گام اول در مسیر اثر گذاری در حریم امام ع، تحول در وجود خود انسان است
بسم الله الرحمن الرحیم در نظام خداوندی انسان برای خاصیت دار بودن برای اثر گذاری در حریم اول باید از خودش شروع کنه خداوند سر نخ ها رو در وجود خودش قرار داده اولین کلاسها اولین کلاسهای تمرینی در وجود خود انسان نه بیرون، باید از درون شروع کرد اتفاقی که میافته باید درون باشه، اگه شما می فرمایید تقوا محیط تقوا ایجاد کردن اول در درون هست اخلاق اول در درون هست نورانی کردن اول نورانی کردن خود انسان هست انسان خودش رو نورانی کنه یک سرباز نور ابتدا خودش رو نورانی کرده بعد به دنبال نورانی کردن محیط هست نورانی کردن بیرون هست یک مصلح اول خودش رو اصلاح کرده تمام نظام رشد انبیاء علیهم السلام نظام رشد خوبان همین طور هست خودش رشد میکنه از درون خودش تغییر میکنه
کسی که می‌خواهد در میدان کار انجام دادن در مسیر امام ع بر سبیل بصیرت قرار بگیرد ابتدا باید به دنبال بصیرت در وجود خود باشد
اگر میخوایم بر سبیل بصیرت حرکت کنیم اگه کسی میخواد بره بر سبیل بصیرت و بر سبیل بصیرت که سبیل رسول الله صلوات الله علیه هست کار انجام بده کار انجام بده چی هست؟ أَدْعُو إِلَى اللّهِ کار انجام بده اگر میخواد اینگونه رفتار کنه ابتدا باید اهل بصیرت باشه خودش پس باید بره کلاس بصیرت رو شروع کنه کلاس بصیرت دار شدن رو شروع کنه، بخواد شروع کنه باید از کجا شروع کنه؟ چطور باید یک انسان بره در میدان بصیرت دار بودن اهل بصیرت شدن؟ خب ممکنه آدرسهای مختلفی بشه براش داد عرض میکنیم آدرس دور ندیم آدرس سخت ندیم آدرس نزدیکش کجا هست؟ آدرس نزدیکش کجا هست؟ آیه ی 14 سوره ی قیامت می فرماید که بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ دنبال بصیرت در نفس خودت بگرد
هر چقدر به نفس خوب بصریت داریم باید اهل عمل بر اساس آن بصریت باشیم تا وجود خود را بسازیم برای نصرت امام ع
بصیرت رو بر نفس خودت تمرین کن از همین جا شروع کن خب میخوای بری در سبیل بصیرت با تبعیت از رسول الله صلوات الله علیه میخوای بری در سبیل بصیرت بعد دعوت کننده ی إِلَى اللّهِ باشی می فرماید که اول بر خودت بصیر باش بصیرت داشته باش عَلَى نَفْسِهِ یعنی نفس ات رو ببر إِلَى اللّه ، اول خودت رو دعوت کن إِلَى اللّه و این کار رو می تونی انجام بدی نمی فرماید تو نمی توانی میگه تو این کار رو می تونی، چرا؟ چون بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ یعنی اینجوری هست انسان بر نفس اش بصیرت داره پس آقا چونه نزن، آقا چونه نزن باور کنید تک تک ماها که اینجا نشستیم بر نفس خودمون بصیرت داریم شما می فرمایی نداریم می فرماییم که چرا می فرمایید ندارید؟ چرا میگی نداریم آیه ی قرآن هست می فرماید داری، حالا ممکنه بفرمایی من نه خیلی بصیرت ندارم میگیم باشه خیلی بصیرت نداری یه کم داری؟ از همون یه کم شروع کن اگه قراره بصیرت بر نفس شما صد باشه شما چقدر داری؟ می فرمایی مثلاً من پنج واحد از صد واحد رو دارم می فرماییم با پنج واحد شروع کن، به اندازه پنج واحد خودت رو دعوت کن إِلَى اللّه نفس ات رو دعوت کن إِلَى اللّه برنامه بگذار برای نفس ات إِلَى اللّه همه ی ما در چهارچوبی که خداوند برامون قرار داده و محبت کرده و در اون چهارچوب پیش آمدیم در چهار چوب ایمانیاتی که داریم معارفی که داریم برنامه هایی برای نفس مون می دونیم دعاوی ای برای نفس مون می دانیم در جهت الی الله که مشکل مون در ندانستن اش نیست بحث مون این هست که عملش شاید برامون یه مقداری دشوار هست یا در میدان عمل یه کم پا پس می کشیم ما عمری می گذرونیم برای اینکه چه کنیم آقا می دانی چه کنی اون کار رو بکن همون چند واحد چند درصد بصیرت که بر نفس ات داری رو پیاده کن یه عمری می گذرونیم برای اینکه بقیه اش رو چه کار کنیم آقا شما می دونی نماز خوبه میدونی نماز سلاح حریم هست می دونی نماز مسیر رشد هست و می دونی که نماز خلاء وجود تو هست خب برو در این میدان چرا نمیری؟ این دیگه به خاطر عدم بصیرت نیست این به خاطر عدم معرفت نیست این دیگه ضعف عملی هست.
