الَّذِى يُكَذِّبُ بِالدِّينِ: کسی که که با تکذیب دین، پایه‌های دین را سست و تخریب می‌کند
ببینید سه بخش اول سوره و سه بخش آخر سوره. اینها رو شما کنار هم ببینید.« أَ رَءَيْتَ الَّذِى يُكَذِّبُ بِالدِّينِ(1)» برخی ها رو ندیدی که انگار یک جوری رفتار میکنند که دین نابود میشه، دین نیست، دین رو تکذیب میکنند یعنی انگار دین نیست، رفتارشون یک جوری هست که انگار دین نیست. یک گونه ای رفتار میکنند که اون رفتار نابود کننده ی دین هست.« يُكَذِّبُ بِالدِّينِ » یعنی کسی که دین رو تخریب میکنه، وقتی تکذیب میکنه یعنی تخریب هم میکنه، یعنی در دین خرابکاری میکنه، یعنی سعی میکنه که پایه های دین رو سست کنه.
الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتهِِمْ سَاهُونَ: کسی که نمازش نه‌تنها تصدیق نیست بلکه تکذیب دین است
در اینجا میفرماید که« الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتهِِمْ سَاهُونَ » کسی که از نمازش خرابکاری برداشت میکنه، کسی که با نمازش عملاً به دنبال تخریب هست. کسی که با نمازش تصدیق نمیکنه، اون تکذیب دین میکنه، اینجا بایستی با نمازش تصدیق کنه، نماز رو کجا میخونه؟
از موضوعات مطرح در نماز لِلّه، تصدیق امام ع با نماز است
یک موقعی کسی در پَستوی خانه اش نماز میخونه تصدیق کسی نیست، امام علیه السلام در میدان داره نماز میخونه و شما میری اون گوشه می ایستی و نماز میخونی. همین که شما بری پشت سر امام بایستی به نماز، الله اکبر یعنی این فردی که جلو هست رو من تصدیق کردم. پس نماز باید تصدیق باشه، اینکه چه کار کنیم برای اینکه نمازمون« لِلّه » باشه؟ یکی از موضوعاتش« تصدیق » هست. نماز ما تصدیق چه کسی هست؟
نماز باید ستون‌ساز باشد و نه تخریب کننده ستون خیمه امام ع
با نماز بایستی پایه سازی کنه، ستون سازی کنه، نماز او بایستی در برافراشته ماندن ستون خیمه ی امام علیه السلام، کمک باشه نه اینکه نمازش به گونه ای باشه و در جایی باشه که خدای نکرده کمک باشه بر تخریب ستون خیمه ی امام علیه السلام؛ به تعبیری نمازشون باید" عَامِدُون ستون ساز، عمود ساز "باشه. این ماجرا خیلی بزرگ هست، اگر کسانی میخواهند که برای نماز در جامعه برنامه ریزی کنند از همین جا میتوانند برداشت کنند و جلو بروند که چه کارها باید بکنند.
