در ایام آخر ماه مبارک رمضان، در حال و هوای «وَ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلى ما هَداكُمْ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُون» » باشیم
حال و هوای ما در ایام آخر ماه مبارک رمضان چه جوری باشه ؟ طبق آیه ی 185 و 186 سوره ی بقره ما در این حال و هوا باشیم «وَ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلى ما هَداكُمْ » خدا را بزرگ بشمارید ، بخاطر اون هدایتهایی که در ماه مبارک رمضان بر ما جاری کرد . بخاطر اون چیزهایی که خداوند ما را به اونها هدایت کرد . خدا را بزرگ بشماریم ، یعنی در کیف هدایتهای خدا باشیم .
چرا ماه مبارک را جلو اومدیم ؟ چرا الان داریم ادامه میدیم ماه مبارک را ؟ بخاطر این که خدا را بزرگ بشماریم ، بخاطر هدایتهاش ، به سبب هدایتهاش خدا را بزرگ بشماریم و در فضای شکر نعمت باشیم «وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُون» خدا را بزرگ بشماریم ، خدایا تو چقدر بزرگی که این هدایتها را جاری کردی !!! من از تو ممنونم . در فضای شکر نعمت از خدا باشیم .
ببین اگه کسی در ماه رمضان به این فضا رسید از ماه رمضان بهره برده ، اگه کسی اواخر ماه رمضان شد و گفت [که خدایا تو چقدر بزرگی ، اصلا باور نمی کردم که تو این هدایتها را مطرح کنی ، تو من را به این موضوعات هدایت کنی] و بخاطر اینها به شکر نعمت افتاد ، به شکر درگاه خدا افتاد او از ماه رمضان استفاده کرده .
حال و هوای آخر ماه مبارک رمضان حال و هوای شکر باشه ، حال و هوای بزرگ شمردن هدایتهای خدا و شکر نعمت ، و شکر خدا بخاطر این موضوعات و با این دو موضوع به چی برسیم ؟ «وَ إِذا سَأَلَكَ عِبادي عَنِّي» اگه بنده های من از تو سوال کردند که خدا کجاست ؟ «فَإِنِّي قَريبٌ» پس من نزدیکم .
یعنی نتیجه ی حال و هوای آخر ماه مبارک ، نتیجه ی حال و هوای آخر ماه مبارک قرب به خدا، محضریت خدا ، حس در محضر بودن ، حس نزدیکی به خدا . خدایی که بهش خیلی نزدیک شدیم ، خدایی که میتونم حرف بزنم «أُجيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ» خدایی که باهاش ارتباط ایجاد کردم ، میتونم باهاش حرف بزنم ، باهاش نجوا می کنم .
البته این که فقط حال و هوای آخر ماه مبارک این بحث بزرگ شمردن خدا در هدایتهای خدا باشه ، بخاطر هدایتهای خدا ؟ نه ! اول ماه مبارک هم میتونه باشه .
نسبت به ماه مبارک این رفتار باید باشه ، این که خدایا تو توفیق دادی ، تو هدایت کردی که من این جوری ماه مبارک را شروع کنم ، این جای شکر داره . با هدایتهای تو ماه مبارک را شروع کنم ، این جای شکر داره . چقدر زیبا و دقیق به من منظر دادی، نسبت به ماه مبارک رمضان و چقدر زیبا و بزرگ و بسیار به من در ماه مبارک رمضان هدایت جاری کردی ، این همه ی ماه را در بر میگیره . بعد تو ماه مبارک انسان برسه به شکر نعمت بخاطر این محبتها و احساس محضریت کنه . یعنی اصلاح رابطه با خدا ، اصلاح فاصله با خدا .
این «فَإِنِّي قَريبٌ» کجاست ؟ در «ضیافت الله» آدم احساس کنه که «ضیافت الله» هست ، اگه یه کسی سوال پرسید از من بگو که من نزدیکم ، این جا مهمانی من هست . من نزدیکم ، همین جا هستم .
این فضای ماه مبارک رمضان ، بخصوص اواخر ماه مبارک رمضان ، آدم باید به این بهره برداری ها رسیده باشه . این دعوت خداست ، همه ی این ماجرا دعوت خداست به سفره ی «ضیافت الله» . جرا خداوند این مطالب را مطرح میکنه ؟ بخاطر این که می خواد دعوت کنه . همه ی این مطالب بخاطر دعوت خدا به «ضیافت الله» هست ، بیایید سراغ «ضیافت الله» . اگه بیایید سراغ «ضیافت الله» هدایت هست ، بخاطرش خدا را بزرگ بشمارید ، شکر کنید اونجا در محضر خدا قرار میگیرید . خدا نزدیک شماست ، اگه برید اونجا اونجا خدا نزدیک شماست . محضریت را حس میکنید ، نه جای دیگه خدا نزدیک نیست ها ، جای دیگه هم خدا نزدیک هست ، اونجا شما محضریت را حس میکنید ، شما میتونید به این باور برسید که خدا خیلی نزدیک هست . اونجا در «ضیافت الله» آدم بیشتر به این باور میرسه .
پس این حرفها را شنیدید «فَلْيَسْتَجيبُوا لي» پس بهشون بگو (این در لفافه هست) ، پس اونها باید چکار کنند ؟ «يَسْتَجيبُوا لي» استجابت کنند من را ، این دعوت من را بپذیرند «وَ لْيُؤْمِنُوا بي» و ایمان بیارند به من «لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُون» امید هست که رشدشون بدم .
آدم استجابت کنه دعوت خدا به «ضیافت الله» ، بره اونجا از محبتهای خدا استفاده کنه ، از هدایتهای خدا استفاده کنه رفتار صحیح انجام بده ، در محضر قرار بگیره ، چرا ؟ بخاطر رشد .
محصول استجابت دعوت خداوند در ضیافة الله ماه مبارک را، باید در رشد خودمان ببینیم
ما می خواهیم ببینیم که آیا دعوت خدا را استجابت کردیم ؟ باید ببینیم که آیا رشد کردیم ؟ در ماه مبارک آیا ما به خدا ایمان داشتیم که خدا محبت میکنه ؟ «وَ لْيُؤْمِنُوا بي» آیا به خدا ایمان داشتیم ؟ آیا به خدا اعتماد داشتیم ؟ اونهایی که استجابت کردند و به خدا اعتماد داشتند خدا بستر رشدشون را آماده کرده و رشد کردند و محصولش را میتونند تو رشد ببینند ، رشد خودشون و الان می تونند با رشد خودشون بسنجند که در ماه رمضان چکار کردند .
روزه رفتاری در قبال شهر رمضان هست نه معرفی شهر رمضان؛ هدایت ، بینات از هدایت و فرقان ، بر اساس قرآن در ماه مبارک رمضان جریان داره. روزه می گیریم تا از این ویژگیها بهره ببریم
اگه کسی بپرسه که ماه رمضان چیه؟ خدا ماه رمضان را چه جوری معرفی کرده؟ ما باید بگیم که ماه رمضان یکی از ماههای دوازده گانه ی خداست که خدا در اون ماه، روزه را واجب کرده و در اون ماه گفته که سی روز یا بیست و نه روز روزه بگیرید . از این موقع تا این موقع نخورید و نیاشامید و این کارها را هم نکنید . این یعنی ماه مبارک رمضان .
آیا این تعریف درست هست ؟ ماه رمضان به روزه اش شناخته نمیشه ، روزه یک رفتار انسانهاست در ماه مبارک رمضان ، خود ماه رمضان چی هست ؟ خداوند چه جوری ماه مبارک رمضان را معرفی کرده ؟
یک جا در قرآن بحث « شَهْرُ رَمَضانَ » هست و اون آیه ی 185 سوره ی بقره هست ، خداوند هم یک بار «شَهْرُ رَمَضانَ» را معرفی کرده و اون معرفی این هست : «الَّذي أُنْزِلَ فيهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَ الْفُرْقان»
از «شَهْرُ رَمَضانَ» تا « الْفُرْقان» این مطرح شدن بحث «شَهْرُ رَمَضانَ» و معرفی«شَهْرُ رَمَضانَ» هست ، تمام ، بقیه اش چی مطرح هست ؟ «فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ اگه یکی از شما شهر را دید «فَلْيَصُمْه» روزه بگیره ، اگه نمی تونست این جوری بکنه و اون جوری بکنه و یه بحثهایی مربوط به روزه هست . روزه چیه ؟ رفتار اون آدمها در قبال دیدن این شهر .
این شهر چیه ؟
یک رفتار می خواهد ، معرفیش این جاست . ما در جامعه ماه رمضان را به ماه روزه معرفی کردیم ، یعنی واقعا هم در کلام، هم در عملف و هم در رفتار، تو جامعه برای ما، ماه رمضان ماه روزه داری معرفی شده ، یعنی این پررنگ شده .
در ماه مبارک رمضان بحث انزال قرآن مطرح هست . تنزیل قرآن نه ها ، انزال قرآن . قرآنی که در ماه مبارک «هُدىً لِلنَّاسِ» هست ، مردم میتونند بیاند و هدایت بشند ، مردم ! خیلی جالبه ، مردم ! ناس ! همه ! میتونید بیایید سر سفره ی قرآن در ماه مبارک رمضان . بیایین از هدایتهاش بهره ببرید .
از هدایتهاش بهره ببرید که چی بشه ؟ در گام بعد « وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى» بر اساس هدایتهاش ، از هدایتهاش بیّنه بگیریم و بعد برسیم به فرقان .
پس سه گام : هدایت ، بینات از هدایت و فرقان ، بر اساس قرآن در ماه مبارک رمضان جریان داره.
این خاصیت ماه مبارک رمضان هست . روزه بگیریم چرا ؟ یه رفتار هست ، رفتاری برای بهره بردن بیشتر از ماه مبارک رمضان . روزه بگیریم تا هدایتهای خدا بیشتر بشه . خدا استثاء هم کرده در آیات ، اونهایی که نمی تونند ، اونهایی که در سفر هستند ، اونهایی که مریض هستند ازشون استثناء کرده .
ولی چرا « فَلْيَصُمْه» ؟ بخاطر این که بتونیم بر سر سفره ی هدایتها خدا بنشینیم . چون ماه رمضان این ویژگی را داره رفتار در قبال می خواهد . رفتار در قبالش روزه هست . چرا رفتار در قبال رمضان داشته باشیم ؟ بخاطر این که بتونیم از این ویژگیهاش بهره ببریم .
پس روزه بخاطر چی ؟ روزه بخاطر «ما هداکم» اونی که روزه میگیره میاد بر سر سفره ی هدایتهای خدا .
آیا همه ی کسایی که روزه میگیرند میاند بر سر سفره ی هدایتهای خدا ؟ نه ، روزه گرفتن باور میخواهد ، باوری به ماه مبارک.
چرا روزه میگیری ؟ چون ماه مبارک رمضان این ویژگی را داره ، پس روزه میگیرم . ببینید ، چرا روزه میگیری ؟ چرا از صبح تا شب نمیخوری ، نمی آشامی ؟ میگی چون ماه رمضان شده دیگه ، خدا واجب کرده ، باید نخوریم، نیاشامیم . این یه نگاه هست .
یه نگاه بالا تر چی هست ؟ چون ماه مبارک رمضان این ویژگی ها را داره . روزه میگیرم که از این ویژگی ها بهره ببرم . روزه میگیرم که از هدایتهای قرآن در ماه مبارک رمضان بهره ببرم .
