از جان گذشتن در فضای لقاء الله، شرط همراه شدن با کاروان حسینی ع
1394/07/23
از جان گذشتن در فضای لقاء الله، شرط همراه شدن با کاروان حسینی ع
پنجشنبه 1 محرم الحرام 1437 -روستای گازرخان
از جان گذشتن در حال و هوای لقاء الله: شرط همراهی با امام حسین ع
امام حسین علیه السلام قبل از حرکت از مکه در یک خطبهای میفرمایند که« مَن کَانَ فِینَا بَاذِلاَ مُهجَتَهُ وَ مُوَطِّناَ عَلَی لِقَاءِ اللهِ نَفسَهُ فَلیَرحَل مَعَنَا». با من رحلت کنید. ولی چه کسانی؟ اونهایی که اهل فداکاری و جانفشانی هستید. آیا این افراد مطرح هستند؟ دو بخش داره؛« مَن کَانَ فِینَا بَاذِلاَ مُهجَتَهُ » اونهایی که حاضر هستند بهترین چیزشون رو، خون قلب شون رو در راه من و به خاطر من بذل کنند، ببخشند و با خوشحالی از اون دست بکشند . خب آیا این کافی هست؟ اینها میشن سربازانی فداکار. نه! این کافی نیست لذا میفرمایند که« وَ مُوَطِّناَ عَلَی لِقَاءِ اللهِ نَفسَهُ » حال و هواشون، زندگی شون در فضای لقاء الله هست. بعضی آدم ها ممکن هست که به راحتی از جان شون بگذرند، حتی در فضاهای مختلف، در دوره های مختلف چنین افرادی بوده اند که برای برخی از موضوعات از جان شون گذشته اند یا در راه برخی افراد از جان شون گذشته اند، این کافی نیست. « وَ مُوَطِّناَ عَلَی لِقَاءَ اللهِ نَفسَهُ » در فضای لقاء الله ساکن باشند. این افراد بیایند و با من رحلت کنند که من میخواهم برای این افراد کلاس برپا کنم. ورود به این کلاس این مقدمات رو میخواد. سربازی فدا کار، جان فشان و کسی که ساکن در لقاء الله هست، کسی که حال و هوا او در فضای لقاء الله هست. این افراد با من بیایند که من برای اونها کلاسی برپا کنم که هیچ کسی نمیتونه این کلاس رو برپا کنه و اونها هم در هیچ جای دیگری نمیتونن به این محصولات برسند.
بعد از امام حسین ع لزوما هر کسی اهل بذل جان در حال و هوای لقاء الله شود واجد کلاس امام حسین ع نیست
برخی ممکن هست که بعد از دوران امام حسین علیه السلام فهمیده باشند که چه اشتباهی کردند که همراه نشدند، در قالب هایی مثل" تَوّابین " شروع به جبران کرده باشند اما هیچ وقت نمیتونن این رو جبران کنند. چرا؟ چون نمیتونن وارد این کلاس بشن، چون این کلاس برای اونها برپا نیست. ممکن هست که بعد از این ماجرا توبه کنند، رشد کنند. این دو تا شرط رو پیدا کنند، اهل بذل جان و اهل لقاء الله بشن، در فضای و حال و هوای لقاء الله قرار بگیرند اما دیگه برای اونها کلاسی برپا نیست، به این راحتی این توفیق رو پیدا نمیکنند.