یطعمون الطعام از جمله رفتارهای ابرار می‌باشد فلذا باید در چارچوب سایر رفتارهای ایشان که در سوره انسان بیان شده دیده شود
بسم الله الرحمن الرحیم در آیه ی هشتم سوره ی انسان مطرح هست که وَ يُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلىَ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَ يَتِيمًا وَ أَسِيرًا چند مسئله در این آیه مطرح هست یکی اینکه وَ يُطْعِمُونَ چه کسانی طعام میدند؟ این طعم دهندگان این طعام دهندگان چه کسانی هستند؟ طبق آیات ابرار هستند و احتمالا به واسطه‌ی ابرار عبادالله، ابرار طعام میدند پس یه بحث طعام مطرح هست این طعام چیه؟ چه ارتباطی با ابرار داره چه ربطی داره؟ تا اینجا بحث در سوره ی انسان مطرح هست که یه ابراری هستند یه عباداللهی هستند اینها یه شُربی دارند بعد مطرح هست که يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ يخََافُونَ يَوْمًا كاَنَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا بعد بلافاصله مطرح هست که وَ يُطْعِمُونَ الطَّعَامَ برای چی این کار رو می کنند؟ این رفتار وَ يُطْعِمُونَ الطَّعَامَ چه ربطی به جایگاه و رفتارها و موارد مربوط به ابرار و عبادالله داره؟ در چه راستایی هست؟ وَ يُطْعِمُونَ الطَّعَام چرا؟ در ابتدا در مورد ابرار مطرح هست که يَشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ خب نوش جان شون، اونها کسانی هستند که از کأس شرب می کنند، عبادالله هم از عَین شرب می کنند، در ادامه مطرح هست که يُفَجِّرُونهََا تَفْجِيرًا چرا؟ خب شُرب می کنند دیگه این کار چی هست؟ يُفَجِّرُونهََا تَفْجِيرًا چرا؟ يُوفُونَ بِالنَّذْرِ این چیه دیگه؟ ابرار يَشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ ابراری که در حال شُرب از کأس هستند چند تا ویژگی دارند چند تا رفتار دیگر هم دارند يُفَجِّرُونهََا تَفْجِيرًا ، يُوفُونَ بِالنَّذْرِ ، يخََافُونَ يَوْمًا كاَنَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا ، وَ يُطْعِمُونَ الطَّعَامَ تا به يُطْعِمُونَ الطَّعَامَ میرسه بعد از این هم هست، بعدیش هم إِنمََّا نُطْعِمُكمُْ لِوَجْهِ اللَّهِ این رفتارها که ابرار دارند چی هست؟ جایگاهش چیه و جایگاه يُطْعِمُونَ الطَّعَام در چهار چوبه ی رفتاری ابرار چی هست؟ چرا باید باشه؟ چون خوش شون اومده که طعام بدند! آیا اینطور هست؟ بله ما يُطْعِمُونَ الطَّعَام باید در چهار چوب رفتاری ابرار بررسی کنیم تک و مجزا و جدا نباید ببینیم در چهار چوبه ی رفتاری ابرار ببینیم، جایگاه این رفتار چیه
اطعام بر اساس حب و تعریف مسکیم و یتیم و اسیر باید بر اساس روند آیات سوره انسان در تبیین جایگاه و رفتارهای ابرار صورت گیرد
خب این یه بحث دیگر در آیه ی هشتم، بعد دوباره مطرح هست که در ادامه که عَلىَ حُبِّهِ این جایگاهش چی هست و یعنی چه ویژگی از ابرار رو نشون میده؟ و در آخر در آیه ی هشتم مطرح هست که این رفتارها رو برای مسکین و یتیم و اسیر انجام میدند، یعنی یه طرف متقاضی این رفتار یک طرف اثر گیرنده ی از این رفتار مسکین و یتیم و اسیر هستند، چرا ؟ مسکین و یتیم و اسیر کی هستند؟ ابرار یه رفتاری نشون میدند اولین ویژگی شون اینه که يَشْرَبُونَ مِن كَأْس برای خودشون، يَشْرَبُونَ مِن كَأْس مربوط به خودشون هست برای خودشون شُرب می کنند از کأس، عبادالله شُرب می کنند از عَین، ابرار شروع می کنند به یه رفتارهای دیگه يُفَجِّرُونهََا تَفْجِيرًا ، يُوفُونَ بِالنَّذْرِ ، يخََافُونَ يَوْمًا كاَنَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا ، تا اینجا انجام میدند این رفتارها رو دارند، ابرار خیلی بالا هستند و در قِبَل اونها عبادالله خیلی جایگاه بالایی دارند بعد میرسند بلافاصله به یک رفتاری وَ يُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلىَ حُبِّهِ مِسْكِين و يَتِيم و أَسِير ، اینها کی هستند؟ شما چرا باید بیاید سراغ اینها؟ ابرار با این جایگاه و با این رفتارها، عبادالله با این جایگاه و با این رفتارها آیا اومدند سراغ مثلاً چند تا آدم فقیر و یتیم و اسیری که تو کوچه و خیابون هستند!؟ اون تعریف اصطلاحی که از مسکین و یتیم و اسیر هست آیا اومدند سراغ اونها؟ چه معنی داره چه کاریه؟ مثلاً شما تصور کنید خداوند از یک انسانی تعریف میکنه این انسان خیلی جایگاه بالایی داره عالی ترین موضوعات در اختیارشون هست کارهای بسیار بزرگی انجام میده يُفَجِّرُونهََا تَفْجِيرًا در ضمن اصلاً عبادالله جیره خور اینها هستند کار بسیار بزرگی انجام میده يُفَجِّرُونهََا تَفْجِيرًا ، يُوفُونَ بِالنَّذْرِ اینها رو توضیح میده اینجوری بعد میگه که در ضمن این آدم مثلاً تو خیابون اگه یه گدایی رو ببینه به گدا هم کمک میکنه، شما میگی بخشید این آخریه چی بود گفتی! ربطی نداشت به بحثهای قبلیت، خیلی کار خوبی میکنه این کار رو انجام میده عرض مون این نیست که این کار بدی میکنه این کار رو انجام میده ولی چه ربطی به کارهای قبلی داره، در مجموع وَ يُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلىَ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَ يَتِيمًا وَ أَسِيرًا چه ربطی داره به يَشْرَبُونَ مِن كَأْس چه ربطی داره به يُفَجِّرُونهََا تَفْجِيرًا چه ربطی داره به يُوفُونَ بِالنَّذْرِ ، اینها باید ارتباط داشته باشه، در سلسله ی رفتاری ابرار قرار داره، رفتار يُطْعِمُون رو ابرار انجام میدند نه مسکین و یتیم و اسیر، مسکین و یتیم و اسیر چون مسکین و یتیم و اسیر هستند تحت این رفتار قرار می گیرند، این مسکین و یتیم و اسیر میتونه یه موقعی با تعبیر درب خانه ی اهل بیت علیهم السلام معنا بشه میتونه نشه، اینجا درب خانه لزوماً مطرح نیست، مسکین و یتیم و اسیر بودن مطرح هست، مسکین و یتیم و اسیر بودنی که در این سلسله ی رفتاری ابرار جایگاه داره،
در سوره انسان مبحثی که بیشترین ارتباط را به عمده انسانها دارد بحث مسکین و یتیم و اسیر است
این در آیات پنج و شش و هفت در این چند آیه اون بخشیش که خیلی بیشتر میتونه به ما ارتباط پیدا بکنه به عمده ی انسانها ارتباط پیدا بکنه همین بخش هست بخش مسکین و یتیم و اسیر، والا شما که میگی من که ابرار نیستم من که عبادالله نیستم ولی میخوام از جایی که این انسانها ابرار و عبادالله شُرب میکنند من هم بهره مند بشم، خداوند شما رو به این سر خط میرسونه، در این آیات شما به این سر خط میرسی، نمی فرماید وَ يُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلىَ حُبِّهِ به کسانی که میخواهند وَ يُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلىَ حُبِّهِ به کسانی که خیلی التماس می کنند، وَ يُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلىَ حُبِّهِ به کسانی که این طعام و این شُرب کردن رو دوست دارند، نه وَ يُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلىَ حُبِّهِ به این سه گروه به چهار گروه هم نه، بله نیاز هست که یه مقداری تأمل بیشتری بکنیم این آیه و این افراد مسکین و یتیم و اسیر رو جایگاه شون رو در سلسله ی رفتاری ابرار، ما هنوز بحث مسکین و یتیم و اسیر خوب برامون جا نیافتاده، اون طور که باید باهش آشنا نیستیم چون یه معنای کلی داریم از بحث.
