مقوله اذن در مورد بیوت خدا متفاوت از اذن دخول رایج می‌باشد همین که به بهانه‌ای عازم حرم اهل بیت ع شدیم یعنی اذن دخول داده شده است؛ بعد از ورود به بیوت خدا، اذن خدا برای سه ماجرا در تمام زمانها جاری است: رفعت، ذکر اسم خدا و تسبیح خدا .
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
بسم الله الرحمن الرحیم توکلت علی الله
در ماجرای بیوت خدا ما در ظاهر وقتی نگاه میکنیم در حرم های اهل بیت (علیهم السلام) یه موضوعی مطرح هست با عنوان اذن، عموما ما میبینیم که مردم وقتی که میرسند جلوی درب حرمها یه متنی را می خوانند با عنوان اذن دخول. اذن این که وارد بیوت خدا بشند. این اذن دخول چی هست؟ چقدر جایگاه داره؟ نمی خواهیم بهش بپردازیم، نمی خواهیم پاسخ این سوال را بدیم. ولی در قرآن در مورد بیوت خدا یک بحث اذن مطرح هست که ارتباطی به اذن دخول نداره .
می فرماد که «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم في بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ» نور خدا در بیوت هست، چی؟ چه بیوتی؟« اذن الله» در این جا ماجرای اذن خدا برای این بیوت مطرح هست« أَذِنَ اللَّهُ» چی؟« أَنْ تُرْفَع» این که رفعت داده شود« وَ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ» و ذکر شود در آن اسم او« و يُسَبِّحُ لَهُ فيها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصال» إ؟ پس اذن خدا برای سه ماجرا هست، رفعت، ارتفاع گرفتن، ذکر اسم خدا و تسبیح خدا .
کل این ماجرا کی هست؟« بِالْغُدُوِّ وَ الْآصال» همیشه هست. در سبحگاهان و شامگاهان، پس ببینید اذن خدا برای این سه ماجرا، رفعت، ارتفاع گرفتن، ذکر اسم خدا و تسبیح برای خدا. کی؟« بِالْغُدُوِّ وَ الْآصال» .
خب این جالب هست، ما یه موقعی میاییم درب ورودی حرمهای اهل بیت( علیهم السلام) و یه متنی را می خونیم با این مفهوم که به ما اذن بدید که وارد شیم. حالا ممکنه که این رفتار، رفتار درستی باشه، بحثی روی درستی و غلطی این رفتار نداریم ، گاهی برخی نقل هست که برای این که این متن اذن دخول را بخونند یه حال و هوای خاصی میگرفتند یا یک اصرار خاصی در بحث اذن دخول داشتند. خب این خوبه ولی ما نباید از یک موضوع مهم تر که در قرآن مطرح هست غافل بشیم، از یک اذن مهم تر که در قرآن مطرح هست غافل بشیم.
خداوند در این آیات داد زده،« أَذِنَ اللَّهُ» خدا اذن داده که چی؟« أَنْ تُرْفَع» این که ارتفاع بگیرید« وَ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ» ذکر کنید اسم او را« و يُسَبِّحُ لَهُ فيها» در بیوت« بِالْغُدُوِّ وَ الْآصال» هر وقت که، در هر زمانی، در هر روزی که اومدید در بیوت خدا، اومدید در حرم اهل بیت( علیهم السلام) به عنوان یکی از مصادیق بیوت خدا، هر زمانی اومدید، هر روزگاری اومدید، هر ساعتی، هر روزی از ایام سال بود، خداوند اذن داده میتونید رفعت پیدا کنید، بیایید بالا، از اون میشه رفت بالا.
قیمت این اذن خیلی جالب تر هست، خیلی بیشتر هست، ما نباید از این اذن غافل بشیم. خدا داد میزنه که من اذن دادم که در بیوت می تونید رفعت پیدا کنید، می تونید بیایید بالا ارتفاع کنید، بعد خدایی نکرده ما به این اذن توجه نداشته باشیم و دغدغمون این باشه که آیا درب ورودی به ما اذن دخول میدن یا نمیدن؟
این که خداوند توفیق بده یه کسی به بهانه های مختلف مثلا با جمعی از دوستانش با خانواده یا به هر شکل دیگری در موقعیتی از زمان بره به زیارت اهل بیت( علیهم السلام) بره به زیارات امام رضا( علیه السلام)خب یعنی اذن دخول داده شد دیگه. نه تنها اذن داده شده که شما بیایید حرم بلکه شما باید به یه موضوع مهمتر توجه کنید، این که خداوند در حرم اهل بیت( علیهم السلام) یه اذن مهم داده و نیاز نیست شما بری بگی که: خدایا! میشه به من اذن بدی؟ نه اذن به ما داده، اصلا ویژگی اون حرم هست.
« أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فيها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ» اذن سه تا ماجرا را خداوند داده، این که بیایید در بیوت خدا، بیایید در حرم اهل بیت( علیهم السلام) ارتفاع بگیرید، بری بالا، بیای در بیوت خدا در حرم اهل بیت( علیهم السلام) اهل ذکر اسم خدا بشی. بیای در بیوت خدا و اهل تسبیح باشه، کی؟ هر زمانی که اومدی، زمان نمیشناسه، هر ساعتی، هر روزی، خداوند می فرماد« بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ» شما این را معنا کنید هر زمانی که اومدی، ایام خاصی بود یا نبود، صبح بود، شب بود، هر ساعتی همین که بیای در حرم اهل بیت( علیهم السلام) میتونی ارتفاع پیدا کنی .
خداوند این جا نردبان گذاشته تا بری بالا و هیچ وقت هم این نردبان را بر نمیداره. آدم باید متوجه این نردبان باشه، متوجه باشه بیشتر بهره میبره. متوجه نباشه هم بهره میبره. چه کسی هست بره زیارت امام حسین( علیه السلام) ارتفاع نگیره، حتی با مفهوم ارتفاع گرفتن هم زیاد آشنا نباشه، خب چرا رفتی زیارت امام حسین؟ خب رفتیم زیارت امام حسین دیگه ولی وقتی که میره ارتفاع میگیره، بالاتر میره، لذا نمیفرماد که اذن داده شده که ارتفاع بگیرید، اذن داده شده که« أَنْ تُرْفَعَ» ارتفاع داده شود،، همین که بیای در حرم به ارتفاع کشیده میشی، به ارتفاع گرفتن کشیده میشی، اگه متوجه باشی سعیت را بیشتر کنی بیشتر ارتفاع میگیر. موج به سوی بالاست، ضد جاذبه است .
بیرون حرم همه چیز می افته پایین، روح می افته پایین، روح به سمت پایین هست، باید سعی کنی که نگهش داری. نفس به سمت پایینه، باید سعی کنی که نگهش داری. وقتی که میای درون بیوت خدا جاذبه ای به سمت پایین نیست، بلکه مکش از بالاست ، یه چیزی میکشه بالا .
« وَ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ» به ذکر اسم او کشیده میشه. میای حرم امام رضا( علیه السلام) چرا اومدی؟ خداوند توفیق داده به بهانه‌ای برخی از دوستان گفتند بریم زیارت گفتن که بریم، بریم مشهد گفتید بریم. اومدیم مشهد، همین که میای در حرم امام(علیه السلام) به تذکر کشیده میشی متذکر میشی ولو حواست نباشه ولو دنبال این موضوع نباشی .
حرم فضای ذکره، و به تسبیح خدا، تسبیح برای خدا کشیده میشی .
بله خداوند این اذن را در بیوت خدایی قرار داده، حیف هست که ما از این اذن خدا غافل باشیم.
