهر میفرمایید که نه! چه ربطی داره به صله ی رحم. ولی یک کسانی هستند که میرن در معیت رسول الله صلوات الله علیه، اینها وقتی با رسول الله صلوات الله علیه همراه میشن به مرور از« رحم رسول الله صلوات الله علیه و آله » میشن،« در زمره ی ارحام رسول الله صلوات الله علیه و آله » میشن. اینها وقتی با هم ارتباط ایجاد میکنند دید و بازدیدشون میشه صله ی رحم. تعریف قرآنیش کجاست؟« رُحَماءُ بَيْنَهُمْ » برای این ماجرای استنادات روایی زیادی وجود داره.
لزوم پرهیز از لهو و لعب و لغو در جمع خدایی
در جمع خدایی نباید بین افراد« لغو »،« لهو » جریان داشته باشه. نباید رابطه شون جوری باشه که انگار دور هم سرگرم هستند، بسیاری از جمع ها اینجور هستند فقط دور هم سرگرم هستند. الان شما بعضی از این برنامه های تلوزیون رو ببینید همین رو آموزش میدن اینکه جمع بشید دور هم سرگرم بشید. مثلا برخی برنامه های تلوزیونی مثل برنامه خندوانه یا برخی از همین برنامه ی هایی که گروهی افراد رو جمع میکنند و یک سری برنامه ی های مسابقه و از اینجور چیز ها ترتیب میدن یا یک سری نشست های دورهمی ترتیب میدن، یکسری برنامه ها با عنوان جشن فلان و از اینجور چیز ها دورهم در سالن های مختلف ترتیب میدن. خب این چه جماعتی هست؟ ما برای چی دور هم جمع شدیم؟ برای« لهو » برای« لعب » برای موضوعات« لغو ».
حرکت و رشد کردن، معیار جمع خدایی
شما برخی از این برنامه ها رو ببینید( مثلا برنامه ی فلان ) میبینی صد نفر آدم با کم و زیادش دور خودش جمع کرده، حالا غیر از ملتی که پای تلوزیون مینشینند. ابتدای برنامه رو تا انتها رصد کن آیا این آدم ها به لحاظ حال و هوا یک اپسیلُن به خدا نزدیک تر میشن؟ آیا یک اپسیلُن برای این آدم ها تذکر وجود داره؟ یک اپسیلُن برای این آدمها یک رشد روحانی وجود داره؟ اگر این حرف رو به کسی بزنی ممکنه بگن که آقا! سخت میگیری. پاسخ شون این هست که شما داری عمر تلف میکنی. ممکنه بگن آقا بالاخره آدم باید خوش بگذرونه. پاسخ شون این هست که بله آدم باید خوش بگذرونه ولی نه با« لهو و لغو ». عرض مون فقط یک ساعت برنامه نیست شما ممکنه بگی که در یک ساعت نشه کاری کرد. عرض میکنیم شما مثلا فلان برنامه رو بیست قسمتش رو پشت سر هم نگاه کن/ در این بیست قسمت با همدیگه هم اینها یک قدم حرکت ندارند. ببین ممکنه شما بگی ما با یک جمعی نصفه روزی در یک جایی همراه بودیم. بپرسن که در این نصف روز چه کار کردید؟ میگی نشستیم غذا خوردیم، استراحت کردیم، گاهی شوخی کردیم، خندیدیم و نکات تذکره ای هم داشتیم. میپرسن سر جمع در این نصف روز چه طور بود؟ میگی خیلی خوب بود، یک رشدی درونش بود. ممکنه یک فردی بیاد و بگه آقا اون موقعی که داشتید با هم شوخی میکردید، پس اون چی؟ میگی که حالا اون رو نگاه نکن، شما این نصف روز رو با هم نگاه کن، در این نصف روز با هم سرجمع یک قدم بالا رفتیم، یک قدم از جامون حرکت کردیم، این یعنی جهت گیری.
بسیاری از این برنامه ها و جماعت ها هیچ جهتی ندارند.
إنشاء الله که خدا توفیق بده ما در جهت صراط مستقیم حرکت کنیم.
برمحمد و آل محمد صلواتی بفرستیم أللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم
