آیا دیدی کسی که آیات ما رو کافر شد؟و گفت قطعا به من مال و ولد داده خواهد شد، قطعا من زندگی خواهم کرد قطعا بمن مالی داده خواهد شد، اولادی داده خواهد شد، آیا از غیب اطلاع داره یا اینکه با خداوند رحمان عهدی بسته؟
خیلی جالبه ها! آیا از غیب اطلاعی داری؟ یا با خدا عهدی بستی؟ که خدایا! ما زندگی کنیم و به ما مال و اولاد و اینها بدی و...میفرماید! از این خبرها نیست. من با هیچکس عهدی ندارم.
آقا من جوان هستم تازه در عنفُوانِ جوانی هستم، تازه ازدواج کردم، حالا یه زندگی ای یک مالی یه منالی یک بچه ای ،چند تا اولادی ،چیزی، بعد نوه ای.
خداوند میفرماید من با هیچکس عهدی ندارم ها! حتی میگه من از جنبه ی رحمانیتم هم با هیچکس عهدی ندارم ها! «أَمِ اتخَّذَ عِندَ الرَّحْمَانِ عَهْدًا» حتی این فکر میکنه با رحمان عهد بسته .نه! از این خبرها نیست. حتی من از جنبه ی رحمانیتم هم با کسی عهد نبستم.
همه چیز را می گذاریم و تنها می رویم
«کلا» هرگز اینجوری نیست. «سَنَکتُبُ ما یَقول وَ نَمُدُّ لَهُ مِن العَذابِ مَدّا» اون چیزی که ما خواهیم نوشت همین جوری هست که ما مینوسیم ، همینجوری هست که ما میگیم (لُبّ مطلب اینه که اینجوریه که ما میگیم، حرف، حرفِ ماست. خدا داره میگه). « و نَمُدُّ لَهُ مِن العَذابِ مَدّا» وبرای او (برای کسی که در این فضا هاست)عذاب گسترش پیدا میکنه. «ونَرِثَهُ ما یَقول» اونچیزهایی که فکر میکنه، اونچیزهایی که داره میگه رو ما به ارث میبریم، ما نگهش میدارم ،اصلا به دست او نمیرسه. «وَ یاتینا فَردا» وتنهایی به سمت ما میآد، خیلی عجیبه!!! ما از همین چند تا آیه درس بگیریم.
«ونَرِثَهُ ما یَقول» ؛ حالا میشه اینجوری هم گفت: حتی اگر فکر کنه که میرسه به اینجور چیزها و برسه، «ونَرِثَهُ ما یَقول»؛ همه اش رو ما به ارث میبریم. «وَ یاتینا فَردا» وتنهایی به سمت ما میآد. خیلی عجیبه و خداوند داره درس میده، میگه فلانی! اصلا معلوم نیست که به تو مالی داده بشه، فرزندی داده بشه، پیر بشی، زندگی ای رقم بزنی، چندتا اولاد داشته باشی. خداوند حتی از جنبه ی رحمانیتش هم برای این موضوع با شما عهدی نبسته. بعد ادامه میده، ادامه اش این مفهوم رو میرسونه؛ ولو اگر به اینها هم برسی، این ها رو میذاری و تنهایی میری به سمت خدا. اصلا داریم زور چی رو میزنیم انصافا ً؟ یعنی آدم واقعا می مونه ما داریم حرص چی رو میزنیم؟ اینها گریه داره، نه مرگ یک آدم.
خیلی عجیبه، خدا با چه زبونی با مثل منی حرف بزنه، بگه حالا با این اوصاف تو میآی به آیات من کافر میشی؟ «أَ فَرَأَيْتَ الَّذي كَفَرَ بِآياتِنا» آیا دیدی کسی که به آیات ما کافر شد؟ اینهمه آیات من رو داره میبینه، اینهمه آیات( بخشی رو همین الان صحبت کردیم) اینهمه آیات رو داره میبینه، کافر میشه به اینها، جوری رفتار میکنه که رفتارش کفر به این آیات هست.
این آدم کیه؟ ویژگی هاش رو میگه؛ «وَ قالَ لَأُوتَيَنَّ مالاً وَ وَلَداً » خدا قطعا، (حتی ممکنه مسلمان هم باشه، ممکنه مومن هم باشه در ظاهر و بگه خدا) به من قطعا مال و اولادی خواهد داد و من دارای اولاد خواهم شد و نوه دارم و بالاخره نوه پیدا میکنم و پیر میشم و پیر مردها رو نگاه میکنه به خانومش میگه خانوم! ما هم یک روزی این جوری میشیم ها! کی گفته؟ از کجا میگی؟ خدا داره اینجا توبیخ میکنه.
بارها دیدید جوونها گاهی به شوخی هم( ممکنه خودمون هم گفته باشیم) خانوم! ما هم یکروزی مثل اینها پیر میشیم ها!خدا بلافاصله جواب میده؛ « أَطَّلَعَ الْغَيْبَ»؟ آیا از غیب اطلاع داری؟« أَمِ اتخَّذَ عِندَ الرَّحْمَانِ عَهْدًا»؟ یا بارحمان عهدی بستی؟ چی داری میگی؟بعد ادامه میآد؛ «کلا» اینجوری نیست، اونی میشه که خدا میخواد، اونی میشه که خدا مینویسه.
بعد تازه میآد یه تودهنی هم میزنه، میگه برفرض که اصلا اینجوری هم شدی ، «ونرثه ما یقول» اون چیزی که میگی رو خدا به ارث میبره،تو همه رو میذاری، «ویاتینا فردا» .تنهایی میآی !
