استعانت در حرم امام رضا ع برای رحلت روحی در معیت امام حسین ع
بله به محبت خدا در این سفر همون طوری که حال و هوای استعانت داریم در حرم امام رضا علیه السلام، در حال و هوای استعانت از امام علیه السلام بخواهیم که کمک کنند بار و بندیل ببنیدم. بار و بندیل روحی، صفاتی. بخواهیم که: میشه ما رو کمک کنید در این سفر که هستیم از همینجا شروع کنیم و بار و بندیل مون رو ببنیدیم، بار و بنیدل روح مون رو ببنیدیم. روح ما در جای دیگری بار و بساطی نداشته باشه، روحی رحلت کرده در معیت امام حسین علیه السلام باشه.
«الارواح التی حلت بفناء الحسین»، کسانیکه در معیت امام حسین ع رحلت نمودند
در زیارت عاشورا میخونیم که«وعلی الارواح التی حلت بفنائک » ارواحی که به گرد روح تو، به گرد تو میچرخند و در تو فانی شده اند. خب آیا این ارواح همینطوری فانی شده اند؟ نه! این ارواح ابتدا با امام حسین علیه السلام رحلت کردند، ابتدا با امام حسین علیه السلام بار و بندیل بستند، بخاطر امام حسین علیه السلام، بخاطر بودن در معیت امام حسین علیه السلام بار و بندیل بستند. این روح، این قلب در جای دیگری بساطی نداره. به جای دیگری بَند نیست.
اگر روح این فرد رو تصویر( مجسم ) کنی( مثال عرض میکنیم ) میشه یک روحی که یک کوله پشتی روی دوش او هست و در کاروان امام حسین علیه السلام در حرکت هست. اگر ما قریب به هزار و چهارصد سال پیش نیستیم که این فرمایش امام حسین صلوات الله علیه رو بشنویم و بگیم که باشه ما هم با شما میآییم خب الان که میشنویم، الان روحا با ایشون همراه بشیم. اگر جسم مون نمیتونه که همراه بشه، روح مون که میتونه همراه بشه. قیمت کاروانیان امام حسین علیه السلام به« همراهی روحی » بود اینکه روحاً همراه بودند، لذا شما در زیارت عاشورا این جمله رو میخونی که« و علی الارواح التی حلت بفنائک ». اگر ما هزار و چهار صد سال پیش می بودیم در اونجا هم باید اول روح مون رو روانه میکردیم. قلب مون رو رانه میکردیم. اگر روح مون و قلب مون در معیت امام حسین علیه السلام روانه نمیشد اون موقع جسم مون هم نمیتونست همراهی کنه.
بله خداوند توفیق داده و ولایت کرده که در مناسبت رحلت امام حسین علیه السلام ما هم در جوار حرم امام رضا علیه السلام هستیم، خب فرصت رو مغتنم بشماریم؛ روح مون رو با امام حسین علیه السلام رحلت بدیم اگر ده روز دیگر یک کسی از ما پرسید که فلانی! حال و هوای روحی شما چه جور هست؟ شما میگی روح من در معیت امام حسین علیه السلام در حال رحلت هست. روح من بار و بندیل اش رو بسته و هیچ جای دیگری بند نیست. در حال و هوای کاروان امام حسین علیه السلام هست. چرا ما نباید اینکار رو انجام بدیم؟
«البقرة : 46 الَّذينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا رَبِّهِمْ »« مگه ملاقات رب رو باور نداریم؟ چرا باور نداریم؟ ما در دو سه سفر قبل چقدر با ملاقات رب در جوار حرم امام رضا علیه السلام آشنا شدیم. «وَ أَنَّهُمْ إِلَيْهِ راجِعُون » خب ما با این مقوله آشنا هستیم، مدت هاست که در این فضا بودیم. مگه نبودیم؟ « ارْجِعي إِلى رَبِّكِ » چقدر در این فضا بودیم. هم با محبت های رب آشنا هستیم و هم امید به ملاقات رب داریم. شاید یک چند تا مسئله ی جزئی دست وپای روح ما رو بسته باشه، خب این ها رو هم جدا کنیم. این کلام رو بشنویم« فلیرحل معنا » روح مون این صدا رو بشنود. با قلب مون این صدا رو بشنویم. در برخی آیات قرآن میفرماید که قلب این آدم ها باید بشنود، با قلب مون این صدا رو بشنویم که «فلیرحل معنا » بلافاصله قلب مون رو رحلت بدیم. معطلی نداره. خداوند توفیق داده و با فضای استعانت هم آشنا هستیم و در جوار حرم امام رضا صلوات الله علیه هم هستیم خب اگر گیر و گره ای در پای روح مون هست استعانت بطلبیم. به قول بعضی ها در و تخته جور هست. درسته؟ روح مون رو روانه کنیم، در معیت امام حسین علیه السلام روح مون رو رحلت بدیم، از امام رضا علیه السلام بخواهیم که کمک کنید. کمک کنید اینقدر در این مسیر جلو برم، برم جلو، اینقدر روحم در معیت امام حسین علیه السلام بمونه که در زمره ی« الارواح التی حلت بفنائک » بشم. إن شاء الله که خداوند به همه ی ما توفیق بده در این ایامی که اینجا هستیم بتونیم بیشترین بهره ها رو ببریم.
بر محمد و آل محمد صلواتی بفرستیم أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
