یک صلواتی بفرستیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم بسم الله الرحمن الرحیم چرا صراط؟ اولین بحثی که میشه در پاسخ به این مطلب دنبال کرد در ویژگی خود صراط هست در اکثر آیات که وقتی صراط مطرح هست با یک ویژگی مطرح هست با ویژگی مستقیم خب پس تابلوی صراط بر خود صراط هست تابلوی چرا صراط بر خود صراط هست چرا صراط؟ چون مستقیم چون مستقیم بودن مهم هست چون فضای استقامت مهم هست
صفات بسیاری از واژگان در قرآن در واقع تابلوی معرفی آنها میباشد مثلا خداوند خود را در آیه «بسم الله الرحمن الرحیم» با الرحمن و الرحیم معرفی می‌نماید، در مورد صراط نیز، صفت مستقیم، تابلوی معرفی صراط میباشد
اینکه صراط راه بهشت هست بله تنها راه به سوی بهشت هست بله ولی این چی هست که تنها راه به سوی جنت هست؟ این چه چیز هست که باید به سمت اون به سمت رفتن به سوی آن تلاش کرد و بر آن قرار گرفت؟ خداوند وقتی می خواد صراط رو معرفی کنه روی خود صراط هست َالمُستَقیم، این تابلوی صراط هست این تابلوی صراط هست مثلاً خداوند وقتی برخی اشیاء رو مطرح میکنه یه ویژگی ازشون مطرح میکنه اون ویژگی تابلوی اون شئء هست در تمامی آیات بسم الله الرحمن الرحیم وقتی خداوند خودش رو معرفی میکنه الله رو معرفی میکنه می فرماید اللهِ اَلرَّحمنِ اَلرَّحیم پس تابلوی شناخت الله در بسم الله الرحمن الرحیم چی هست؟ اَلرَّحمنِ اَلرَّحیم صفت یعنی توصیف یعنی وصف کردن یعنی معرفی کردن میخوای معرفیش کنی چجوری معرفی میکنی، یه عنوان اگر برای معرفیش بگذاری چی میگذاری؟ خب شما صراط رو میخوای معرفی کنی با ویژگی معرفیش کنی یعنی وصفش کنی می فرمایی صراز مستقیم، مالکیتش رو میخوای تعریف کنی می فرمایی صراط الله، صراط رب، صراط اَلعَزیز حمید، صراط اَلحَمید این مالکیت صراط هست، خود صراط رو میخوایم معرفی کنی معرفی کنی به صفات اون صفت و ویژگی که صراط رو باهش معرفی می کنند مستقیم هست این صفت ویژگی توصیفی صراط هست و تنها ویژگی صراط هست اصلی ترین ویژگی صراط هست یک شئء رو وقتی میخوای بشناسی به اوصافش بشناس پس این راه اگر صراط رو به معنای راه بگیریم پس صراط یک ویژگی داره و اون مستقیم هست اصلی ترین ویژگی صراط، یکی دو تا ویژگی دیگه هم مطرح هست در حاشیه مطرح هست وقتی عرض میشه صفت صراط شما در واقع این رو معنا کنید توصیف صراط، یعنی صراط رو میخوای بشناسی با وصفش بشناس صراط با این ویژگی مطرح هست، به نظر صراط با دو ویژگی مطرح هست مستقیم و سَوی .
