«بسم الله الرحمن الرحیم»، پرتکرارترین آیه قرآن، نشان از احاطه رحمت خدا
بله با نگاه خدای رحمان باید آشنا بشیم، ببینید پر تکرارترین جمله در قرآن «بسم الله الرحمن الرحیم» هست، از اینجا باید خدای رحمان را شناخت، نوع نگاه خدای رحمان را شناخت، خدا خودش را بیشتر از همه چیز "الرحمان و الرحیم" معرفی کرده، اول "الرحمان" و بعد "الرحیم".
نگاه صحیح‌ت به دین، برخی از احکام برای رشد بیشتر هستند نه ملاک قضاوت ما
حالا خوبه که این موضوع را دنبال کنیم و با خدای "الرحمان" آشنا بشیم، بعد یه نگاه به دین اینه که ما در دین کجای کار هستیم، ببین برخی دستورات، برخی احکام برای رشد ماست نه برای قضاوت ما، این مسأله مهمه، شما این رفتار را بکن تا رشد بکنی، تا خط و خطوطت مشخص بشه، نه قضاوت کنی. شما این احکام را رعایت بکن، مثلا این جوری باش، این ویژگیها را رعایت بکن که بیشتر رشد بکنی، که تر و تمیز با لباس زیبا و با سر و وضع خوب به محضر وارد بشی و نه برای این که قضاوت بکنی، قرار نیست که شما کت و شلوار بپوشی و اتکلن بزنی که وارد بشی و قضاوت بکنی که اونی که کت و شلوارش خاک و خلی هست احتمالا چجور آدمی هست، چون خدا فقط به کت و شلوار نگاه نمیکنه.
قضاوت باید از دید خدا و عنداللهی صورت گیرد
خدا فقط به عطر و اتکلنهایی که زدید نگاه نمیکنه، قضاوت را باید "عند اللهی" انجام داد، یعنی با نگاه خدا. اعمال و رفتارها "عند الله" مهم هستند نه "عندنا"، نه نزد ما! عموم آدمها اینجوری هستند که وقتی یه کاری را انجام میدند و فکر میکنند که درسته، یعنی فکر میکنند به کار درست دارند می‌پردازند اون را خط صحیح می دونند و بقیه را بر اساس اون می‌سنجند، این سنجش درست نیست. سنجش "عند اللهی" مهم هست.
شیعه دارای عمیقترین رویکرد به دین در بین فرق اسلامی
شیعیان میشه گفت که دقیقا عمیقترین فرقه‌ی اسلامی هستند، یعنی یه مقداری به اعماق دین توجه میکنند، به لایه‌های درونی دین توجه دارند، نگاه دارند، فقط متوقف ظاهر نیستند، در بقیه‌ی فرق واقعا ظاهر دین خیلی پررنگ هست و همون باعث افراط گری میشه و اینقدر افراط گری میکنند تا می‌رسند به گروههایی مثل داعش و تروریستها و اینها، به اسم دین به راحتی سر می‌زنند، سر می‌بُرّند. ما باید نوع نگاهمون به دین را عمیق‌تر کنیم، یه مقداری از ظاهر در بیاییم، جایگاه احکام را بشناسیم، جایگاه قضاوتها را بشناسیم، واقعا "عند الله" برامون مهم باشه، آدمها قیمتشون به قیمت "عند اللهی" اونها هست و نه به قیمت "مایی (ما انسانها)"، این که نزد ما چگونه هستند و به نگاه ما و از منظر ما چگونه هستند، "عند الله" چگونه هستند.
یه نکته عرض کنم،
تفاوت نوع نگاه خدا در موضوع عصمت مورد نیاز برای امامت به دید رایج در جامعه
مطرح هست که کسی که امام میشه باید معصوم باشه و معصوم را نقل میکنند که باید هیچ گناهی نکرده باشه، هیچ گناهی نکنه، نکرده باشه، کلا عصمت داشته باشه، عصمت به مفهوم هیچ گناه نکردن باشه، حتی گاهی ترک اولی هم نکرده باشه، این طبق آیات قرآن رد میشه. جالبه، نوع نگاه خدا متفاوت هست.
عبادالرحمن مطرح در سوره الفرقان، کسانی که گناهی انجام داده‌اند ولیکن توبه نموده و درخواست امام شدن دارند
بله عصمت مورد نیاز امامت، و تعریف امامت را می‌خواهید تعریف کنید یکی از جاهاش سوره‌ی فرقان هست، "عباد الرحمان" درجاتی که "عباد الرحمان دارند، تو برخی آیاتش مطرح هست که برخیشون مرتکب گناه میشند و توبه میکنند و خداوند میگه که اگه توبه کنند دوباره میاند در زمره‌ی عباد الرحمان و خداوند میدان را براشون باز میکنه که درخواست کنند که «واجعلنا للمقتین اماما».
