دلیل اصلی جمع کردن افراد در نظام الهی، اعتصام به حبل الله است
خداوند به یک گروهی به یک جماعتی توفیق عطا میکنه اونها رو جمعی یک دل میکنه،به بهانه های مختلف برای اینکه اون افراد بِیان و در کنار یکدیگر به حبل الله اعتصام بورزند ،اون افراد بایستی از جمع بودنشون استفاده کنند و به حبل الله اعتصام بورزند ،اعتصامی جمعی به حبل الله.مشوّق همدیگه باشند برای اعتصام به حبل الله، تذکر به هم باشند برای اعتصام به حبل الله.
با اعتصام بیشتر به حبل الله، دوستانمان را در عمل، دعوت به اعتصام کنیم
فلانی!وقتی به تو نگاه میکنم انگار تو تذکر هستی برای من که حبل الله اعتصام بورزم،انگار تو برای من مشوّقی در اعتصام به حبل الله .آمر دوستان باشند به سوی حبل الله،امر به معروف کنند به سوی حبل الله.با عزم زیادی که از خودشون نشون میدند در اعتصام به حبل الله،امر به معروف کنند. خدای نکرده مشمول مخاطبین اون آیه نشن که «* أَ تَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبرِِّ وَ تَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ »یعنی اینجور نباشه که به خودشون بی اعتنا باشن،در اوج اعتنای به خود در اوج اعتنا به اینکه بایستی خودم به حبل الله اعتصام بورزم این رفتارشون دعوت دوستان به حبل الله باشه.
با دوستانشون نشستند دور هم،خدای نکرده بحث لغو گفته میشه،نیاز نیست حتما به دوستانش بگه فلاتی!این چه کار بدیه میکنی.بگه بچه ها من به ذهنم یه آیه رسیده،میشه این رو صحبت کنیم؟یه مطلب معارفی که صحبت شده بود رو کار کردم،میشه مطرح کنیم با همدیگه صحبت بکنیم؟نسبت به دوستان با حوصله رفتار کنند،نسبت به دوستان با صبر رفتار کنند.
برنامه بلند مدت برای خودمان داشته باشیم
برای خودشون برنامه ی بلند مدت داشته باشند.برای خودشون روشن باشه که دارن در چه مسیری حرکت میکنند و به چه سویی میرن.برای ارتباط با دوستانشون هم برنامه داشته باشن، برای ارتباط با اون افرادی که با اونها یک جمع هستند،برنامه داشته باشن. به نوع رفتارهاشون فکر کنند.به نوع رفتارهایی که بایستی با این دوستان داشته باشند،برای رفتارهاشون، برای آینده ی رفتارهاشون برنامه ریزی کنند.
نماز؛ آموزش حرکت کاروانیه، آموزش اعتصام جمعی به حبل الله است.
رفتار جمعی در اعتصام به حبل الله رو در نماز با همدیگه تمرین کنند.میخواید دیگران رو به حبل الله دعوت کنید جوری که خودتون هم از خودتون غافل نشید؟ببینید آیه ی قرآن میفرماید که«* أَ تَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبرِِّ وَ تَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَ أَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ أَ فَلَا تَعْقِلُونَ(44) وَ اسْتَعِينُواْ بِالصَّبرِْ وَ الصَّلَوةِ وَ إِنهََّا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلىَ الخَْاشِعِينَ(45)».
با همدیگه«واستعینوا»با همدیگه بیایید استعانت بورزید استعانت بخواید از صبر و از صلاه.حوصله کنید برنامه داشته باشید و به صلاه استعانت بورزید .از رفتار در صلاه درس بگیرید.خداوند در صلاه دعوت جمعی میکنه،میگه جمعی بیایید سراغ صلاه،میفرماید که جمعی بیایید سراغ صلاه،«واستعینوا بالصبر و صلاه».اصلا این موضوع در ظاهر نماز و در اذکار نماز هم پیداست،انگار دعوت جمعی شدیم به نماز.نماز یک مسیر حرکت جمعیه.این در نماز خیلی پررنگه،نه اینکه فردی نیست ها!ولی این موضوع در نماز خیلی پررنگه.
نماز آموزش حرکت کاروانیه،نماز آموزش اعتصام جمعی به حبل الله است.
البته توضیح اینکه دست آوردها تا بخش قابل توجهیش فردیه،جمعی اعتصام بورزید،خداوند هم به جمع محبت میکنه،هم اختصاصی و فردی محبت میکنه،این رو کوتاه بعنوان مثال عرض کنم؛در نماز شما ابتدای نماز که شروع میکنی،در اذکار نماز ببینید تقریبا عمده جمعی است، وقتی میرسید به دستآوردها ی ایمانی،بخشی از دست آورهای ایمانی، فردیه،«أشهدأن لا اله الا الله وحده لا شریک له،وأشهدأنّ محمداً عبده و رسوله».
در نماز در سوره ی حمد چی صحبت میکنیم؟«إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ(5)اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ(6)»ما جمعی اومدیم،اعتصام جمعی داریم.
