خود را مخاطب قرآن بدانیم البته جانب احتیاط را در این موضوع رعایت نماییم
ما در آیات قرآن جوری جلو بریم که آیات قرآن، کلام خدا بر ما باشه و از کلام خدا اثر بگیریم. یعنی مخاطب آیات قرآن قرار بگیریم و البته باید در این مسیر کاملا احتیاط کنیم و دقیق جلو بریم. مثلا یکی از احتیاط های واضح رو بگیم یه جایی خداوند صریحاٌ به رسول الله صلوات الله علیه یه مطلبی فرموده که مربوط به مقام رسالت ایشون هست اون رو به خودت نگیر، نگو اینجا احتمالا خداوند داره با من حرف میزنه و الان من مخاطب این آیات هستم و داره به من میگه دیگه، خداوند احتمالاً من رو به مقام نبوّت مبعوث کرد، نه اینجا اینجوری نیست، اینجا باید احتیاط کنی، احتیاط کنی یعنی فهم داشته باشی، اینکه میگیم مخاطب آیات قرار بگیرید، مُتِفهِّمانه نه مُتوهِّمانه، آدم با فهم مخاطب آیات قرار بگیره. نه با وَهم. بلکه دقیق و صحیح مخاطب آیات قرار بگیریم و سعی کنیم در آیات استدلال قوی داشته باشیم و سریعاٌ برخی از آیات رو از دور زندگی مون خارج نکنیم.
(اِن هَذا القرآنِ مَهجُورا)، یعنی خارج نمودن قرآن از دور زندگی
ما گاهی با قرآن اینجوری برخورد میکینم (اِن هَذا القرآنِ مَهجُورا) این معناش چی هست ؟ یعنی قرآن رو از دور زندگی خارج کردن. (اِن هَذا قرآنِ مَهجُورا) یعنی قرآن رو از دور زندگی خارج کردند یعنی دور زندگی شون دیگه قرآن نبود. مهجور یعنی هجرتش دادند. قرآن هجرت کرد، قرآن مثل یک شی هجرت کرده از زندگی اونها بود و قرآن رو از دور زندگی خارج کردند. این چه جوری اتفاق میافته ؟ با آیات قرآن، برخی ها کل قرآن رو از دور زندگی خارج می کنند ، برخی ها بخشی از قرآن رو از دور زندگی خارج می کنند. گاهی از دور زندگی خارج کردن اینطور هست که شما اصلا کلاً بهش نمی پردازی، می گذاریش کنار، محور زندگی قرار نمیگیره، مؤثر در زندگی قرار نمیگیره، گاهی اینطور هست، گاهی هم این هست که به نحوه‌ی پرداختن شماست، شما یه جوری بهش می پردازی که اون رو از دور خارج میکنی، می پردازی، ولی یه جوری می پردازی از دور خارج می کنی. اینکه قرآن از زندگی ما خارج نشه، هجرت نکنه این خیلی مهمه.
به گونه‌ای به قرآن بپردازیم که قرآن از زندگیمان هجرت نکند
شما هر وقت به آیه قرآن می پردازی این رو معیار قرار بده، من چجوری به این بپردازم که این آیه از زندگی من هجرت نکنه، از دور زندگی من خارج نشه، این رو شما محور قرار بده. در اکثر آیات این جواب میده البته باز عرض می کنیم شما باید احتیاط بکنی، دقت در برداشت داشته باشی ولی عرضم اینکه حتی اونجایی که شما به خطا هم بری تعداد شون خیلی کم هست. در اکثر آیات این جواب درست میده، شما جوری جلو برو که وقتی با یه آیه مواجه هستی من چجوری با این آیه برخورد بکنم که این از زندگی من هجرت نکنه، نره؟ اگر یک روزی در قیامت رسول الله صلوات الله علیه در محضر خداوند شکوایه اورد که قوم من جوری با قرآن برخورد کردند که قرآن از دور زندگی شون خارج شد قرآن از زندگی شون هجرت کرد، ما یه تابلو برداریم بگیم رسول الله شما درست میفرمایید ما هم در زمره اونها هستیم ولی نه با این شدت که شما میگی، ما یه ده، پانزده آیه بود یه چهار، پنج تا سوره بود ، اینها از دور زندگی ما خارج نشد، در مجموع همه ی قرآن رو نتونستیم ولی یه چند تا آیه و چند تا سوره بود که اینها واقعا تو دور زندگی ما بود. از زندگی ما هجرت نکرد ما یک جوری پرداختیم بهش، یه جوری اونها رو اتخاذ کردیم که هجرت شده نبود، هجرت داده شده نبود، بلکه در زندگی ما بود. (اِتَّخَذوا هَذا القرآنِ مَهجُورا) یه جوری اتخاذ کردند یه جوری برخورد کردند، ببینید اتخاذ کردند نمیگه که نکردند، ببینید آیه ی قرآن استدلالی که رسول الله صلوات الله علیه اونجا میاره موضوع این نیست که قرآن رو اصلا فراموش کردند، کافر به قرآن شدند، موضوع این نیست که دیگه قرآن چاپ نکردند و قرآن رو کلاً کنار گذاشتند و قرآن رو کلاً به فراموشی سپردند، موضوع این نیست ، موضوع این هست که اتخاذ کردند ولی به شکل مهجور، جوری که از دور زندگی شون خارج شد دیگه تو زندگی شون اثر نداشت، این آیه رو یه جوری معنا کردند این سوره رو یه جوری مفهوم کردند که دیگه در زندگی ها اثر نداشت. هجرت شده بود از دور زندگی خارج شده بود، پس اتخاذ کردن قرآن یه بحثه، چگونه اتخاذ کردن قرآن بحث مهم تره، پرداختن به قرآن یه بحثه، چگونه پرداختن به قرآن مهم تره، چگونه به قرآن بپردازیم ؟ جوری که از زندگی مون ما هجرت نکنه، جوری که مفاهیمش، معارفش، تربیتهاش در زندگی ما جاری باشه، محور باشه، اثر بگذاره، آقا من به این آیات قرآن پرداختم خیلی هم پرداختم، میگیم خب نتیجه؟ میگه خب پرداختم دیدم که اینها ارتباطی به ما نداره، تموم شده. خب شد مهجور دیگه، مهجور یعنی چی؟ یعنی همین. شما بپردازی ولی جوری بپردازی که برای شما نباشه. اینجا مهجور بودن معنا داره والا نسیان معنا داره والا کفران معنا داره، اینکه شما قرآن رو کنار بگذاری عدم ایمان معنا داره، کفران معنا داره، اینجا نمی فرماید یُؤمنون بِبَعض یَکفِرون بِبَعض این معنا نداره ، کفران معنا نداره میگه اتخاذ کردند ولی یه جوری که هجرت شده بود، بله به قرآن جوری بپردازیم که از زندگی ما هجرت نکنه از دور زندگی ما خارج نشه.
