اهل تزکیه کسانی هستند که کفه ترازوی اثرگیری از آخرت آن‌ها از اثرگیری‌شان از دنیا سنگین‌تر است
در آیه ی چهاردهم و پانزدهم مطرح هست که ((قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّى * وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى)) کسی به فلاحت میرسه که اهل تزکیه باشه و ذکر اسم رب کنه و نماز بجا بیاره و بر اساس این ذکر اهل نماز بشه در ادامه مطرح هست که ((بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا* وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَى)) یه سری آدم ها هستند به جا تزکیه مسیر دیگه ای رو دنبال می کنند حیات دنیا رو اختیار می کنند حیات دنیا رو اختیار می کنند و از حیات دنیا اثر می گیرند ((بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا)) بلکه حیات دنیا رو اختیار می کنند ولو به اندازه یک اثر گرفتن، نسبت به آخرت حیات دنیا در اونها اثر گذاشته، آخرت رو بگذاریم یک کفه ی ترازو حیات دنیا رو بگذاریم یک کفه ی ترازو اثر حیات دنیا بر اونها بیشتر بوده، نسبت به آخرت از حیات دنیا اثر گرفتند حیات دنیا در اونها مؤثر بوده حیات دنیا در اونها کار ساز بوده، مَن تَزَكَّى اینجوری نیستند اگر حیات دنیا یه طرف باشه و آخرت یک طرف دیگه آخرت هست که بر اونها اثر می گذاره نه حیات دنیا آخرت هست که تعیین کننده هست.
