پنجشنبه-2شعبان1436( شب ولادت امام حسین صلوات الله علیه)-حکیم
بر محمد و آل محمد صلواتی بفرستیم؛ أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
بسم الله الرحمن الرحیم توکلت علی الله
شعبان، ماه جایابی در بیوت خداست؛ رمضان ماه نورانی خداست و فقط کسی می‌تواند در آن اوج بگیرد که بیوت خدا جایی داشته باشد.
در ماه شعبان به دنبال« جا یابی » باشیم؛
جامون رو پیدا کنیم این حرف یعنی چی؟ یعنی چی جامون رو پیدا کنیم؟ پاسخش رو در آیات 35 و 36 سوره نور ببینیم.
در آیه 35 سوره نور خداوند میفرماید که أعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَیطانِ الرَجیِم« اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» ماجرا رو ادامه میدن تا آیه 36« فىِ بُيُوتٍ».
« اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَوةٍ» آیا دنبال خدا هستید؟ خدا نوری است در آسمانها و زمین. شما اگر میخواهید ماه رمضان رو پیدا کنید بگذارید ذیل آیه 35 سوره نور« اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ» مهمانی خداست، مهمانی نورانی،« مهمانی نور »، مهمانی بصرف نور(شنیدید میگن مهمانی به صرف شیرینی و شام)
« مهمانی خدا بصرف نور »
خب آدم مشتاق میشه که بره به سمت این مهمانی. خب وقتی میخواد که بره یعنی قبل از زمان این مهمانی بایستی تدارکی ببینه. در ماه شعبان چه کار کنه؟ آیه قرآن میفرماید که« جا یابی» کنید، یک جایی قرار بگیرید که شما رو به سمت این نور میبره. لذا میفرماید« فىِ بُيُوتٍ» بروید در بیوتی. چرا بریم در بیوتی؟ چون« فىِ بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ » این بیوت مثل سفینه هستند، این بیوت خودشون بالا میرن و شما رو هم با خودشون بالا میبرند. لذا برید در بیوتی که این بیوت مثل سفینه هستند، سفینه هایی که به سمت این مهمانی حرکت میکنند، برید در این بیوت و به سمت این مهمانی برید، برید در این سفینه ها و به سمت این مهمانی برید. ماه شعبان« ماه جا یابی» در بیوت خداست.
وارد یکی از سفینه های خدایی بشیم، یکی از سفینه هایی که ما رو بالا میبره، خودش ارتفاع پیدا میکنه و ما رو بالا میبره.
اهل بیت ع سفینه‌هایی هستند که اذن رفعت دارند، لذا ففقط کسانی که بر این سفینه‌ها قرار بگیرند می‌توانند به درجات رمضان و اوج آن یعنی لیله القدر نزدیک‌تر شوند.
در صلوات شعبانیه میخونیم که« سَفِینَةُ النِّجَاة» خطاب به اهل بیت علیهم السلام عرض میکنیم که شما سفینه هایی هستید که اگر ما سوار اون سفینه ها بشیم نجات پیدا میکنیم. دقیقتر، مرتفع تر و قرآنی این حرف این هست که:" شما اهل بیت( علیهم السلام) سفینه هایی که ارتفاع پیدا میکنید، سفینه هایی که رفعت میگیرید".( البته منظور این نیست که اون فراز صلوات شعبانیه دقیق نیست ها! اون هم ذیل همین هست). شما اهل بیت سفینه هایی هستید که رفعت پیدا میکنید.
در ماه شعبان آدم« جا یابی» کنه، بره در یکی از این سفینه ها ساکن بشه، بره در یکی از بیوت خدا ساکن بشه.
مثال عرض میکنیم: در ماه شعبان مثل این هست که بیوت خدا به سمت مهمانی خدا ارتفاع میگیرند.
مهمانی خدا دارای درجات هست، همین که بیوت خدا ارتفاع میگیرن یعنی مهمانی خدا دارای درجات هست، دارای ارتفاعات مختلف هست.
آیا میخواهید که بالاتر برید؟ آیا میخواهید که در درجات بالاتر مهمانی خدا باشید؟ خب نیاز به یک نردبان داری، یا اینکه نیاز به یک سفینه ای داری که تو رو بالاتر ببره، طبق آیه قرآن این سفینه ها، این بالا برنده ها بیوت خدا هستند. خدا اإذن داده که فقط این بیوت ارتفاع پیدا کنند، نه چیز دیگری. فقط این بیوت هستند که میتونند بالا برن.
قله ی مهمانی خدا« لیلة القدر» هست. اگر کسی نتونه یک قدم ارتفاع بگیره خب اینکه اصلا نمیتونه این فرض رو داشته باشه که من میتونم به لیلةالقدر نزدیک بشم.
برای نزدیک شدن به لیلة القدر باید در مهمانی خدا ارتفاع بگیره.
پس برای رفتن به درجات بالاتر مهمانی خدا و برای حرکت به سوی قلّه ی مهمانی خدا باید وارد بیوت خدایی شد.
این رو آدم قبل از مهمانی خدا شروع کنه. اینطور نباشه که فقط در این ماه باشه یا در ماه های دیگر نباشه. خداوند این موضوعات رو در زمان بعنوان یک« تذکره» برای ما قرار داده. ما الان به ماه شعبان میرسیم، میگیم ماه بعدی ماه مهمانی خداست، آدم متذکر بشه که:" آیا من در بیتی از بیوت خدا ساکن هستم "؟ و بره در بیتی از بیوت خدا ساکن بشه.
یک کسی با سفینه ی امیرالمومنین علیه السلام میتونه بره بالا، خب بره. یک کسی با سفینه ی امام حسین علیه السلام میتونه بره بالا خب بره، بره ساکن بشه، بره در اون سفینه و در اون بیت ساکن بشه.
پس إن شاء الله خداوند توفیق بده که در پیشاپیش« ضیافة الله» ماه مهمانی خدا، ما در سفینه های خدایی، در بیوت خدایی جایابی بکنیم، اونجا ساکن بشیم و با اون سفینه ها به سوی درجات بالاتر مهمانی خدا ارتفاع پیدا کنیم.
