ترتیب در آیات سوره ی انسان خیلی زیباست، اول با یه سوال شروع میشه، یه سوال اساسی یه سوال کلیدی، یه سوال کامل، که هم تذکری برای خود تو هست برای دوران زندگی خودت و هم تذکری برای توجه به اینکه یه انسانهای بسیار مرتفعی وجود دارن، باید حواست به اون ها باشه، باید اون ها رو پیدا کنی، بعد، توجه به سمع و بصر، حواست به شنیدنت باشه، حواست به دیدنت باشه، تو باید بشنوی تو باید ببینی، خیلی ها هستند نمی شنوند، خیلی ها هستند نمی بینند، بعد از این سوال اساسی، مسیر مطرح هست، خیلی جالبه، از اولین موضوعات اصلی این مسیر حرکت، سمع و بصر هست؛ باید بشنوی باید ببینی، باید بیای در سبیل، حواست به سبیل باشه، حواست به هدایت های برای سبیل باشه، خیلی جالبه، بعد معرفی انسان های مرتفع مطرح هست، ابرار، بشناس، اون ها اونجا هستن، جاشون هم اون بالا هاست. چه کسی می تونه وارد این مرحله بشه، اونی که به اون سوال اول خوب توجه می کنه، براش مهم میشه، به دنبال سمع و بصر میره، به سمع و بصرش توجه می کنه، بعد هدایت به سبیل براش مهم میشه، می خواد بره تو سبیل، اینجاست که می تونه متوجه ابرار و جایگاه ابرار بشه، حالا که متوجه شد، اون موقع جایگاه خودش رو هم میشناسه، شما اول باید اون ها رو بشناسی تا خودت رو بشناسی، اول باید جایگاه اون ها رو ببینی تا خودت رو بشناسی، وقتی فهمیدی که، وقتی شنیدی و دیدی که، وقتی سمع و بصرت رو به کار گرفتی که ابرار کیا هستند و کجا هستند و چه جایگاهی دارن اون موقع متوجه میشی که من چه قدر مسکین و یتیم و اسیر هستم و نیازمند محبت ابرار، نیازمند محبت خدا از مجرای ابرار.
