حداقل دو کار را مقید باشیم تا بهانه ای بدیم دست خدا، بقیه اش با خداست؛ بهاء دادن به اقامه صلاة و هفته ای دو سه ساعت تحقیق.
فامیل ، زن ، بچه ، شغل و از این جور حرفها ، زیاده ، درگیریهامون خیلی زیاده . بقول آقا مهدی نگاه میکنیم که خیلی هاشون توی این مسیر نیست . در مسیر برای امام نیست . میگیم خب چکار کنیم ؟ وضع خراب شد که، نیست ؟
من این جوری برداشت میکنم خدا محبت کرده الان به ما، که حداقل دو تا موضوع جلوی پامون گذاشته گفته این دو تا موضوع را انجام بدید من حداقل یه بهانه ای داشته باشم ، اون ورش که «من یشاء» هست دیگه . من هرجوری دوست دارم میدم ، کسی هم نمیتونه بالای حرفم حرفی بزنه . شما این دوتا موضوع را انجام بدین که یه بهاءنه ای باشه .
چی ؟ به اقامه ی صلاة بپردازید ، بهاء بدید ، دیگه هرچی ، شلغت هم یه جور دیگه است دیگه سر نماز ظهر دیگه یه بیست دقیقه ای که میتونی برای اقامه ی صلاة وقت بذاری . بهاء داده وقت بگذاری . روزی سه بار که میتونی وقت بذاری برای نمازت ، بهاء بدی در فضای اقامه ی صلاة قرار بگیری ؟ خب این کار را دیگه هر چی بگی زن و بچه و هر چی باشه این ها را که میتونی انجام بدی . این را انجام بده و بعد یه ذره هم باز بیا جلوتر و یه چیز هم انجام بده و اون این که هفته ای دو سه ساعت که میتونی بشینی تحقیق انجام بدی . بگی هر چی کار دارم، فلان دارم، پروازهای خارجی دارم ، داخلی دارم نمیدونم فامیل و زن و بچه و از این حرف ها دیگه ، مجموعا هفته ای دو سه ساعت که میتونی بشینی تحقیق کنی. نگاه میکنی میگی آره ، میگه خب تو حالا این ها را انجام بده، اون ورش با من .
پس اگه ما همین دو تا را انجام ندیم اون وقت میخواهیم چی بگیم ؟ میریم اونجا میگیم خدایا نشد ، ما کار، بچه، اینها ... دنیا اصلا یه جوری شده بود که اصلا زندگی در جهت امام (علیه السلام) نبود ، میگه من اصلا با اینها کار ندارم این ها را چرا برای من توضیح میدی ؟ من گفتم همین دو تا را انجام بده . من که کار نداشتم که تو شغلت چیه اصلا ، پرسیدم ؟
یکی می بینه خدا بهش محبت میکنه تمام لحظاتش برای امام (علیه السلام) هست ، سعی برای امام (علیه السلام)، شغلش ، زنش ، خانواده اش ، همه چیش فکر و ذکر و خوابش ، داخل خوابش، بیرون خوابش ، از هر زاویه که بری میبینی همین جوریه . یکی میبینی این جوریه ، خب! خدا خیلی بهش محبت کرده . خودش البته آدم خوبی بوده ، این جوری توی این مسیر قرار گرفته . ما میگیم این جوری نیستیم ، درسمون ، خوردنمون ، تفریحمون ، کارمون ، فامیلمون ، اصلا هیچ کدوم این ها این جوری نیست ، جور در نمیاد با این حرفهایی که شما میزنید و این مسیر و این فضایی که میگید اینا به اون جا نمیخوره ، اینا را هم که ما یه شبه نمی تونیم کلهم عوض کنیم ، این که نمیشه که ، خب چی کنیم ؟ میگه اونها را اصلا ولش کن ، صحبتش را نکن ، این دو تا. درسته ؟
روزی سه بار چند دقیقه اقامه ی صلاة ، در فضای اقامه ی صلاة و برای امام (علیه السلام) ، این را که دیگه میتونی ؟ هفته ای سه چهار ساعتی ، چند ساعتی تحقیق برای امام (علیه السلام) ، در فضای سعی برای امام ( علیه السلام) . میگی آره این را فکر کنم میتونم .
