عصر عاشورا شده و امام (علیه السلام)رفتند،قسم به این عصر،قسم به این زمان ،قسم به این ساعت انسانها در خسران هستند،آنهایی که از امام (علیه السلام)غافل بودند،آنهایی که نتونستند با امام (علیه السلام)همراهی کنند،در خسران هستند،اونهایی که نتونستند در حال و هوای امام (علیه السلام) باشند.
عصر عاشوراست، وَ الْعَصْرِ،انسانها در خسران هستند،عصر عاشورا شده و امام (علیه السلام)رفتند،قسم به این عصر،قسم به این زمان ،قسم به این ساعت انسانها در خسران هستند،آنهایی که از امام (علیه السلام)غافل بودند،آنهایی که نتونستند با امام (علیه السلام)همراهی کنند،در خسران هستند،اونهایی که نتونستند در حال و هوای امام (علیه السلام) باشند.
در عصر عاشورا انسانها احساس حسرا ن میکنند،همه ی انسانها،مگر اینکه خدا راهی باز کنه براشون
واقعا فکر کردید چرا در مسیر به سوی کاروان امام (علیه السلام)چرا در این چند شب، معارف و حرکتی که به سوی کاروان امام حسین(علیه السلام)داشتیم،بایستی در عصر عاشورا به مفهوم روضه ی حسینی برسیم.بله در عصر عاشورا انسانها احساس حسرا ن میکنند،همه ی انسانها،مگر اینکه خدا راهی باز کنه براشون،مگر خدا برای بعضی انسانها راهی باز کنه.بله عصر عاشورا باید چی بخونیم؟«وَ الْعَصْرِ(1)» ،عصر عاشوراست،قسم به عصر،قسم به این زمان،قسم به این ساعت.«إِنَّ الْانسَانَ لَفِى خُسْرٍ(2)»همهی انسانها در خسران هستند.
خدایا!ما رو از خسرا ن بیرون بیار در عصر عاشورا نمخوایم جزءانسانهایی باشی که خاسر هستند،در خسران هستند.چند شبی بود که بنا کردیم از باب اقامه نماز، به سوی امام(علیه لسلام)در کاروان حسینی،حرکت کنیم،سعی کنیم تلاش کنیم برسیم،به نقطه ای که به فضایی که ؛آیا میشه ما هم یک نماز نزدیک به امام اقامه کنیم،یک نماز در فضای نماز حسینی اقامه کنیم؟ یادمون هست؟شبها و روز های گذشته رو طی کردیم،و رسیدیم تا ظهر عاشورا.
خدایا!وقت خداحافظیه،خدایا !آخرین نمازه،خدایا!این نماز هم اگر از دست بره چی؟اگر نتونم یک نمازدر فضای حسینی اقامه کنم چی؟سعی کردیم یک نمازی رو باحال و هوای امام حسین(علیه السلام)در فضای نور امام حسین(علیه السلام)اقامه کنیم.بعد نماز چی؟ خدایا زمان از دست رفت ظهر عاشورا گذشت،عصر عاشورا رسیده و دیگه واقعا باستی از امام (علیه السلام) خداحافظی کنیم.بله،یا ابا عبد الله!السلام علیک یا ابا عبد الله»خدا حافظ ای ابا عبد الله،«السلام علیک یا علی بن الحسین»خدا حافظ ای علی اکبر،«السلام علی اولاد الحسین»خدا حافظ ای بچه های حسین،السلام علی اصحاب الحسین،خدا حافظ ای یاران حسین،خدا حافظ ای ظهیر،خدا حافظ حبیب،چه روزهای خوشی با شما داشتیم،چه حال خوشی با شما داشتیم.بودن در کنار شما،رفتن با شما به سوی رَبِّ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً،چه صفایی داشت،خوش به حال شما،شمایی که در فضای حسینی رفتید «عِندَ رَبِّ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً».«بِأبیِ أنتَ وَ اُمّیِ»مولا جان!چی دارم فدای شما کنم؟ شما که رفتی،من چه جوری فدای شما کنم؟
عصر عاشوراست و واقعا خدا حافظی از امام.آقا جان اگر ما بخوایم با شما خدا حافظی نکنیم چه کار کنیم؟
بله عصر عاشوراست و واقعا خدا حافظی از امام.آقا جان اگر ما بخوایم با شما خدا حافظی نکنیم چه کار کنیم؟اگر ما بخوایم از شما جدا نشیم چه کار بکنیم؟اگر بخوایم همیشه در نماز شما بمونیم چه کار کنیم؟«أشهَدُ أنَّکَ أقَمتَ الصَلاهَ»شهادت میدم شما نماز اقامه کردی.وقتی به میدان کربلا رسیدیم گفتیم ببینیم کی داره نماز اقامه میکنیه؟همه که دارن در ظاهر نماز میخونن،رو مون اومد به سمت خیمه گاه شما،در وادی خشک وبی آب و علف در محاصره دشمنان،دیدیم در بین همه ی این نمازگزاران ظاهری ،اونی که نماز اقامه میکنه شمایی،اونی که نمازش قیمت داره شمایی،نور نماز از خیمه شما میآد،اقامه نماز در خیمه شما برپاست،مشتاق شما و نماز شما شدیم.به سوی کاروان شما آمدیم،«عِندَ کاروان حسینی فِی المُحَرَّم»،تا نزدیکی های کاروان آقا!نور نماز شما خیلی زیباست،آقا جان!میشه اجازه بدی یه نماز با شما بخونیم؟میشه اجازه بدی یه بار در حال و هوای نماز شما باشیم؟محبت شما ما رو به نماز کشوند،نمازی در ظهر عاشورا،با شما در فضای شما،در حس و حال شما،در نور شما،تازه در این نماز بود که فهمیدیم آقا جان!«أ شهَدُ أنَّکَ أقَمتَ الصَلاهَ»،نه اینکه در بین نماز گزاران شهادت میدم شما نماز گزار میخونی ،بلکه بالاتر ،اصلا فقط شما نماز میخونی،اصلا اقامه نماز فقط مختص شماست،من بایستی جایگاهم رو دربین نماز شمام معلوم کنم،در دریا ی نماز شما بگم کجا ایستادم،ظهر عاشورا کجای نماز شما هستم؟
روضه های حسینی، مسیری است که امام حسین ع برای رسیدن به خودشون، قرار دادند
گوشه ای از دریای نماز تون رو به ما سپردید،ما رو به کرانه هایی از دریای نماز خودتون کشوندید،ولی در این نماز حس ما دلهره بود،خدایا!امام داره میره.امام میره ازش چی میمونه؟رسول الله رفتند و گفتند«إنّی تارک فیکم الثقلین»من بین شما ثقلین رو گذاشتم،امام حسین!شما داری میری،ین ما چی میگذاری؟رسول الله رفتند شیعیان ایشون دغدغه یاین رو داشتند که دلهره ی این رو داشتند که ایشون که میرند ،چه جوری دنبال ایشون برند؟نکنه از ایشون جدا بشند؟ایشون رفتند به سوی کوثر،در کوثر ،چه جوری دنبال ایشون بریم؟«إنی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی»بین شما یه مسیر میذارم،کتاب الله و عترت،از کتاب الله و عترت بیاین،در کوثر به من برسین.آقا جون!امام حسین،مااز این مسیر اومدیم،به شما رسیدیم،شما هم که داری میری،بعد شما از کجا بیایم؟از چه راهی بیایم؟از خودتون چی گذاشتید؟«روضه های حسینی»
کسانی که به دنبال امام حسین(علیه السلام)به وادی غیر ذی زرع کشیده شدید،و در فضای ایشون نمازی اقامه کردید،امام (علیه السلام) به سمت صاحب صدای « يَأَيَّتهَُا النَّفْسُ الْمُطْمَئنَّةُ»رفتند.« يَأَيَّتهَُا النَّفْسُ الْمُطْمَئنَّةُ(27) ارْجِعِى إِلىَ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً(28) فَادْخُلىِ فىِ عِبَادِى(29) وَ ادْخُلىِ جَنَّتىِ(30)»امام (علیه السلام)رجعت کردند،رجعت کردند به سوی « رَبِّ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً».آقا جون ما چه کار کنیم؟ ما موندیم در یک صحرای بی آب و علف.ابراهیم(علیه السلام)از ذریه ی خودش رو به وادی غیر ذی زرع آورد،«ربنا إنی اسکنت من ذریتی بواد غیر ذی زرع عند بیتک المحرم،ربنا لیقیم الصلاه»چرا آورد به سمت وادی غیر ذی زرع ؟چون بیتک المحرم اونجاست.هرجا که بیتک المحرم اونجاست باید رفت اونجا.هرجا که بیت خدا هست باید رفت اونجا،ولو این بیت در وادی غیر ذی زرع،در سختی ها باشه،اگر میخوای نماز بخونب باید بری«عند بیتک المحرم».«ربنا إنی اسکنت من ذریتی بواد غیر ذی زرع عند بیتک المحرم،ربنا لیقیم الصلاه»
روضه های حسینی، یعنی بهشت هایی حسینی،بهشت هایی از جنس راضیه مرضیه. چون اصلا از جنس راضیه مرضیه هست،ما بهش میگیم روضه، روضه ی امام حسین یعنی مسیر به سوی « رَبِّ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً».
آقا جان!ما دوان دوان به سوی صحرای وادی خشک و بی آب وعلف کربلا کشیده شدیم،دویدیم.چرا؟چون شما اونجا بودید،اومدیم در محضر شما،عِندَ شما،در فضای شما اقامه نماز کنیم.آقا!شما که داری میری.شما که از این وادی غیر ذی زرع پر کشیدی و رفتی،ما به عشق شما به اینجا آمده بودیم،میشه یه راهی برای ما بذاری؟امام (علیه السلام)برای این مومنین راهی گذاشتند تا در خسران نباشند و اون روضه های حسینی است.همه ی مصیبتها و سختی های رفتن به سمت « رَبِّ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً» را به خودشون خریدند،به جان شون خریدیند،در درون این فضا بهشت هایی حسینی قرار دادند،بهشت هایی از جنس راضیه مرضیه. چون اصلا از جنس راضیه مرضیه هست،ما بهش میگیم روضه،اصلا بهش گفته میشه روضه.روضه ی امام حسین یعنی چی؟یعنی مسیر به سوی « رَبِّ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً».
إن شاء الله بواسطه ی بهشت های حسینی، لبیک بگیم به ندای« يَأَيَّتهَُا النَّفْسُ الْمُطْمَئنَّةُ».
إن شاالله خدا همه مون رو کمک کنه و بر سر سفره امام حسین(علیه السلام)در بهشتهای حسینی در روضه های حسینی روز به روز به رب ملکوتی رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً نزدیک بشیم،و إن شاء الله بواسطه ی بهشت های حسینی، لبیک بگیم به ندای« يَأَيَّتهَُا النَّفْسُ الْمُطْمَئنَّةُ».
