در ماه رجب، در آستانه لیله القدر، در حال و هوای بیوت خدا و حمد، به سوی خورشید زهرائیت حرکت کنیم.
1394/01/30
در ماه رجب، در آستانه لیله القدر، در حال و هوای بیوت خدا و حمد، به سوی خورشید زهرائیت حرکت کنیم.
یکشنبه-29جمادی الثانی1436-حکیم- شب اول رجب
در ماه رجب در آستانه رسیدن به لیله القدر حال و هوایمان بهره بردن از نور زهرائیت س و دغدغه‌مان ورود به بیوت خدا و حمد باشد تا در لیله القدر به محبت خدا در موقعیتی نزدیکتر به خورشید زهرائیت س باشیم.
یک صلواتی بفرستیم؛ أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
در پیش رو ماه های مبارک رجب شعبان و رمضان رو داریم، حال و هوامون بهره بردن از نور زهرایی باشه، هدف مون بهره بردن از نور زهرائیت باشه، دغدغه مون وارد شدن به بیوت خدا و حمد باشه، چرا؟ برای اینکه سه گام« اهل تسبیح بودن، اهل ذکر بودن و ارتفاع گرفتن به سمت بهشت زهرایی رو حرکت کنیم».
دوستان با کم و زیاد حدود سه ماه تا« لیلة القدر» فاصله هست، آیا خداوند توفیق میده که ما در این حدود سه ماه درجاتی از این سه گام رو حرکت کنیم و در شب قدر در موقعیتی نزدیک تر، مرتفع تر نسبت به خورشید زهرائیت سلام الله علیها قرار گرفته باشیم.
از هر چیزی که ما را از حال و هوای بیوت خدا بیرون می‌کشد دوری کنیم.
در ماه رجب دغدغه مون این باشه« من باید از نور زهرائیت بهره ببرم، به نور زهرائیت نزدیک بشم، باید حال و هوای من، محیط من، پیرامون من، امورات من در حال و هوای درون بیوت خدا باشه، هرچیزی که من رو از حال و هوای بیوت خدا بیرون می‌بره از اون موضوع فاصله بگیرم، اون موضوع رو از خودم دور کنم، من باید در بیوت خدا بمونم، من باید در بیت خدا بمونم و باید اهل حمد باشم، حامد باشم».
نکنه صحنه ای، موضوعاتی پیش بیاد و من حمد رو فراموش کنم، نباید از حمد غافل بشم، اگر خدای نکرده کسی از حمد غافل بشه خداوند توفیق تسبیح سفره ی خدا رو از او میگیره.
چرا کسی اهل نِق زدن، انکار و خرده گرفتن به محبتهای خدا می‌شود؟ به خاطر اینکه اهل حمد نیست لذا دیگر اهل تسبیح هم نخواهد بود.
چرا یک کسی اهل نق زدن میشه؟ چرا یک کسی اهل انکار میشه؟ چرا یک کسی خدای نکرده به رفتارهای خدا، به محبتهای خدا خرده میگیره؟ چون« اهل حمد» نبوده و به اون خاطر دیگه« اهل تسبیح» نیست و به اون خاطر دیگه «اهل تسبیح» نیست، این رفتار او یعنی عدم تسبیح.
بله در ماه رجب و ماه شعبان و رمضان این حال وهوا رو داشته باشیم.
اگر رفتاری داشتیم که متناسب با بیوت خدا و حمد نبود اهل استغفار باشیم یعنی بگوید که خدایا من اشتباه کردم، دیگر تکرار نمیکنم، من برمیگردم و تو جبران کن.
اگر هر زمان گمان کردیم که رفتاری داشتیم که خدای نکرده اون رفتار نسبت به بودن در بیوت خدا، و نسبت به حامد بودن مناسب نبوده « اهل استغفار» باشیم.
در ماه رجب« اهل استغفار» باشیم، با استغفار به خودمون تذکر بدیم که:" فلانی! تو باید در بیوت خدا باشی، این رفتار چی هست که داری انجام میدی؟ حال و هوای تو باید حال و هوای کسی باشه که در بیوت خدا هست، این چه حال و هوایی هست که داری؟
« استغفر الله ربی و اتوب الیه» خدایا! تو جبران کن، خدایا! من اشتباه کردم، من برمیگردم تو جبران کن.
آدم به خودش نهیب بزنه، فلانی! این رفتار چی هست که تو داری؟ این حرف چیه میزنی؟ این رفتار چی هست که داری؟ این فکر چی هست که داری؟ این از حمد دور هست.
« أستغفر الله ربی أتوب الیه»؛ خدایا! دیگه اینکار رو نمیکنم، تو جبران کن، تو این چاله ای که برای من ایجاد شد رو پُر کن، تو دستم رو بگیر، تو نقص های من رو جبران کن.
« اهل استغفار» باشیم در ماه رجب بخاطر اینکه تذکری باشه برای ما که ما رو بکشونه در بودن در حال و هوای بودن در بیوت خدا و بودن در حال و هوای حمد خدا.
بر محمد و آل محمد صلواتی بفرستیم؛ أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
