بله ما داریم که می‌فرماید که "هل الدین الا الحب"، آیا دین به جز حب هست؟ پس معلوم میشه که دین به جز حب نیست، پس معلوم میشه که اساس و پایه‌ی دین حب هست و حب هم در شروع دین هست و هم اساس و پایه‌ی دینه و هم در مسیر دین داری هست.
دین کی؟ دین به معنای کلیش هم دین خدا و هم دین داری ما، لذا می‌فرماید که«يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَه» خدا حب داره، اونها هم حب دارند. دین خدا هم با حب هست، دین داری که ما داریم، یعنی دین ما انشاء الله اگر خدا توفیق بده که بر اساس دین خدا اون هم بر اساس حب باید باشه، اون هم درش باید حب جریان داشته باشه، حب خدا، حب به خدا.
در این آیه‌ی 54 سوره مائده خداوند یک تذکر نسبت به قوم صدر اسلام مطرح میکنه، کسانی که در پیرامون سید ما رسول الله(صلوات الله علیه) بودند، تذکر نسبت به چیشون مطرح میکنه؟ نسبت به دینشون، حواستون باشه که شما از دینتون مرتد بشید من یه قومی میارم که این ویژگی‌ها را داشته باشه، اولین ویژگی چیه؟ «يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَه».
ارتداد از دین به خاطر عدم قرار گرفتن در موقعیتهایی که خداوند به آن محبت دارد
در دین یک رابطه بین خدا و افراد شکل می‌گیره، خداوند می‌فرماید که یه قومی میارم که اون ویژگیهای آیه 54 سوره مائده مطرح میشه. خب خداوند این جا قاعدتا باید بفرماید که یه قومی میارم که باید من را دوست داشته باشند، با من این جوری رفتار کنند، این کارها را بکنند، اولین چیزی که می فرماید این هست که«يُحِبُّهُمْ»، من یه کاری با اونها می‌کنم، من اونها را دوست دارم «وَ يُحِبُّونَه»، اونها هم به من محبت می‌کنند. اون همون رابطه داره شکل می‌گیره، دین داری، دین داری بر اساس حب، دین داری در فضای حب.
این جا یه گیر به اون ها مطرح میشه، به اون قومی که اشتباه می‌کنند، که در دین شما حب وجود نداره. حب خدا به شما نیست، حب شما هم به خدا وجود نداره. شما قوم رسول الله(صلوات الله علیه) هستی ولی در موقعیتهایی هستید که خداوند به اونجا و اون موقعیتها و اون نوع رفتارها محبت نداره.
بله انشاء الله خداوند توفیق بده که ما در موقعیتهایی باشیم که اون موقعیتها سرشار از محبتهای خدا باشه، در موقعیتهای شخصیتی، در موقعیتهای مکانی، زمانی که سرشار از محبتهای خدا باشه، و انشاء الله بر این اساس از محبین به خدا باشیم.
این را دنبال کنیم، مثلا یکی ممکنه بگه که « إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابين»، خب این خوبه، یعنی خدا توابین را دوست داره، خدا به توابین محبت میکنه، توابین مورد حب خدا هستند.
دوستان توّابین، توّاب؛ نه «إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ» کسی که توبه کرد، نه! کسی که توَّاب هست. فلانی میگه که من یادم میاد که یک بار دو سال پیش نشستم توبه کردم، این اسمش تواب نیست.
خداوند به توابین محبت دارد لذا اهل بیت ع پیوسته در حال توبه و استغفار بودند.
سید ما رسول الله(صلوات الله علیه) نقل هست که هم در مورد ایشون و هم در مورد اهل بیت (علیهم السلام) که روزی هفتاد بار استغفار می‌کرد، هر روز. کی داره این کار را میکنه؟ رسول الله(صلوات الله علیه)، چکار داره میکنه؟ روزی هفتاد بار استغفار میکنه. لااقل هفتاد بارش را بقیه میشنوند، به زبان هم میاره، فکر و قلب جای خود، هفتاد بار به زبان میاره که بقیه هم میشنوند. این را بگذارید ذیل این که «ُ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابين». ایشون خودشون را توی موقعیتی قرار میده که خدا اون موقعیت را دوست داره. هر موقعیتی را که خداوند به اون موقعیت حب داشته باشه، موقعیتهای شخصیتی، مکانی، هر موقعیتی که خداوند به اون موقعیت حب داشته باشه اهل بیت(علیهم السلام) اون موقعیت را فتح کردند.
فلانی میگه که من یک بار یک کاری انجام دادم یادم میاد که یه کار حسنه‌ای بود، شما با یه حسنه محسن نمی‌شی. یه سبک زندگی برای خودت قرار بده که برای اون سبک زندگی موضوعاتی از حسنات را همیشه دنبال کنی و بر اساس اون بشی محسن.
به عنوان مثال اگر کمک به مومنین حسنه هست آدم این جوری نباشه که بشمره بگه من در طول زندگیم سه بار به مومنین کمک کردم، به سه نفر کمک کردم. پس ببین من کار حسنه انجام دادم، پس خدا من را دوست داره. نه! خداوند می فرماید که « إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنين» کسانی که محسن هستند، حسنه انجام دادنشون استمرار داره، اصلا سبک زندگیشون اینه. انجام اون حسنه جزو صفاتشون شده، جزو ویژگیهای شخصتیشون شده. فلانی توبه کردن از صفاتش شده، توبه کردن را دوست داره، دوست داره توبه کنه.
فلانی دنبال زندگی خودشه میگه که می‌چرخیم زندگی خودمون را میکنیم انشاء الله یه سفر مشهدی شد و اگر سفر مشهد هم منطبق با روز عرفه که چه بهتر، روز عرفه میریم در مشهد میشینیم و توبه میکنیم. خب چکاریه؟! امروز چرا توبه نمیکنی؟ همین الان چرا توبه نمیکنی؟ الان توبه کردی؟ فردا هم توبه کن، امشب هم توبه کن.
«إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابينَ» خدا کسانی که تواب هستند را دوست داره، تواب یعی توبه کردن صفتش شده، توبه کردن ویژگیش شده. این قدر توبه میکنه که یه کسی بیاد و کنار قرار بگیره، یه آدمی که توی این فضاها نیست نگاه میکنه میگه که فلانی تو چقدر توبه می‌کنی؟!
آیا ما نیاز به توبه داریم؟ ممکنه یکی بگه نه من که در 24 ساعت گذشته تو خونمون بودم و درها هم بسته بود و 12 ساعت خوابیده بودم و 6 ساعت هم تلویزیون نگاه کردم و تلویزیون هم شبکه‌ی مثلا چهار یه سری مستند برنامه‌های علمی بود، نگاه کردم و بعدش هم خوراک و نمازم را هم سر موقع خوندم، من که نیاز به توبه ندارم، همین رفتار تو نیاز به توبه داره، توبه یعنی بازگشت، یعنی برگرد.
توبه یعنی بازگشت به جایگاهی که باید می‌بودیم
ببین آدم(علیه السلام) می‌خواهد توبه کنه، از کجا؟ یه موقعیتی بوده و باید می‌بوده، از اون موقعیت فاصله گرفته، نیاز هست که برگرده به اون موقعیت.
دوستان ما توحیدمون کامله؟ ما در توحید مشکلی نداریم؟ آیا امروز فطرت ما فطرت سالمی هست؟ امروز فطرت ما آسیب ندیده؟ آیا ما امروز ما یه فطرت موحد داریم؟ آیا ولایت ما کامل هست؟ عرضم این نیست که از پایین اومدیم به بالا؛ عرضم اینه که از بالا سقوط کردیم به پایین.
یک شیعه نگاهش اینجوری هست که خدا من از ولایت فاصله گرفتم، من از خورشید فاصله گرفتم. امروز جامعه‌ی شیعه نیاز به توبه داره، نگاه میکنه میگه که من چرا در دوران غیبت امام زمان باید باشم؟! من از کنار خورشید سقوط کردم، فاصله گرفتم، من نیاز به توبه دارم.
آیا اخلاقمون اخلاق کاملی هست؟ نیاز به توبه داریم، آیا افکارمون، بعضی موضوعات ذهنی و فکری که در اذهان ما خطور میکنه صحیح هست؟ نیاز به توبه داریم.
آیا ما بر اساس برنامه‌های خدا حرکت میکنیم، آیا برنامه‌های خدا اصلا برای ما مهم هست، آیا اصلا دنبال این هستیم که این برنامه‌ی خدا چی هست؟ آیا توجه داریم که خدا برنامه داره یا نداره؟ آیا یله رفتار نمی‌کنیم؟
هر کس وارد دنیا شده نیازمند توبه است
آدم (علیه السلام) در یک موقعیت یک کار کوچک انجام داد که مطابق برنامه‌ی خدا نبود، نیازمند توبه شد، ما کارهامون، زندگیمون، روشمون، منشمون چقدر بدنبال این هستیم که مطابق باشه با برنامه‌های خدا و در راستای برنامه‌ی خدا باشه؟
توبه‌ی بسوی خدا را فقط برای یک سری افراد بد و فاسقین مربوط ندونیم. کسی نیست که از توبه مستثنی باشه، نیازمند توبه نباشه. هر کی که اومده تو دنیا نیازمند توبه هست، شما کجایی؟ میگی که من در دنیا هستم، همین حرف شما نشانه‌ی اینه که نیاز داری توبه بکنی، مگه میش که تو دنیا باشی و نیازمند توبه نباشی؟
انشاء الله که خدا توفیق بده که هممون در موقعیتهایی باشیم که خدا اون موقعیتها را دوست داره.
