شکر دقیق و واقعی درباره فضای نورانی که در آن قرار داریم، تبعیت از نور هست
سالها و ایام زیادی خداوند توفیق داد در معرض نور خدا بودیم و بهره مند از نور خدا . ازش استفاده ها بردیم ، در پرداختن به قرآن در زندگی شخصیمون ، در مقولات مختلف .
خب لازم هست که انسان از نور و این رفتاری که نور با ما داشته سپاس گذار باشیم ، شکر کنیم . خب یه موقع‌ای می تونه بگه که خیلی ممنونم ، زحمت کشیدید که این محبتها را به ما داشتید و باز به کارش بپردازه . شکر واقعی و دقیق از نور تبعیت از نور هست .
عجب ما به قرآن می پرداختیم در شعاع نور ، در درون نور ولی اون جوری که خودمون می خواستیم ، مثل خیلی ها که ذیل نور آفتاب از نور آفتاب هر استفاده ای که می خواهند می کنند ، کسی بهشون سخت نمی گیره ، ولی لزوما رفتاری که همه ذیل نور آفتاب انجام می دهند شکر گذاری بخاطر آفتاب نیست ، شکر گذاری بخاطر نعمت آفتاب نیست .
شکر گذاری نور یعنی تبعیت از نور .
طوری به قرآن بپردازیم که شکرگذار نوری که درون آن هستیم باشیم؛ با تبعیت و همراهی آن نور، آن‌گونه که آن نور میخواهد از قرآن بهره ببریم و برای موضوعات که آن نور میل می‌کند.
می خواهیم جوری به قرآن بپردازیم جوری که شکر گذار نور باشیم ، نوری که در معرض او به قرآن می پردازیم ، این جا یعنی "تبعیت از نور" ، در معرض نور به گونه ای به قرآن پرداخت به گونه ای که تبعیت از نور می کنیم . لذا می فرماد «وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذي أُنْزِلَ مَعَه (اعراف 157)» ، در معرض نور به گونه ای به قرآن بپرداز که از نور تبعیت می کنی ، دنبال رو نور هستی .
یعنی چی ؟ نور می خواد که چی را در قرآن ببینی ؟ می خواد که چه برداشتی در قرآن داشته باشی ؟ به کدوم ور میره؟ کجا ببری بگذاری ؟ دنبال چی باشی ؟
(این را در پرانتز عرض میکنیم) در طول تاریخ بودند کسانی که به قرآن به یک شکل خاصی پرداختند ، یکسری موضوعات خاصی را در قرآن دنبال کردند ، سر آخر نه خودشون فهمیدند که چرا این کار را کردند نه دیگران فهمیدند که این نتیجه‌اش چی شد بالاخره .
این که در نور به قرآن بپردازیم نتیجه‌اش میشه معارف مرتفع ، معارفی بسیار عالی ، معارفی بسیار قیمتی . این تبعیت از نور نیست . چون نور هست هدایت میاد ، پس معارف مرتفعی مطرح میشه . ما باید در قبال نور چکار کنیم ؟ نور هست معارف قیمتی زیادی جاری میشه ، خب میتونیم در معرض این نور یک عمر بنشینیم و به قران بپردازیم و معارف بسیار مرتفع از قرآن برداشت کنیم ، معارف بسیار مرتفع یعنی هدایتها . میشیم مصداق «يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِه» . حالا احتمالا بخشی از این آیه ، ولی یک کار باید کرد ، تبعیت از نور" .
تعبیت از نور یعنی چی ؟
مسامحتا یه معناش یعنی دنبال نور راه بیفتیم ، در درون نور به قرآن بپردازیم و دنبال نور راه بیفتیم . نور ساکن نیست . همین که اصلا گفته میشه تبعیت از نور یعنی که نور ساکن نیست . چیزی که ساکن هست چه تبعیتی ازش بکنیم ، پیروی کردن ، راهی باید بره که ما دنبالش بریم ، پس نور ساکن نیست .
اگه از ما پرسیدند که چکار میکنی نگیم که ساکن هستیم و به معارف می پردازیم ، البته خداوند توفیق داده است که در نور به معارف می پردازیم و معارفی مرتفع .
