مطرح هست که« صلاۀ مفتاح الجنّۀ » نماز ابزاری هست که فرد با اون وارد جنّۀ میشه. وارد جنّۀ میشه. اینجا نفرموده است که"صلاۀ مسیر ورود به جنّۀ هست" بلکه میفرماید" صلاۀ مفتاح جنۀ هست. جنّۀ هست و فرد درون جنّۀ یا ورودی جنّۀ هست و با صلاۀ جنّۀ رو فتح میکنی، با صلاۀ پوشش ها رو باز میکنی. وارد لایه های جنّۀ میشی. هم با صلاۀ وارد جنّۀ میشی و هم با صلاۀ وارد لایه های درونی تر جنّۀ میشی، وارد پنهان جنّۀ میشی.
نماز، نردبان اوج گرفتن در بهشت
در سوره ی ماعون در مورد اون نمازگزاران در وَیل اینگونه مطرح هست که« الماعون : 6 الَّذينَ هُمْ يُراؤُنَ » اونها در ظاهر نماز هستند اونها فقط به نمایش نماز فکر میکنند در صورتی که با نماز باید باطن ها را شکافت. پرده ها را شکافت و به سوی باطن رفت ولو اون پرده جنّۀ باشه، جنّۀ رو هم باید شکافت. نماز معراج در جنّۀ ها هست. نماز نردبان در جنّۀ ها هست، هم نردبان به سوی جنّۀ ها هست و هم نردبان درون جنّۀ ها هست.
بهشت، مسیر قرب به خدا و نماز ابزار عبور از آن
هم کلید دروازه ی جنّۀ هست و هم کلید شکافتن جنّۀ هست. بله به نماز باید اینطور نگاه کرد. نماز رو به امید باغ و بستان نخوانید. خدایا! دو رکعت نماز میخوانم یک باغ به من بده خدایا چهار رکعت نماز میخوانم میوه هاش پُربار باشه. خدایا نماز صبحم رو خوندم یک نهر عسل به من بده. بله با نماز باید بهشت رو، جنّۀ رو کنار زد. برخی در نیت در ابتدای نماز اینطور مطرح میکنند که" نماز میخوانم قربۀ الی الله " قربۀ الی الله یعنی جنّۀ رو کنار بزن. یعنی باغ و بستان چشمانت رو نگیره، قرب پس پرده ی جنّۀ برات مهم باشه. با نماز به سوی جنّۀ برو وارد شو، جنّۀ رو بشکاف و پشت سر بگذار. برو« فِی جنّات » درون جنّات بشکاف درون رو. آنقدر به درون برو، آنقدر از این پرده عبور کن که بری« القمر : 55 في مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَليكٍ مُقْتَدِرٍ » وقتی در قعود نماز نشسته ای، وقتی به انتهای نماز رسیدی و در حالت قعود نماز نشسته ای مصداق این ماجرا باشی« في مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَليكٍ مُقْتَدِرٍ » خدایا! یک نماز خواندم و همه ی بهشت رو پشت سر گذاشتم. بهشت یک حجاب هست، بهشت یک مسیر هست، بهشت یک راه هست، راه اصل نیست، مسیر اصل نیست، مسیر الی الله در مقاطعی اسمش جنّۀ هست. مسیر که اصل نیست.
