محب امام حسین ع، مسکین و یتیم و اسیر حرم امام حسین ع
1395/07/21
محب امام حسین ع، مسکین و یتیم و اسیر حرم امام حسین ع
چهارشنبه 10 محرم الحرام 1438، شام غریبان ، نواب
مسکین، یتیم و اسیر درب خانه ی ابرار باشیم
بله طبق آیه 8 سوره انسان « مسکین، یتیم و اسیر » درب خانه ی ابرار باشیم، ابراری که خزائن خدا در دست اونها هست. ابراری که عالیترین خزائن خدا در دنیا در دست اونها هست، هرچند که از دید بسیاری از انسان ها پوشیده هست ولی در دست اونها هست و این اختیار رو دارند که از اون خزائن به انسانها بنوشانند و حتی در حد انفجار به اونها برسانند.
سوره انسان، تذکری برای پیدا کردن جایگاه خود در دنیا
این ابرار خیلی قیمتی هستند، کسانی که اینقدر دارای فضائل و نعمات و اختیار هستند، خداوند وقتی میخواهد که اونها رو معرفی کنه میفرماید که:" آنها حاضر هستند که تنها غذای سر سفره شان رو به مسکین و یتیم و اسیر درب خانه شان بدهند ". بله طبق این آیه از سوره انسان یک دعوت از انساها هست که( ببینید در سوره انسان یک دعوت از انسان ها وجود داره ) ای انسان! کجا میخواهی باشی؟ شما در دنیا خلق شده ای، یک ابراری هم در دنیا هستند، یک زمانی هم بود که شما در دنیا نبودی، اصلا شیء قابل ذکری نبودی و من( خدا ) شما رو خلق کردم، بدان که یک ابراری هم در دنیا هستند، یک کسانی هم در دنیا هستند که خزائن دنیا در دست اونها هست، جایگاه ات رو معلوم کن که کجا میخواهی باشی؟ « مسکین و یتیم و اسیر درب خانه ی ابرار باش ». غذا گرفتن از سفره ی اونها برای شما مهم باشه نه اینکه در هر کجایی از پهنه ی عالم نشسته باشی و به شما غذایی هم داده بشه و شما مورد اطعام قرار بگیری. خداوند از روی توجه اش اینطور هست که شما در هر کجای عالم باشید به شما اطعام خواهد کرد ولی شما مسکین و یتیم و اسیر درب این خانه باش.
مسکین، یتیم و اسیر سه گام برای قرار گرفتن بر درب خانه اهل بیت ع
هر سه ی این صفات باید در وجود ما باشه، گام به گام در وجود ما باشه، از یک جهت این سه صفت سه گام هستند، اول احساس مسکین بودن داشته باش و بعد که دیدی مسکین هستی احساس بکن که کسی نمیتونه بالای سر تو بایسته، به کسی نمیتونی تکیه کنی و بعد برو و خودت رو به درب خانه ی اهل بیت علیهم السلام ببند، پا بست اونجا شو.
روایت مطرح ذیل آیه 8 سوره انسان تمرینی برای جبرئیل و درسی برای شیعیان و محبین اهل بیت ع
در روایت ذیل این آیه مطرح هست که جبرئیل علیه السلام در قالب مسکین و یتیم و اسیر در سه شب متوالی به درب خانه ی امیرالمومنین علیه السلام آمد و طلب غذا کرد و اهل این خانه تنها غذای خودشون رو که در خانه موجود داشتند به او دادند، از همون روایت برداشت میشه که تنها غذای در خانه بوده، این تنها غذای خانه رو به این فردی که بصورت مسکین و یتیم و اسیر به درب این خانه آمده میدهند، در این روایت یک مطلب دیگری وجود داره و این هست که آقا! جبرئیل که از ملائک مقرب هست مسکین و یتیم و اسیر درب این خانه هست. شاید برخی مطرح کنند که این ماجرا امتحانی برای اهل اون خانه بوده ، این هم یک بحثی هست اما این ماجرا تمرینی برای جبرئیل که از ملائک مقرب هست بوده و درسی برای شیعیان و محبین اهل بیت علیهم السلام هست که نسبت به اهل بیت علیهم السلام چگونه باشید.
گام اول محبّ امام حسین شدن: آیا من بدون امام حسین ع، در اوج فقر هستم؟
بله در این آیه رفتار محبین مطرح هست، ببینید فضای بین محبین و اهل بیت علیهم السلام باید چه طوری باشه؟ یک طرف اهل بیت علیهم السلام اطعام دهنده هستند و اینطرف محبین باید چگونه باشند؟« مسکین و یتیم و اسیر ». وقتی فضا« عَلَی حُبِّهِ » شد اونوقت اونطرف اهل بیت علیهم السلام اطعام دهنده و اینطرف محبین« مسکین و یتیم و اسیر » درب این خانه میشوند. محب بودن خودمون رو بشناسیم محبّ امام حسین علیه السلام هستیم؟ بشناسیم، محب بودن خودمون رو نسبت به امام حسین علیه السلام بشناسیم، مسکین درب خانه ی امام حسین علیه السلام هستیم؟ مسکین یعنی اوج نیاز، در فقرشدید، آیا این حس رو داریم که بدون امام حسین علیه السلام من در فقر شدید و در اوج نیاز هستم؟ بدون بارگاه امام حسین علیه السلام من مسکین هستم، من در اوج نیاز هستم، در شدیدترین حالت فقر هستم، این قدم اول برای یک محبّ به امام حسین علیه السلام هست.
گام دوم محبّ امام حسین شدن: آیا من بدون امام حسین ع، یتیم و آواره هستم؟
در گام بعد یتیم خانه ی امام حسین علیه السلام باشیم، یتیم بارگاه امام حسین علیه السلام باشیم. این باید حس ما باشه، این باید معرفت ما باشه. آیا این حس رو داریم که من بدون بارگاه امام حسین علیه السلام یتیم و آواره و بی سرپرست هستم و صاحب ندارم، کسی رو ندارم که با او همراه بشم، کسی رو ندارم که به او تکیه کنم.
گام سوم محبّ امام حسین شدن: آیا من پابسته حرم امام حسین ع هستم؟
و اسیر این خانه باشیم، اسیر بارگاه امام حسین علیه السلام باشیم. خودمون رو به گوشه ای از این بارگاه ببندیم، چنان ببندیم که به ما اسیر اطلاق بشه. اسیر یعنی خیلی گرفتار و خیلی در بند، خیلی پا بست.
این رفتار محبین هست، رفتار بین یک محب و مولا هست، خودمون بسنجیم که ما در رابطه ی حبّ با مولامون چگونه هستیم؟ من نسبت به هر چیزی احساس فقر میکنم، چقدر نسبت به امام حسین علیه السلام احساس فقر میکنم؟ چقدر نسبت به بهره بردن از امام حسین علیه السلام احساس نیاز میکنم؟ چقدر مسکین امام حسین علیه السلام هستم؟ چقدر یتیم امام حسین علیه السلام هستم؟ با خیلی ها مصاحبت دارم، با افراد و موضوعات و اشیاء زیادی همراهی دارم، در عین حال چقدر احساس یتیم بودن دارم؟ چقدر احساس میکنم که اگر امام حسین علیه السلام، دست امام حسین علیه السلام کنارم نباشه من یتیم هستم؟ چقدر خودم رو به خانه و بارگاه امام حسین علیه السلام وصل کرده ام و اسیر اونجا شده ام، و خودم رو در بند کرده ام؟ اگر بپرسند که فلانی! آزاد هستی یا اسیر؟ بگی من اسیر هستم، از هر چیزی بجز امام حسین علیه السلام آزاد هستم و اسیر خانه ی امام حسین علیه السلام هستم.
