بسم الله رو نمیشه از قرآن جدا کرد و نباید جدا کرد تأکیدات زیادی از جانب اهل بیت علیهم السلام وجود داره که بسم الله جزئی از قرآن هست آیه ای از قرآن هست آیاتی از قرآن هست، یعنی اگه انسان می خواد به قرآن صحیح به قرآن در مسیر بپردازه به قرآنی که سرانجام داشته باشه بپردازه به قرآنی که او رو به سرانجام برسونه بپردازه باید با بسم الله قرآن آشنا باشه، به بسم الله قرآن بپردازه،
برای بر سرانجام نیکو رسیدن هر کاری باید بسم الله همان موضوع مطرح شود
هر امری که بدون بسم الله آغاز بشه ابتر هست هر امری بدون بسم الله خودش، بدون بسم الله مربوط به خودش شما نمی تونی بگی خدایا من یه بسم اللهی چند روز پیش برای مثلا برای بیرون آمدن از خونه گفتم الان همون بسم الله برای اینکه اینجا وارد خانه بشم، هر بسم اللهی مربوط به خودش در هر امری در هر ماجرایی بسم الله مربوط به خودش، و اگر بسم الله مربوط به خودش نباشه اون امر ابتر باقی می مونه نه اینکه شما بگی خب خدایا من یه روزی یه بسم اللهی گفته بودم دیگه، دیگه برای چی مثلا فلان امر من ابتر مونده، میگیم بسم الله اون موضوع رو نگفتی، بسم الله مربوط به همون کار پس بسم الله به یک کاری اختصاص پیدا می کنه به همون امر اختصاص پیدا می کنه، حالا اگه شما بسم الله قرآن رو نتونی وارد بشی قرآن برای شما ابتر هست امر قرآن، ماجرای قرآن، مسیر قرآن برای اون فرد ابتر باقی می مونه، نمی تونه به سرانجام برسه .
