نماز چشمه‌ای جوشان در زمان و سیراب کننده مسیر حرکت انسان
نماز مثل یک چشمه جوشان هست. فرض کنید زندگی انسان مثل یک مسیر حرکت و راه باشه که فراز و نشیب داره یعنی انسان در زمان در حرکت در زندگی در طول عمرش یک راهی رو داره میسازه و حرکت میکنه. نماز قله هایی در این راه هست که فرد میسازه و اون فرد در این قله ها چشمه قرار میده، این چشمه سرازیر میشه، در مسیر هم اثر داره.
درست هست که زمانی که انسان از چشمه فاصله میگیره آب کمتر میشه ولی آب هست، تا یک جاهایی دورتر از چشمه آب هست. هرچقدر چشمه پُر آب‌تر و شدت فورانش بیشتر باشه مسافت بیشتری رو هم میگیره. شما اینجوری تصور کنید که نماز مثل این چشمه ها هست. یک فردی اگر به درستی به نماز توجه کنه و به درستی دقت کنه به مرور زندگی اش درگیر میشه، سایر اوقات غیرنماز او هم درگیر میشه.
نماز، اصلاح کننده سایر اعمال
به وقت نماز دقت کنه، به احوالات خودش در نماز دقت کنه، سعی کنه به هر نحوی که میتونه اون چند دقیقه ای که در نماز هست، اون چند دقیقه مرتفع باشه. این حال و هوا در سایر اوقات زندگی او و سایر صفات دیگر اون فرد اثر میگذاره. فکر کنم که روایتی یا اون نقل قول و داستان در دوران رسول الله صلوات الله علیه و آله حاکی از این هست که فلان جوان نماز میخونه ولی در عین حال که نماز میخونه یک سری صفات منفی دیگری هم داره، یک سری کارهای زشت دیگری هم انجام میده. رسول الله صلوات الله علیه و آله پرسیدند که نماز میخونه؟ گفتند بله و ایشون فرمودند که اشکال نداره، نماز او رو نجات خواهد داد. یعنی چی؟ یعنی نماز به مرور در سایر جنبه های زندگی او اثر میگذاره.
هر چقدر توجه مون رو به نماز، به همون وقت نماز، به همون چند دقیقه ی در نماز بیشتر کنیم، سایر موضوعات در زندگی مون اثر میگیرند. اگر نمره ی نماز کسی بیست بشه مطمئن باشید که نمره ی سایر اوقات زندگی اون فرد هجده، نوزده هست، حداقل هجده نوزده هست.
