جمعه 29 صفر -1437 منزل آقای کشتکار- شب شهادت امام رضا ع
تذکر قبل، بعد و در سفر اربعین:«وَ لا تَكُنْ مِنَ الْغافِلين»
قبل از سفر « وَ لا تَكُنْ مِنَ الْغافِلين » حواست جمع باشه، غافل نباش، کجا میخوای بری؟ امام علیه السلام به سمت یک سرزمین ولایت کرده، سرزمینی پر از نور، غذاهای خوبی آماده کرده خب آدم غافل نباشه. قبل از سفر غافل نباشه یعنی اینکه« خدایا! چرا من رو داری به این سفر میبری؟ چرا داری من رو بر سر این سفره مینشانی؟ چرا داری من رو به اینجا میکشانی؟ من دست و بالم این طرف گیر هست، تو چرا داری من رو میکشانی؟» میگه« حلقه ای بر گردنم افکنده دوست، میکشد آنجا که خاطر خواه اوست » چرا داری من رو به اونجا میکشونی؟خب این قبل از سفر هست« وَ لا تَكُنْ مِنَ الْغافِلين » غافل نباش. خدایا! من کسی هستم که بارها و بارها چشیدم، دیدم، من رو کشوندی یک جایی اونجا برای من تدارک دیدی، حتما این بار هم تدارکاتی دیدی، در سفر که هست« وَ لا تَكُنْ مِنَ الْغافِلين » غافل نباش، حواست جمع باشه دنبال چی باید باشی؟ به چی باید توجه کنی. دغدغه ات بایستی چی باشه؟ نکنه دست پخت خوبی از یک مهربانی جلوی تو بگذارند و نخوری. یک کسی زحمت کشیده باشه و چند ساعتی صرف کرده باشه و یک غذای خوبی آماده کرده باشه و شما بعنوان مهمان رفته باشی اونجا( یعنی شما رو اونجا برده باشه ) و اون غذا رو بگذاره جلوت و نخوری، توجه نکنی؛ « وَ لا تَكُنْ مِنَ الْغافِلين ». بعد از سفر« وَ لا تَكُنْ مِنَ الْغافِلين »؛ فلانی از غافلین نباش. نکنه فراموش کنم، باید حواسم باشه خدای نکرده فراموش نکنم، خدای نکرده بی اعتنا نشم. خب اینجاست که آدم باید تفکر کنه، تعقل کنه. ذکر کنه، تنهایی در خلوت، در جمع دوستان ذکر کنه.
ذکر نعمت و پیگیری قللها و محبت‌های خدایی، موجب باقی ماندن در قله‌های سفر
اگر دوستی در سفرنبوده اینجوری بگه( این دغدغه اش باشه ) اینقدر برای من ذکر کنید، اینقدر با هم بنشینیم ذکر کنیم که من بیام اونجا. قلب من رو با ذکر به بالا بکشونید، قلب خودت رو با ذکر بالا نگه دار. میفرماید« أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب » اینجا( در بعد از سفر) اینطوری معنا کنید که« بعد از سفر حواست باشه با ذکر سفر، با ذکر ماجراها، با ذکر نعمات و محبت های سفر هست که قلب ات اونجا می مونه ، توفیق پیدا میکنید که قلبتون در قله های سفر ساکن باقی بمونه، حواست باشه«أَلا » حواست باشه« بِذِكْرِ اللَّهِ » این ماجرا این مطلب بوسیله ی« ذکر الله » هست. دنبال کنیم، در سفر یک مطلب مطرح شد، مومن باید زیرک باشه، آدم باید حواسش جمع باشه، سرباز باید حواسش جمع باشه و رو هوا مطلب بزنه، یک حرف بگیره و تا آخرش بره، دنبال کنه؛« خدایا! چرا این برای من مطرح شد؟ » چرا وقتی در سفر هستیم در چند گوشه ی سفر به بهانه ای مطرح میشه که تلاوت آیات یعنی این که یک سرنخی رو بگیر و دنبال کن و برو جلو تا آخرش برو. آیا نور معجزه ی امام علیه السلام به ما تابیده؟ میفرمایید بله. خب شما هم اهل تلاوت باش یعنی اینکه سرنخ این ماجرا رو بگیر و رها نکن، دنبال کن، برو جلو.
