چرا پیامبر(صلوات الله علیه) قبول می کنه که امام حسین علیه السلام شهید بشن؟ چون انسانها برن بهشت؟ برای شفاعت؟ برای درمان بیماریهای انسانها؟ برای چی؟
... اینکه نمیدونم چیه اما احتمالا باید در این راستا باشه.به شما عرض میکنم فرض کنید سال 61 هجری است به شما میگن شما امضاء کن اگر امام(صلوات الله علیه)الان با این وضعیت کشته بشه فردا ظهور برپا میشه،آیا،امضا میکنی؟ نه!
پس چه جوری میگی در اون راستا است. الان امام حسین با اون وضعیت کشته بشن،یک ساعت بعدش ظهور برپا میشه،شما میگی ولش کن اصلا ظهور رو میخوام چی کار؟
ببینید! پیامبر(صلوات الله علیه) راضی میشه امام حسین(صلوات الله علیه) با این وضعیت به شهادت برسه.چرا؟باید یک جوابی برای این باشه.راضی میشه یعنی بالاخره راضی شد ما نمیگیم راضی نشد که، اما مهم این سواله که چرا؟
دلیل پیامبر چیه؟باید از خودشون پرسید دیگه. بگیم چرا؟چرا راضی شدی؟چرا قبول کردی؟حالا راضی نه، چرا قبول کردی؟باید یه جوابی براش باشه ما دنبال همین جواب هستیم.
بسیاری از پاسخ هایی که در مورد چرائی شهادت امام حسین علیه السلام داده می شود، درست است اما قانع کننده نیست
آیا دلیلش اینه که چون انسان های زمان تب کردند و یکی باید بره براشون دارو بیاره؟آیا اینه؟رفع تب انسانهای زمان چه اهمیتی داره؟
آیا برنامه خدا کشتن امام حسین بود؟این چه حرفیه.
آیا برای برپایی ظهور باید امام حسین ع کشته بشه؟چه ارتباطی داره؟یعنی کشته شدن امام حسین ع وسیله ی برپایی ظهوره؟این چه ظهوریه؟
آیا دلیل شهادت امام حسین این بود که با انسانها به بهشت برن؟مگه اصلا انسانها قرار بود برای امام حسین(صلوات الله علیه)گریه کنند که برن بهشت.خداوند وقتی انسانها رو خلق کرد به ملائکه گفت« وَ إِذْ قالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّي جاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَليفَةً ؛من در زمین خلیفه قرار دادم.بعد این خلیفه چه جوری بهشت برپا کرد؟با اسماء،با اسماءخدا در بخشی از زمین بهشت برپا کرد، این مسیر روشن بود، منطقی تره.
بعد حالا میبینیم، ما انسانها بیایم تا امام حسین کشته بشه ،انسانها گریه کنند برن در بهشت!
مگه روایت نداریم که کسی که بر امام حسین (صلوات الله علیه)گریه میکنه،«...وَجَبَ لَهُ الجَنَّه» بهشت بر او واجب میشه.خب برای چی ایشون باید کشته بشه، تا ما گریه کنیم تا به بهشت بریم؟
به این جور موارد باید فکر کنیم،بررسی کنیم،از جنبه های مختلف ببینیم واقعا چرا؟
اباالفضل (علیه السلام) دستانش قطع بشه که بخشی از انسانها بتونن به اون بهانه مورد شفاعت قرار بگیرن؟
واقعا باید جواب پیدا کنیم برای این سوال.(اینکه چرا شهادت امام حسین(صلوات الله علیه)؟)جوابی که بتونیم در نظام خدا این پاسخ رو ببینیم.بگیم برنامه خدا این هست.
آیا برنامه ی خدا کشتن اما حسین(صلوات الله علیه) هست؟.نه!خدایا نمیتونه برنامه شما این باشه.نمیشه نظام شما براساس کشته شدن امام حسین(صلوات الله علیه)باشه.اینکه گفته بشه نظام خدا جوری است که امام حسین(صلوات الله علیه)باید کشته بشه.نه!این نمیتونه باشه.
آیا پاسخ این هست که:(بعد از شهادت امام حسین(صلوات الله علیه)نجات انسانها است و دلیل طرح کردن این پاسخ این باشه که چون تعدای از اونهابا شهادت امام توبه کردند).گفته میشه که خب توبه کردن اونها چه فایده ای داشت؟توبه کردند چی شد؟
پاسخی دیگر این که علت شهادت امام حسین(صلوات الله علیه) اینه که؛ اگر ایشون شهید نمیشد امامت ادامه پیدا نمیکرد.(به دلایل مطرح شده در نرم افزار برنامه های حسینی که اختصارا بیان میشود که حجب درست شده توسط سه ملعون در زمان پیامبر (صلوات الله علیه)و پس از ایشان با شهادت امام حسین(صلوات الله علیه)پس زده شدند(احتمالا بخش ثاراللهی امام حسین(صلوات الله علیه)).
خب چرا امامت ادامه پیدا نمیکرد؟مگه امام سجاد شهید شد که امامت ادامه پیدا نمیکرد؟خب همینجوری ادامه پیدا میکرد.چرا گفته میشه که امامت ادامه پیدا نمیکرد؟ نمیخوام بگم اینجوری هست یا نیست،ولی خب چرا؟برای شکافتن اون حجاب ها،خون امیر المومنین(صلوات الله علیه)کافی نبود؟ تازه بعد از این ماجرا یزید رفت خانه ی کعبه رو بمباران کرد،به مدینه بصورت فجیعی حمله کرد،کعبه رو به بمباران بست،رفتند خود کربلا رو شخم زدند،این چه انسانیتی است؟(که مطرح بشه برای بیدار شدن انسانها).رفتند کربلا رو شخم زدند.
من عرضم این نیست که این ماجرا در انسانیت انسانها تاثیر نداشته،عرضم اینه که این اتفاقی که افتاده ،ثمره ای که ما از این جهت داریم بررسی میکنیم،قیمت شهادت امام حسین(صلوات الله علیه)به اون وضع رو داره؟ منظور این نیست که تاثیر شهادت امام حسین(صلوات الله علیه) در انسانیت انسانها قیمت نداره،منظور این نیست که در عزاداری ها خاصیت نیست،ولی آیا این خاصیتها اون قیمت رو داره؟
سوال اینه که هدف اصلی شهادت امام حسین(صلوات الله علیه)برای چی بوده؟دنبال این هستیم.ببینیم اگر داره خب این رو خوب بررسی کنیم.ببینیم واقعا عزاداری ها چقدر قیمت داره که به قیمت شهادت امام حسین(صلوات الله علیه)هست؟ انسانیت چقدر رشد کرد که قیمت شهادت امام حسین(صلوات الله علیه)رو داره؟
یعنی یه چیزی در بیاریم که بگیم این واقعا قیمت داره.میشه این رو پذیرفت،قانع میشیم.این که امام میفرمایند که خدا اراده کرده من رو کشته ببینه.چرا؟ملائکه میگن: «أتجعل فیها من یفسد فیها و یسفک الدما»شاید گفته بشه این برنامه ی خدا بوده. خب ملائکه یه چیزی گفتند ما چرا رفتیم اینکار رو انجام دادیم؟
عاشورا یک صحنه ای نیست که امام حسین(صلوات الله علیه) بخوان برن در اون صحنه یک رفتاری نشون بدن نیست، عاشورا اتفاق افتاد.این اتفاقی که برای ایشون افتاد رو تازه ما بهش میگیم صحنه. کشته شدن خودشون رو خودشون رقم زدند.
یک پاسخ به سوال چرا شهادت امام حسین(صلوات الله علیه). مطرح میشه که امام حسین(صلوات الله علیه)صاحب کلمه ی حب هستند و لذا خاصیت کلمه حب این هست که صحنه ای چون عاشورا رو رقم بزنند.لذا امام حسین(صلوات الله علیه)خودشون این طور خواستند.
در مورد این پاسخ این مطرح میشه که خب امام حسین قبل از ظهور رجعت میکنند پس در اون زمان هم باید عاشورا اتفاق بیفته دیگه.امام حسین(صلوات الله علیه)قبل از ظهور رجعت میکنند و خیلی از ماجراهای قبل از ظهور رو با یاران شون که در کربلا بودند رقم میزنند،خب پس باید بگیم در اون زمان هم عاشورا اتفاق میافته.
اگر گفته بشه که اونجا نیاز بود در زمان ظهور نیاز نیست،میگیم چرا؟چرا اونجا نیاز بود اینجا نیاز نیست؟
یک پاسخ دیگه این مطرح شد که گفته میشه در روایت که به امام حسین میفرمایند در نزد خدا برای شما منزلتی هست که جز با شهادت به اون درجه نمیرسید.پس باید امام حسین(صلوات الله علیه)باید شهید بشن تا به اون درجه برسن.
میگیم که خب باشه ،مگه امام موسی کاظم شهید نشدند؟مگه امام سجاد شهید نشدند؟خب همه ی اهل بیت(صلوات الله علیهم)شهید شدند.تازه خود امام زمان(صلوات الله علیه)هم شهید میشه.شهادت درجه ی بالایی است،خود امام زمان هم شهید میشن.
امام حسین ع که کاملاً آگاه بودند چی می خواست بشه، خبر شهادت مسلم در حوالی مکه به ایشون داده شد، چرا امام حسین ع ادامه مسیر می دهند؟
یک پاسخ ممکنه ای نجوری باشه بگیم مردم زمان اینقدر بد شده بودند بدی اینها باعث شده امام حسین(صلوات الله علیه)کشته بشه.این جواب هست؟
میگی بله،ولی اون قیمت رو داره؟میتونه آدم رو قانع کنه؟میگی نه.خب امام حسین از یک راه دیگری میرفت،همه گفتند که نرو کوفه ،خب نمیرفت،میرفت یک جای دیگری و اونها هم ایشون رو نمیکشتند.
مثلا امام حسین(صلوات الله علیه)از یک راه دیگری میرفت.امام حسین(صلوات الله علیه)هنوز دز مکه هستند مسلم رو کشتند، مسلم شهید شد هنوز امام حسین در مکه هستند.امام هم که میدونند.
در مسیر امام حسین چند منزلی که از مکه گذشتند،شخصی رو میبینند از او میپرسن چه خبر از کوفه؟طرف میگه اونجا مردمش اینجوری هستند من فکر نکنم کسی با شما باشه،همه برگشتند،واز این حرفها.
امام حسین میگن احوال اینها برما پوشیده نیست(خودشون میفرمایند)،میگن احوال اونها برما پوشیده نیست ولی این راهی است که من باید برم.
کاروانی ها چرا اومدند؟ما در صحنه نیستیم،باور کنید در صحنه نیستیم(و نمیتونیم دقیقا درک کنیم)باید پاسخ این رو کاروانیان،کسانی که در صحنه اومدند،و با اون شرایط پذیرفتند که به میدان برن و اونجوری شهید بشن،این ماجرا رو میدونستند.
من الان میگم من اگر اونجا بودم،نمیدونستم «إن قلت»میآرم که (خطاب به امام که:)برای چی اینجا اومدی؟برای چی کار رو به اینجا کشوندی؟خب برای چی اومدی خودت رو به کشتن دادی؟اصلا ما رو بی خیال،به خود امام برای خودش اعتراض میکردیم،اصلا شیعه هم بودم خیلی هم خوب بودم،خیلی امام رو هم دوست داشتم،نه برای خودم،میپرسیدم خب چرا اهل بیتت رو آوردی؟چرا خودت اومدی؟تو که میگفتی احوالشون برمن پوشیده نیست،خب چرا اومدی؟
نه تنها پوشیده نبود بلکه چندین منزل مثلا هفت هشت منزل مونده به کربلا،قبل ازکوفه قبل از رسیدن قبل از اومدن حر،قبل از اون سپاه دشمن،امام حسین(صلوات الله علیه)خیمه که برپا میکردند،ماجرای کربلا رو برای یارانش تعریف میکردند که ما داریم به سمت مرگ میریم،ما داریم کشته میشیم،تعریف میکرد اصلا،گاهی رفتارهایی نشون میداد که همه میفهمیدند ماجرا به سمت موضوع خاصی است.
موقعی که امام حسین(صلوات الله علیه)میخواستن سوار اسب بشن،علی اکبر(صلوات الله علیه)با اسبش سریع دوید اومد کنار امام(علیه السلام)،امام (علیه السلام)گفتند که این مسیر، مسیر مرگه،ما داریم به سمت شهادت میریم،حالا اینها اینقدرش نقل شده.حالا اینکه ماجرا چی بود؟ علی اکبر(صلوات الله علیه)چی فکر کرد؟چی پرسید؟چی جواب گرفت؟ اون بخشش که زیاد مطرح نیست.
یعنی باید ابعاد این حرکت رو بشناسیم، دلیلش رو بشناسیم،ما اگر در اون صحنه باشیم اعتراض میکنیم.
در ماجرای ابراهیم(علیه السلام)ایشون نمیفرماید که خدایا من اینها رو از ذریه ام کسانی رو اینجا گذاشتم، که مردم هدایت بشن،که مردم خوب بشن که یک خاصیتی برای مردم داشته باشه.اصلا این نیست،ماجرا خیلی بزرگه،این ماجرا اتفاق میافته،کنارش بعد اشاره میکنه که بعد یک ثمره ای هم اونجوری داره،ماجرا اصلا چیز دیگری است،یک ثمره ای هم اون جوری داره.
البته این بحث نیست که سایر اصحاب به خاطر اعلی علیین کنار امام(علیه السلام)بودند،محصول و نتیجه براشون اعلی علیین شد اما دنبال این نبودند.و چون امام(علیه السلام)اینطور میخواستند که عاشورا اینطور رقم بخوره حضرت اباالفضل(علیه السلام)هم اینطور خواستند.بعد از ایشون ممکنه بپرسی چرا امام(علیه السلام)اینطور خواستند؟میگن میدونم نمیگم.
اگر فاجعه انسانی در دوران امام حسین(صلوات الله علیه)اینقدر بزرگ بود که ملموس بود و ثمره ی این شهادت امام حسین،حرکت قیام امام حسین،شهادت امام حسین،ارتقاء انسانیت و جلوگیری از این سقوط بزرگ انسان بود،و اینقدر هم مشهود بود ابن عباس همراهی میکرد،ابن عباس مسلمان بود،آدمی بود که برای اسلام خیلی زحمت کشیده بود.
خیلی ها همراهی میکردند،این مشهود نبود.اونها بارها در جنگها برای دفاع از اسلام شرکت کرده بودند،رشادتهای خیلی زیادی برای دفاع از اسلام کرده بودند،این موضوع خیلی مشهود نبود یعنی این موضوع رو خیلی نمیفهمیدند.
امام(علیه السلام)افراد متفاوت و زیادی رو دور خودش جمع کرده، مانند ظهیر، که یک زمانی عثمانی بوده
اصحاب امام (علیه السلام)هم شاید نمیدونستند وارد که شدند امام(علیه السلام)بهشون فهماندند. امام(علیه السلام)افراد متفاوت و زیادی رو دور خودش جمع کرده،خیلی عجیبه.
عرض کردم یکبار خدمت دوستان،مثلا ظهیر یک عثمانی بود،ظهیر کسی بود که در دوران امیرالمؤمنین(صلوات الله علیه)در دفاع از عثمان برخواست(خیلی عجیبه).خیلی از کسانی که مقابل امام حسین(صلوات الله علیه)بودند سردارهای امام علی بودند.ظهیر کسی بود که در دفاع از عثمان برخواست،در سپاه عثمان بود،شوخی نیست ها!عثمان!سومی(لعنه الله علیهم).
حتی در کربلا که در جنگ اومد یک نفر از روبه رو صدا کرد بهش گفت تو ! تو که عثمانی بودی الان اینجا چه میکنی؟
گفت مهم این نیست که اون موقع کی بودی؟مهمه اینه که الان کجا ایستادی؟همینجوری جواب داد. یعنی هم به اون زد،و هم خودش رو تبرئه کرد،مهم این نیست که اون موقع کجا بودی،مهمه اینه که الان کجا ایستادی؟
یعنی امام حسین(صلوات الله علیه) ظهیر رو هم آورد و بهشون فهموند.
