داشتن دغدغه همراهی با اهل بیت ع بر اساس یک هدف مانند ورود به لیلۀالقدر
1395/03/21
در معیت اهل بیت ع شدن بر اساس نسخه آیه آخر سوره فتح
سحرگاه جمعه 4 رمضان 1437 –حکیم-جلسات عمومی
هدیه به پیشگاه رسول الله و اهل بیت عصمت علیهم السلام صلواتی بفرستیم أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
چند قدم به سوی معیت رسول الله و اهل بیت علیهم السلام در فضای آیه آخر سوره فتح؛
حرکت به سوی معیت اهل بیت ع با نسخه‌های قرآنی مانند آیه آخر سوره فتح
انسان مومن شیعه که دارای دغدغه ی در معیت قرار گرفتن هست با این فضا بره سراغ برخی آیات قرآن، برخی آیاتی که نسخه ی حرکت به سوی در معیت هستند، و خودش رو ببره در اون حال و هوا. در ایام در دوره هایی که احساس نیاز بیشتر میکنه باید بره در معیت خودش رو به اون حال و هوا ها بکشونه، به سمت اون رفتار ها. بگه خدایا! خودت در قرآن نسخه قرار دادی و راه نشون دادی، من اینها رو در قرآن تو دیدم و سعی کرده ام که به اون پایبند باشم و بر اساس این رفتار ها به معیت رسول الله و اهل بیت علیهم السلام نزدیک تر بشم. یکی از این نسخه ها آیه ی آخر سوره فتح هست.
رفتار بر اساس رحمت، ویژگی افراد در معیت رسول الله ص
میفرماید که« مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ » این آیه رو چرا خداوند اینجوری شروع میکنه؟ برای اینکه قلب دغدغه مندان به معیت به تپش بیفته. اول شروع میکنه میگه« مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ » ببینید با این جمله ی اول قلب شیعه ی دغدغه مند برای معیت به تپش می افته. این جمله حاکی از کلی اشتیاق هست.« وَ الَّذينَ مَعَهُ » و کسانی در معیت او هستند یک سری ویژگی ها دارند« أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ » بر کفار شدت رفتار دارن سعی میکنند از کفار فاصله بگیرند، از کفر خوششون نمیآد، از فضایی که« حمد » نیست خوششون نمیآد. از مجالسی که غفلت هست خوششون نمیآد. سعی میکنند به مجالسی که کفران محبت های خداست نزدیک نشوند.چرا اینجوری رفتار میکنند؟ چون« رُحَماءُ بَيْنَهُمْ » بین اونها رحمت وصلت ایجاد کرده است. مشتاق کسانی هستند که اونها رو به یاد رحمت خدا می اندازند. سعی میکنند با مومنین مشتاق رسول الله صلوات الله علیه و آله، مومنین مشتاق اهل بیت علیهم السلام با رحمت رفتار کنند. رحمت بین اونها باشه، محبت بین اونها باشه. خب ما این رو معیار قرار بدیم. اگر رحمت باشه اخلاق خوب هست، رفتار خوب هست. سعی میکنند بین دوستانشون بر اساس رحمت برخورد کنند، بین دوستان اهل بیتی شون بر اساس رحمت برخورد کنند، رفتار کنند. در خانواده بر اساس رحمت برخورد کنند. اگر رحمت باشه اخلاق خوب هست.
امید به لبخند رضایت مادر مهربان س، ویژگی دیگر این افراد
با یاد رسول الله صلوات الله علیه و آله بین اونها رحمت جریان داره. یک فضایی پر از صمیمیت، پر از صفا، پر از رحمت بین اونها ایجاد میشه، بر اساس این فضا، فضایی از صفا و صمیمیت، فضایی از دوری از کفر، فضایی پر از حمد سعی میکنند جلو برن. وقتی در این فضا به اونها نگاه میکنی در این فضای زیبا اونها رو میبینی که اهل رکوع وسجود هستند« تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً » سر به سجده میگذارند، پیشانی بر خاک میگذارند، صورت بر خاک میگذارند. « يَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً » درخواست میکنند؛ خدایا! میشه ما رو یک پله بالاتر ببری؟ خدایا! میشه یک لبخند رضایت بر ما هم زده بشه؟ « يَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً » با فضایی بسیار زیبا، پر از صفا و صمیمیت سر به سجده میگذارند، صدا میکنند؛ خدایا! ما رو یک پله بالاتر ببر، میشه بر ما تفضل کنی و یک قدم بالاتر به لیلۀالقدر وارد بشیم؟ جلوی درب لیلۀالقدر که رسیدیم یک مهربان تر از مادری یک لبخند رضایت داشته باشه.« يَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً » آرزو دارند.
پیوسته در سجده استغاثه بودن، ویژگی دیگر این افراد
« سيماهُمْ في وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ » سر از سجده بر نمی دارند، مدام در سجده استغاثه میکنند، آنقدر سر بر خاک این درگاه میگذارند که چهره هاشون چهره ی ساجدین درگاه خداست. آنچیز که از چهره هاشون بیرون میزنه، آنچیز که از چهره هاشون بیرون میزنه یک درخواست خاضعانه است، اگر سرپا هستند و ایستاده هستند و در حرکت هستند وقتی به قیافه هاشون نگاه کنی همون آدم های سربه سجده ای هستند که در سجده استغاثه میکنند. به چهره هاشون که نگاه میکنی حالت چهره هاشون چهره ی سر به سجده ی استغاثه هست. بله طبق این نسخه از آیه ی قرآن« الَّذينَ مَعَهُ » اینجوری هستند.
خدایا دوست دارم اهل سجده باشم تا مرا ارتفاع دهی تا در لیلۀالقدر، یک لبخند رضایت از جانب مادرمهربان س ببینم
خدایا! ما دوست داریم اینجوری باشیم. خودت فرمودی، خودت یاد دادی، ما دوست داریم در به سوی لیلۀالقدر اینطوری باشیم، خدایا! به ما توفیق دادی، دوستانی باصفا، با صمیمیت، با محبت، اهل حمد و ذکر یعنی فضا رو آماده کرده ای، حالا که فضا رو آماده میبینم دوست دارم اهل سجده باشم. حالا که فضا رو آماده میبینم دوست دارم در معیت دوستانم سر به سجده بگذارم و تو رو صدا کنم. خدایا! ما رو یک طبقه بالاتر ببر، ما رو یک پله بالا تر ببر. خدایا! ما رو یک جایی ببر، ما رو یک طوری قرار بده که ثمره اش لبخند رضایت مادر مهربان سلام الله علیها باشه. ایام مبارک ماه رمضان در حال گذر هست، میشه شب قدر من به جایی رسیده باشم که ثمره اش یک لبخند رضایت باشه، یک آفرین باشه. خدایا! میشه آنچیز که از چهره ی من پیداست همیشه و همیشه حال استغاثه در سجده ها باشه. من دوست دارم اینطوری باشم. در این روزهای تا لیلۀالقدر اگر کسی از دوستانم من رو نگاه میکنه این رو ببینه. اگر رسول الله صلوات الله علیه و آله نگاه میکنه این رو ببینه. روزها و شب ها از ماه مبارک رمضان میگذره، به فلانی نگاه میکنیم چه در حرکت هست چه نشسته هست، در حالت های مختلف وقتی به او نگاه میکنیم حالت چهره ی او همون حالتی هست که در سجده های استغاثه داره. بله دوستان! بیاییم این فضا رو قدر بدانیم، قیمت قائل باشیم، وارد این میدان بشیم.
