ابرار کسانی که آلوده خیسی دنیا نشده‌اند، ابرار فقط مرطوب به کاسی از دورن خانه هستند
بله در آیه ی پنجم سوره ی انسان می فرماید که: إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ از نظر لغوی معنای ابرار یعنی کسانی که هیچ نمی هیچ خیسی از دنیا نگرفتند بعد جالبه همین جا هم توضیح میده میگه خیسی شون رو از کجا می گیرند؟ يَشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ اصلا مادون کأس اینجا چیزی نمی گیرند تعریف ابرار همین جا هم هست، ابرار یعنی فقط از کأس، يَشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ ، هیچ نَمی از هیچ چیزی نمی گیرند الا از کأس، الا از فضای توی خونه، الا از فضای اندرونی بیت خدا، هیچ اثری از هیچ جا نمی گیرند هیچ چیزی در وجود شون پیدا نمی کنی مادون این ماجرا اثری پیدا نمی کنی،
ابرار همان رجال مطرح در سوره نور هستند که هیچ تجارت و بیعی از دنیا ایشان را از ذکر خدا غافل نمی‌سازد
شما این معنای ابرار رو بگذار کنار اون آیات سی و شش، هفت سوره ی نور، رِجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ تجَِرَةٌ وَ لَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ الله تجارت، دنیا لحظه ای اونها رو سرگرم خودش نمی کنه، عجیبه، تو دنیا مشغول هستند لَّا تُلْهِيهِمْ یعنی لحظه ای سرگرم اون نمیشند پس چی کار میکنند؟ لحظه ای سرگرم اون نمیشند که از ذکرُ الله غافل بشند، یعنی شما اگر این رجال رو دیدی بدون اینها ابرار هستند هر چند اونها رو در حال تجارت می بینی بدون اون لحظه ای که در حال تجارت هست به تجارت آلوده نشده حتی لحظه ای نم اون تجارت رو نگرفته، بله ابرار یعنی کسانی که نم دنیا رو نگرفتند به دنیا خیس نشدند،
عبادالله نیز حرفشان این است که همه دنیا را از ما بگیرید و فقط چشمه‌ای از درون خانه بر ما بگشایید
عباد الله هم دست انداختند که از دنیا خارج بشند برند به سمت ابرار برند به سمت ابرار شدن لذا پله پله این مسیر رو طی می کنند، حرف عبادالله این هست که ما چیزی از دنیا نمی خوایم اگه میشه یه چیزی یه چشمه ای از اونجایی که ابرار می نوشند به ما بدین همه ی دنیا رو بگیرین، تمام تلاش شون اینه که به اون طرف برند.
مسکین و یتیم و اسیر، افرادی که هرچند هنوز آلوده دنیا هستند ولی طعم درون خانه را بر طعم دنیا ترجیح داده‌اند
مسکین و یتیم و اسیر هم کسانی هستند که این مسیر رو آغاز می کنند دوست دارند که از طعم دنیا خارج بشند و به طعمی از درون خونه وصل بشند، مسکین و یتیم و اسیر میان سر کلاسی که دیگه دنیا براشون طعمی نداشته باشه، فلانی دنیا ! میگه که خیلی بی مزه هست، حداقل مسکین و یتیم و اسیر اینطوری هستند، ممکنه از دنیا استفاده بکنند ها... ولی آرام آرام مزه دنیا براشون از بین میره، ابرار نیستند یعنی تا حدودی درگیر دنیا هستند ولی آروم آروم مزه ی دنیا براشون از بین میره، ازش می پرسی دنیا چه مزه ای داره؟ مزه ی نداره، درگیرش هستیم‌ها ولی بی مزه هست.
