معنای نحر، در چارچوب سلسله رفتارهای صدقه، زکات، انفاق و ماعون
1397/11/19
معنای نحر، در چارچوب سلسله رفتارهای صدقه، زکات، انفاق و ماعون
جمعه 1جمادی الثانی 1440 - دفتر فلسطین
صلاۀ و نحر در آیه دوم کوثر مبتنی بر اعطای کوثر است
بله در سوره کوثر در آیه دوم مطرح است که فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انحَْرْ بعد از اعطای کوثر به رسول الله ص برای خود رسول الله ص و به شخص خود رسول الله ص یک فرمانی از جانب خداوند داده میشه، یک امری گفته میشه، که این امر مبتنی بر اون عطاست، مبتنی بر عطای کوثر هست. حالا که کوثر به تو عطا شده، تو از حیث رفتار، تو از حیث موقعیت رفتاری، باید در این موقعیت قرار بگیری. در این فضا رفتار رو دنبال بکنید صَلِّ لِرَبِّكَ وَ انحَرْ. این حیث از رفتار، این نوع رفتار، یک رفتار رسول الله ص برای خودش هست، رفتار رسول الله ص برای بهره مندی خود ایشون. خوب از این حیث یا رسول شما بر مبنای این عطای انجام شده در موقعیت رفتاری صَلِّ لِرَبِّكَ وَ انحَْرْ قرار بگیر.
رفتار «نحر» را باید در یک سلسله رفتار صدقه، انفاق، رفتار ماعون‌گونه و نحر دید، رفتارهایی که در آن هم بخشش عطیه خدایی شدت گرفته و هم میزان تزکیه‌ی بیشتری ایجاد می‌شود و شدت بزرگ شمردن خدا بیشتر شده است
مثلا یه نکته شما اینجا وَ انحَْرْ چگونه معنا کنیم؟ گاهی در معانی هست که بعنوان معنای مصداقی، قربانی کن، گاهی در معانی هست که در نماز دستانت رو تا نزدیک صورت خودت بالا بیار. این رو چه جور معنا کنیم؟ قربانی شتر معنا کنیم؟ دست بالا آوردن در نماز معنا کنیم؟ این چه معنایی داره؟ برای اون فرد چه فایده ای داره؟ رسول الله ص باید چه کار انجام بده؟چه فایده ای براش داره؟چه مفهوم رفتاری رو باید دنبال کنه که مصادیقش می تونه قربانی کردن شتر باشه، می تونه بالا آوردن دست در هنگام نماز باشه برای تکبیر گفتن. پس بحث نحر رو در یک سلسله موضوعات دنبال کنیم. در سلسله صدقه، زکات، انفاق، رفتار ماعون گونه، رفتار ماعونی و رفتار نحر. در این سلسله رفتار مدام شدت می گیره. خداوند به تو مالی عطا کرده، از مالت، از اموالت انفاق کن. از اموالت صدقه بده. اینها با هم فرق دارن. شدت تزکیه ای که در اونها اتفاق می افته، شدت رفتاری که از خود شما خواسته میشه و شدت بهره مندی که شما بر اساس این رفتار به دیگران می رسونی متفاوت هست. نحر اوج این رفتار هست. کسی که متکبر هست، نمی تونه صدقه بده، کسیکه متکبر هست،نمی تونه انفاق کنه. کسی خدا رو به بزرگی نمی شناسه، نمی تونه انفاق کنه. هر چه خدا بزرگتر در نظر یک فرد، در معرفت یک فرد، رفتارهای انفاق گونه اون فرد بیشتر. در بحث َصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انحَْرْ، خداوند در اوج بزرگی است. یعنی خداوند رو در اوج بزرگی بشناس. بسیار تکبیر خدا بگو. هیچ چیزی غیر از خداوند پیش روی تو نباشه. هیچ چیزی غیر از بزرگی خداوند، پیش روی تو نباشه و از این نعمتی که به تو عطا شده، بسیار بذل کن، بسیار بخشش کن.
آنقدر میزان بخشش کوثر توسط رسول الله ص زیاد است که انگار آن را قربانی و تکه تکه نمودند و در حال بخشش همه آن میباشند ولی کوثر که معدن کثرت است تمام شدنی نیست
آنقدر این بذل و بخشش زیاد هست که به آن گفته میشه نحر. یعنی انگار اون نعمتی که به تو داده شده رو داری کلا میدی دیره. داری تکه تکه اش می کنی، داری قربانی اش می کنی. همه اش رو داری میدی میره. بده بره اشکال نداره. چرا؟ اگه من این رو بدم بره که اون تمام میشه. نه اون تموم نمی شه چون اون کوثر است. چون اون معدن کثرت است، تموم نمیشه، تمام شدنی نیست. ولی شما یه جوری رفتار کن در عطای این، در انفاق این، در بذل و بخشش این نعمت، که انگار هر کی ببینه این برداشت رو میکنه، که انگار شما میخوای همه این نعمت رو بدی و بره. خدا رو بزرگ بدون، خدا بزرگه. بسیار خدا رو بزرگ بدون. شما وقتی می خونی که، نحر، یعنی بسیار خدا رو بزرگ بدون. کسی که رفتار نحر رو دنبال می کنه، یعنی در معرفت او خداوند بسیار، بسیار، بزرگه.
