بسم الله الرحمن الرحیم در سوره ی انسان یک عنوان بحث رو میشه دنبال کرد به عنوان مَشرَب انسان، انسان مشرب اش چی هست؟ مشرب به معنای محل تغذیه ی انسان هست، محل شُرب انسان هست، مسیری هست که انسان از اونجا تغذیه میشه.
موسی ع به عنوان عبد الله چشمه‌هایی فجر نمود وظیفه مردم شناخت آن مَشرَب و بهره مند شدن از آن است
در ماجرای موسی علیه السلام مطرح هست که وقتی به موسی مطرح میشه که عصایت رو به اون سنگ بزن اضْرِبْ بِعَصاكَ الْحَجَرَ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَيْناً و در ادامه مطرح هست که قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ همه ی اون افرادی که اونجا بودند مَشرب شون رو می دونستند دیگه کجاست، یه کسی از عبادالله با نام موسی علیه السلام فجر انجام میده و از این فجری که انجام میشه دوازده چشمه جاری میشه خب تا اینجا کاری هست که موسی علیه السلام انجام داده، این مردم چه استفاده ای می برند دیگران چه استفاده ای می برند؟ وقتی استفاده می برند که مشرب شون رو بدونند اگه مشرب شون رو ندونند بهره مند نمیشند چشمه ی جاری هم هست اون افراد بهره مند نمیشند، دوازده چشمه وجود داره خب برند از چشمه ها بخورند، نه هر کدوم از انسانها باید مشرب شون رو بدونند، از چه مسیری و با چه وسیله ای از این چشمه بهره مند بشند، خب این طور نیست که دوازده تا چشمه جاری شده این انسانها هر کدوم برند هر جوری دوست دارند اصلاً برند از دو تا چشمه سه تا چشمه یه چشمه هر کدوم از اینهایی که دوست دارند برند آب شون رو بخورند، وَ إِذِ اسْتَسْقى مُوسى لِقَوْمِهِ ، موسی علیه السلام طلب کرد که ساقی بشه برای قومش، این رو این طور معنی کنیم فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصاكَ الْحَجَر ، فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصاكَ الْحَجَرَ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَيْناً قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ ، بله انسانها وقتی که در معرض چشمه ها هستند باید مشرب خودشون رو پیدا کنند یعنی ظرفی که از اونجا اونها به چشمه ها وصل میشند
مشرب ابرار، کأس و مشرب عباد الله، عین است
طبق آیات سوره ی انسان ابرار مشرب شون چی هست؟ کأس ، عبادالله مشرب شون چی هست؟ عَین ، انسانها هم باید مشرب شون رو پیدا کنند، سایر انسانها باید مشرب شون رو که از اون مشرب هست چشمه ها بهره مند میشد رو پیدا کنند، باید نسبت به اون مشرب علم داشته باشند عالم بشند به مشربی که از اون مشرب از اون ظرف باید به چشمه وصل بشند،
سوره انسان دعوت همه انسانهاست به مشرب‌یابی یعنی یافتن ظرف و مسیر تغذیه صحیح
بله از یک نگاه سوره ی انسان سوره ی دعوت انسانها به مشرب یابی هست به پیدا کردن مشرب هست، معرفی مشرب انسان هست، که این موضوع برای انسان مهم باشه، ما چه می دونیم از این موضوع، انسان و مشرب انسان، مشرب ما چی هست؟ ما آیا به مشرب مون علم داریم؟ مشرب یعنی اون ظرف اون مسیر اون موقعیتی که شما از اون به چشمه ها وصل هستید، به چشمه وصل هستید به چشمه ای که از کأس جاری میشه، به چشمه ای که پوشش کأس هست، به چشمه ای که وصل به کأس هست، شما چگونه به چشمه وصل هستید؟ شما چگونه به کأس وصل هستید، این مشرب برای انسان قرار داده میشه؟ چجوری باید قرار داده بشه؟ در آیه ی ششم سوره ی انسان مطرح هست که عَيْنًا يَشْرَبُ بهَِا عِبَادُ اللَّه یه چشمه ای هست یه چشمه هایی هست که مزاج کأس هستند و عبادالله از اون تغذیه میشند، و این چشمه ها برای عبادالله يُفَجِّرُونهََا تَفْجِيرًا ، فجر میشند برای عبادالله، بله در سوره ی انسان خداوند برای عالی ترین انسانها الگوهای انسانها مشرب معرفی میکنه، برای ابرار مشرب معرفی میشه، إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِن كَأْس ، مشرب شون چی هست؟ کأس ، برای عبادالله مشرب معرفی میشه عَيْنًا يَشْرَبُ بهَِا عِبَادُ اللَّه ، مشرب عبادالله چیه؟ عَین ، چشمه ها، چشمه، چشمه ای که مزاج کأس هست، ببیند عبادالله مشرب شون چقدر به کأس نزدیک شده، مشرب یعنی چی؟ یعنی ظرفی یعنی مسیری، جایی که شما از اونجا تغذیه میشی، باید بیشتر توضیح بدیم ها... ولی خب این یک فضای اولیه یعنی خالی از ذهن نباشیم هر چی هست مشرب، نتیجه ی مشرب داشتن اینکه شما یه ظرفی داری یک مسیری داری یک جایی داری که از اونجا تغذیه میشی از اونجا تغذیه میشی یا به وسیله ی اون تغذیه میشی. بله خداوند برای الگوی انسانها عالی ترین الگوها ابرار و بعد از اونها عبادالله مشرب شون رو معرفی میکنه، در دنیا مشرب شون چی هست؟
شکافتن چشمه در ماجرای موسی ع به خاطر اینکه موسی ع می‌خواهد ساقی قوم خود باشد و قوم در قبال آن باید مشرب خود را بشناسند(فلذا چشمه‌ها مربوط به موسی ع است تا ساقی باشد و مردم برای بهره بردن از چشمه ها باید از مسیر مشرب خود وارد شوند)
در ماجرای موسی علیه السلام این مطرح هست وقتی موسی عیله السلام از خداوند میخواد که برای قومش ساقی گری کنه ساقی باشه، وَ إِذِ اسْتَسْقى مُوسى لِقَوْمِهِ موسی میخواد که ساقی قومش باشه، چجوری باید ساقی باشه؟ خب پس گفته میشه به موسی که فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصاكَ الْحَجَرَ ، با عصات به سنگ بزن به حجر بزن، فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَيْناً از اون سنگ دوازده چشمه دوازده عَین جاری شد، برای کی؟ برای چه کسی جاری شد؟ قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ ، همه ی مردم، گروه گروه از مردم، گروه گروهِ از انسانها مشرب شون رو می دونستند علم مشرب به گروه گروه از انسانها داده شد تعلیم شدند و اونها میدونستند مشرب شون چی هست، دوازده تا چشمه هست ولی اگر اونها مشرب شون رو ندونند نمی تونند استفاده کنند، این خیلی مهمه، این دوازده تا چشمه چرا هست؟ چون قراره موسی ساقی باشه، دوازده تا چشمه متعلق به موسی هست چون قراره او ساقی باشه دوازده چشمه هست، دوازده چشمه جاری میشه، دوازده چشمه شکافته میشه، از اون سنگ دوازده چشمه فجر میشه ، در اختیار کی هست؟ برای چی این فجر این دوازده چشمه انجام میشه؟ برای اینکه موسی علیه السلام قراره ساقی باشه از محل این دوازده چشمه ساقی میشه، مردم چجوری استفاده کنند گروه های مردم چوری بهره مند بشند؟ باید مشرب شون رو بدونند مسیری که محلی که ظرفی که از اون و به وسیله ی اون از این چشمه ها بهره مند بشند قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ كُلُوا وَ اشْرَبُوا مِنْ رِزْقِ اللَّهِ وَ لا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدينَ، بله به نظر در ماجرای موسی علیه السلام این دوازده تا چشمه مربوط به موسی علیه السلام هست مربوط به ساقی بودن موسی علیه السلام هست دوازده چشمه برای او قرار میدند که ساقی باشه و انسانها در گروه های مختلف برای بهره بردن از چشمه ها ممکنه هر گروه هم از یک چشمه بهره مند بشه ولی برای بهره مند شدن از اون چشمه از مشرب خودشون استفاده می کنند
وجود چشمه کافی نیست بلکه باید مشرب را شناخت یعنی مسیر و ظرف بهره بردن از چشمه‌ها
و یه دلیل دیگه اینکه طبق سوره ی انسان در آیه ی ششم سوره ی انسان عَین برای عبادالله هست، برای بقیه ی انسانها مشرب مطرح نیست اونجا، برای دو دسته از انسانها اونجا مشرب مطرح هست ابرار و عبادالله، ابرار مشرب شون کأس، عبادالله مشرب شون عَین، عَینی که مزاج کأس هست، با بحث مشرب معلوم میشه که وجود چشمه کافی نیست نحوه ی بهره بردن نحوه ی استفاده کردن شما از چشمه هم مهمه، شما از چه مسیری میخوای از چشمه استفاده کنی؟ شما چگونه میخوای از این چشمه بهره مند بشی؟ اینجا بحث مشرب مهمه، چشمه هست شما نمی تونی بهره مند بشی، پس شما مشرب رو نداری، قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ می تونست مطرح باشه قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُناسٍ عَینَهُم !، هر کدوم از این گروه ها چشمه شون رو می دونست، خب وقتی چشمه شون رو می دونست یعنی چشمه ها تقسیم شد تقسیم چشمه کافی نیست ولو چشمه ها هم تقسیم شده باشه تقسیم شدن این چشمه ها کافی نیست، این چشمه برای شما نمی تونی بهره مند بشی شما باید مشرب ات رو بدونی مشرب یعنی موقعیت، مسیر، ابزار بهره بردن، پس برای انسان یک موضوع مطرح هست مشرب انسان
مشرب مسیر بهره بردن انسانها از آب زلال درون کأس است
در سوره ی انسان خداوند این موضوع رو برای عبادالله مطرح میکنه و حل میکنه برای ابرار مطرح میکنه و حل میکنه، بقیه ی انسانها چی؟ بقیه ی انسانها چی؟ مشرب یعنی گامی که شما برمیداری تا از چشمه بهره مند بشی، مسیری که شما از اون چشمه بهره مند میشی، و این نیاز به آموزش داره، نیاز داره که یاد داده بشه، خب عبادالله یک چشمه هایی در اختیار شون هست و به واسطه ی اون چشمه ها به کأس وصل هستند و بهره مند میشند، این چی ارتباطی به ما داره؟ ما چه استفاده ای می تونیم ببریم؟ اینجا شما سوال مطرح میکنی اینجا از خودت می پرسی یعنی مشرب من چی هست؟ پس این برامون پر رنگ بشه که برای انسان یک موضوع مطرح هست با عنوان مشرب انسان، در سوره ی انسان خداوند این موضوع رو برامون مطرح میکنه، ای انسان مشرب تو چیه؟ ، بله به نظر میرسه که یه مقداری باید به این موضوع فکر کرد مشرب ما انسانها چیه؟ آیا اصلاً مشرب داریم؟ مشرب یعنی مسیری برای بهره مندی از آب زلال و خالص در ارتفاعات، آب زلال و خالص درون کأس، نه درون کأس بلکه اندورن تر از کأس، چون که کأس خودش مشرب هست، در هر صورت مشرب ما انسانها یعنی مسیری که ما بتونیم از آب درون کأس بهره مند بشیم و از جنس اون آب و به واسطه ی اون آب حیات پیدا کنیم
