صرف رعایت مبطلات روزه موجب قبولی روزه و صائم بودن فرد نیست بلکه مقولاتی از قبیل باطن، علت و نیت روزه نیز ملاک هستند
در بحث روزه حتماً توجه به باطن روزه مهم هست شما نمی تونی از باطنش غافل بشی، نیّتش مهم هست جهتش مهم هست علّتش مهم هست یعنی اگه کسی بر فرض روزه گرفت به دلیل ترس، از یه کسی می ترسید از ترس اون روزه گرفت خب چی میشه؟ شما میگی این روزه اش حق هست؟ اینکه این احکام رو رعایت کرد که صبح تا شب هم نخورد نیاشامید پس این فرد مساوی هست با صائم و جزء صائمین تلقی میشه میگیم نه ببخشید، اصلاً از زمره ی مومنین بود در زمره ی مومنین بود یعنی در جامعه ی مسلمانان داره زندگی می کنه ولی از ترس پدرش روزه گرفته، فلان خانوم از ترس همسرش روزه گرفته از ترس هم داره روزه میگیره و قلباً هم روزه رو قبول نداره این صائم هست؟
