بله در جلسات معارفی، جلسات مربوط به دعا، جلسات ذکر نعمت و ذکر معارف و قرآن که در کنار دوستان هستیم توجه مون به رفتار خدا باشه، توجه مون به معیت خدا باشه، با این نیّت حاضر بشیم. فلانی! چرا میری جلسه‌ی معارفی؟ چرا الان به جلسه ی دعا با دوستانت رفتی؟ ضمن اینکه ممکن هست دلایل مختلف داشته باشید عرض میکنیم که این رو هم در کنار اون دلایل قرار بدید. میرم جلسه ی دعا، میرم جلسه ی ذکر معارف، ذکر قرآن که شاید توفیقی باشه و اونجا خدا به ما نزدیک بشه. اونجا خلیفه ی خدا به ما نزدیک بشه. فلانی! چرا میری جلسه ی دعای ندبه؟ چرا میری جلسه ی دعا ندبه ی برای امام زمان صلوات الله علیه؟ میگه میرم اونجا توفیقی باشه به بهانه ی اون جلسه، به بهانه ی ذکر نعمت، به بهانه ی ذکر قرآن برای امام زمان صلوات الله علیه توفیقی باشه که شاید مادر مهربان به من نزدیک بشوند. آدم این نیت رو داشته باشه، آرزو بر جوانان عیب نیست. بله وقتی میریم به سمت این فضاها یک مقداری به نیّاتمون توجه کنیم، براساس این نیّت احساس محضریت بیشتر بکنیم. فلانی! چرا بلند میشی سر صبح میری جلسه ی دعای ندبه، خب بگیر بخواب. میگه شاید توفیقی باشه اون لحظه در اون زمان، اونجا محضر بیشتری از مادر مهربان سلام الله علیها باشه. گفته میشه آیا مطمئن هستی؟ میگی نه مطمئن نیستم اما همینکه احتمال بدم، یک درصد احتمال بدم میرم. گفته میشه که هر چند از معیت خدا و خوبان خدا با جمع مومنین استناد و مطلب قرآنی زیاد هست ولی آیا در این جمعی که شما میری اینجوری هست؟ میگی احتمال میدم. چقدر احتمال میدی؟ یک درصد. اگر صدبار برم و در چنین فضایی قرار بگیرم و یک بار، یک لحظه توفیق پیدا کنم که رابطه ی من و مادر مهربان، و دقیقتر رابطه ی مادر مهربان و من رابطه‌ی «انِیسَ الذَّاکِرِین » باشه قیمت داره. اگر صد بار برم و در یکبار یک لحظه چنین توفیقی پیدا کنم؛ مطرح باشه که یک لحظه در« عمر » شما وجود داشته است که مادر مهربان سلام الله علیها با شما رابطه ی« انِیسَ الذَّاکِرِین » داشته اند. بله این حال و هوا رو مراقبت کنیم إن شاء الله خداوند توفیقات همه ی دوستان رو زیاد بکنه.
