آیا «روح القدس» تربیت روحانی فرزندان ما را به عهده می گیرد؟
1393/08/26
بسم الله الرحمن الرحیم توکلت علی الله
آیا «روح القدس» تربیت روحانی فرزندان ما را به عهده می گیرد؟
دوشنبه-23 محرم1436-دفتر
آیا فضا جوری هست که "روح القدس" تربیت روحانی این فرزند را بر عهده بگیره ؟ ظاهر شلوغ کار بچه یا چیزهای مختلف در یک بچه ، اینها ظاهره و اولویتهای بعدی . چه چیزی ، چه کسی ، چه مقوله ای روح این فرزند را تربیت میکنه ؟
بله! در تربیت فرزند اون چیز که باید اولویت داشته باشه نزدیک شدن "روح القدس" برای تربیت فرزند هست . جوری رفتار بشه ، فضای خونه جوری باشه ، فضای ارتباطات در خانه جوری باشه ، فضای ارتباط با فرزند به شکلی باشه که حضور "روح القدس" در اون جا پررنگتر بشه . این که یک بچه ای در ظاهر شلوغ کاره ، یک بچه ای کمتر شلوغ کاره ، اینها ظاهر هست . تربیت روحی فرزند مهم تر هست .
آیا فضا جوری هست که "روح القدس" تربیت روحانی این فرزند را بر عهده بگیره ؟ ظاهر شلوغ کار بچه یا چیزهای مختلف در یک بچه ، اینها ظاهره و اولویتهای بعدی . چه چیزی ، چه کسی ، چه مقوله ای روح این فرزند را تربیت میکنه ؟
بطور مثال فرزند ابراهیم (علیه السلام) ، اسماعیل (علیه السلام) را چه کسی تربیت کرده . ابراهیم (علیه السلام) به عنوان رسول خدا از نوزادی این فرزند در کنار او نیست ، تا سالها بعد وقتی که این فرزند به نوجوانی رسیده یا حداقل حضور مستمر نداره . بخشی از تربیت بر عهده ی هاجر (سلام الله علیها) هست ولی بعضی از حرکات این فرزند و رفتارهای این فرزند حتی جلوتر از هاجر (سلام الله علیها) هست . چه کسی او را تربیت میکنه این قدر که هاجر بخاطر او تلاش میکنه؟
در اون آیه ابراهیم (علیه السلام) می فرماد که «رَبَّنا إِنِّي أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتي» اونجا پس تاکید ابراهیم (علیه السلام) برای اسماعیل (علیه السلام) هست چون که هاجر ذریه ی ابراهیم نیست . «رَبَّنا إِنِّي أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتي بِوادٍ غَيْرِ ذي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنا لِيُقيمُوا الصَّلاةَ» ، اگر بریم در همون زمان و زمانهای بعد را بگذاریم کنار ، بالاخره این موضوع برای همان زمان هم هست ، در اون صحنه چه کسی ذریه ی ابراهیم (علیه السلام) هست ؟ اسماعیل (علیه السلام) ، خب اسماعیل (علیه السلام) را اینجا گذاشتی بخاطر اقامه ی صلاۀ ؟ تا اقامه ی صلاۀ کنه ؟کی بهش یاد داده ؟ چه کسی قراره که برای اقامه ی نماز تربیتش کنه ؟
در تربیت فرزند نباید از نقش "روح القدس" غافل شد و به تعبیر بهتر نباید در نقش "روح القدس" دخالت کرد ، نباید بر سر راه مانع ایجاد کرد ، البته "روح القدس" فقط تربیت روحانی را بر عهده نداره ، بلکه گاهی نزدیک تر هم میشه
بله! در تربیت فرزند نباید از نقش "روح القدس" غافل شد و به تعبیر بهتر نباید در نقش "روح القدس" دخالت کرد ، نباید بر سر راه مانع ایجاد کرد ، البته "روح القدس" فقط تربیت روحانی را بر عهده نداره ، بلکه گاهی نزدیک تر هم میشه ، رشد و نمو اخلاقی ، این را هم دنبال میکنه ، موضوعات اجتماعی ، این را هم دنبال میکنه ، هدایتهای در موقعیتهای مختلف ، این را هم دنبال میکنه . گاهی ممکنه یک بچه ای بارها و بارها براش پیش اومده باشه از صحنه هایی که اگر واردش میشد صحنه های خوبی نبود ، بدون هیچ دلیل ظاهری ای از اون فضا دور شده بود . به محیطها و فضاهایی رفته بسیار عالی که در ظاهر هیچ توجیهی نداره که چرا او اونجاست ؟
فلانی میگه که من از بچگی عاشق امام حسین (علیه السلام) بودم ، چرا ؟ از امام حسین چی میدونستی ؟ چهار تا حرف شنیدی ؟ خب خیلی ها شنیدن . توی بچه ی هفت ساله چطوری عاشق امام حسین (علیه السلام) هستی ؟ چه چیزی، چه کسی روح تو را روحی حسینی تربیت کرده ؟ روحی متمایل به امام حسین (علیه السلام) ؟ تو یه بچه هستی ، نه درس خوندی ، نه فکر کردی ، نه استدلال کردی ، نه کتاب خوندی ، نه پای سخنرانی ای نشستی .
بسیاری از اوقات میبینیم که فرزندانی کوچک و بزرگ که در عشق و محبت به اهل بیت (علیهم السلام) از پدران و مادرانشون جلوترند . توی بچه ی چند ساله بر فرض پدر و مادرت اون جوری که باید و شاید مجلسهای امام حسین (علیه السلام) را نمیرند ، تو چرا این قدر به امام حسین محبت داری؟
آیا پدر و مادری هست که برای امیال و روحیات فرزندش برنامه ای داشته باشه ، یا اصلا میتونه که داشته باشه ؟ چه کسی میتونه روح فرزند را منطبق با فطرت خدایی در فرزند حفظ کنه ؟ این جا ما انسانها احساس نیاز میکنیم به یک کسی ، یک چیزی که کمک کنه و اون "روح القدس" هست .
بله! این برامون مهم باشه که وقتی بچه چه در دوران طفولیت و چه یه مقدار بزرگتر میشه در چه حال و هوای روحی هستش؟ ما عمده ی دغدغمون اجتماعیات بچه هاست و برخی اخلاقیاتی که در اجتماعیاتشون بروز داره ، یعنی به تعبیری برخی آداب نه اخلاق ، برخی آداب برای پدر و مادر در امروزه بیشتر مهمه . این طوری راه برو ، این طوری بنشین ، این طوری حرف بزن ، این طوری غذا بخور ، این جا آروم باش ، این طوری سلام کن ، این طوری حال و احوال کن . امورات مختلف که مربوط به آداب هست ، که این آداب برخیش آداب اخلاقی و برخیش آداب اجتماعی که بیشترش به سمت اجتماعیات هست .
اون پدر و مادرهایی که دسترسی و توانمندیهاشون بیشتر هست سعی میکنند که یک مقدار در موضوعات اخلاقی هم وارد بشند ، در بحث صداقت ، در بحث بخشش ، در بحث کریم بودن فرزند ، در بحثهای مختلف اخلاقی . البته خود این اخلاقیات به دو دسته تقسیم میشند ، یک دسته از اخلاقیات مربوط به ترک محرمات و انجام واجبات هست که یک دسته از پدر و مادرها هم به این دسته وارد میشند ، یه دسته در حوضه های بالاتر و دقیقتر اخلاقیات هست ، به عنوان مثال بخشش ، که فرزندی بخشنده داشته باشیم ، عدم بخل در فرزند ، فرزندی نداشته باشی که بخیل باشه .
ولی آیا پدر و مادری هست که برای امیال و روحیات فرزندش برنامه ای داشته باشه ، یا اصلا میتونه که داشته باشه ؟ چقدر میتونه داشته باشه ؟ چقدر میتونه توفیق داشته باشه ؟ برای قلبیّات فرزندش چه کسی میتونه برنامه داشته باشه ؟ چه کسی میتونه روح فرزند را منطبق با فطرت خدایی در فرزند حفظ کنه ؟
این جا ما انسانها احساس نیاز میکنیم به یک کسی ، یک چیزی که کمک کنه و اون "روح القدس" هست .
