عاشورا از نظر بسیاری از انسانها یک پایانه،ولی برای کاروانیان امام حسین(علیه السلام)یک آغاز بود
عاشورا از نظر بسیاری از انسانها یک پایانه،ولی برای کاروانیان امام حسین(علیه السلام)یک آغاز بود،میخوایم ببینیم ما چقدر تونستیم با کاروانیان امام(علیه السلام)همراهی بکنیم؟ ببینیم که عاشورایی که گذشت،از عاشورایی که داریم ازش عبور میکنیم،از ایام محرمی که داریم عبور میکنیم،برای ما یک پایانه؟ (آیا اینطور میگیم که:)تموم شد،گذشت،چهار روزه که عاشورا گذشته و دیگه تموم شد دیگه، ما هم یادمون رفته و بریم به زندگیمون بپردازیم.اینجوریه؟ یا نه یک نقطه تحول بوده،یک نقطه ی آغاز بوده،عاشورا یک سرِ خط بوده ؛ بیا سر خط،سر این خط وایستا و برو ،برو جلو.به میزانی که این موضوع برای ما پررنگ شده باشه،به همون میزان ما تونستیم همراهی بکنیم.آیا برامون عاشورا اینجوری بوده؟
یکی از معیار های همراهی با کاروانیان امام(علیه السلام)یکی از تبعات همراهی با کاروا ن امام(علیه السلام) اینه که شما به لحاظ زمان، بعد از عاشورا،دارای یک برنامه جدید و پررنگ در زندگیتون بشید.
آیا من بعد از عاشورا، در روز عاشورا، آمدم نقطه سر خط .و دوباره یک خط،خط جدید؛یک نگاه جدید،یک نگاه عالی تر،یک نگاه بلندتر به زندگی، به مسیر زندگی،یک برنامه در زندگی،یک برنامه جدید در زندگی،آغاز شده؛آیا اینجوری شدم؟اگر اینجوری شدم یعنی تونستم مقداری با کاروانیان امام(علیه السلام)در سطحی با کاروانیان امام (علیه السلام)همراهی کنم.یکی از معیار های همراهی با کاروانیان امام(علیه السلام)یکی از تبعات همراهی با کاروا ن امام(علیه السلام) اینه که شما به لحاظ زمان بعد از عاشورا،دارای یک برنامه جدید و پررنگ در زندگیتون بشید.
اگر از عاشورا چند صباحی بگذره و در زندگی ما دیگه اثری از اون موضوع و این ایام و اینها وجود نداشته باشه،یعنی ما از بیرون کار اون رو نگاه کردیم،یه کاروانی رو از بیرون نگاه کردیم،یه مسیری رو اومد و رفت ، در یک مقطعی و در یک مکانی شهید شدند و همه رفتند.و ما هم عزاداری کردیم و گریه کردیم و بعدش هم تمام.حالا خداکنه که برای ما اینجوری نباشه.
