خدا در صحنه های مختلف با برنامه های مختلف، موضوعات مختلفی قرار میده، برای اینکه آدم بتونه بیشتر استفاده ببره،دقیق تر استفاده ببره،اوج بهره رو ببره نیاز هست که شگردی که اهل بیت(علیهم السلام) مطرح میکنند رو پیدا بکنه و به اون بپردازه،
خداوند در هر ماهی یا هر صحنه ای شگرد خاصی داره، خدا در صحنه های مختلف با برنامه های مختلف، موضوعات مختلفی قرار میده،برای بهره بردن از اون ماه یا اون صحنه خوبه که آدم شگرد اون صحنه رو پیدا کنه،قلق اون صحنه و شگرد اون ماه رو پیدا کنه،و با اون شگرد جلو بره.
اهل بیت(علیهم السلام) در کلامشون، در قالب کلامشون شگرد کار رو مطرح میکنند،ممکنه خیلی ساده نگن شگرد شما در این ماه این باشه.
انسانها به موضوعات مختلفی میپردازند،یک کسی ممکنه بگه من میخوام بیام در... زیارت عاشوراو و بهره میبره از این موضوع،یک کسی ممکنه بگه من اینگونه به نمازم میپردازم،اون هم بهره میبره.یک کسی ممکنه به دعای کمیل عادت کرده باشه اون هم بهره میبره.بعنوان مثال عرض میکنم؛مدتها به دعای کمیل میپردازه،مدتها به مثلا روضه میپردازه،اهل مداحی و روضه و اینهاست،این هم استفاده میبره،اما چقدر؟تا کجا؟برای اینکه آدم بتونه بیشتر استفاده ببره،دقیق تر استفاده ببره،اوج بهره رو ببره نیاز هست که شگردی که اهل بیت(علیهم السلام) مطرح میکنند رو پیدا بکنه و به اون بپردازه،این یک،دوم اینکه بدونه کجاست؟الان کجا هستیم؟من کجا هستم؟برای این موقعیتی که من هستم و با این موقعیت در صحنه ای که هستم،چه شگردی اهل بیت(علیهم السلام)برای من مطرح کردند؟«سبیل»من چیه؟
شگرد رشد در ماه رجب «شکر نعمت»بود و هست،در این موقعیت این جواب میده یعنی شما با این شگرد بیشترین رشد رو در این دامنه ی کوهستان میکنی.
بله مثلا در ماه رجب،با موقعیتی که خداوند محبت کرد در معارف در عمل ما جهش بود، شگرد رشد در ماه رجب «شکر نعمت»بود و هست،در این موقعیت این جواب میده یعنی شما با این شگرد بیشترین رشد رو در این دامنه ی کوهستان میکنی.
من در فضای شکر باشم،قلبم مملو از شکر باشه،تمام وجودم شکر باشه،نگاهم شکر باشه،کلامم با دوستان حاکی از شکر باشه،افکارم حاکی از شکر باشه.این رو در خودمون مواظبت بکنیم.در ذهنتون یک مروری داشته باشید متوجه میشید و براتون معناداره.هر چیزی که قلب من رو، فکر من رو یک مقداری نسبت به شکر دور میکنه و مکدر میکنه اون رو از خودت دورکن.بله این شگرد ماه رجب است برای ما.إن شاء الله اگر خدا بخواد احتمالا در پیش رو با این فضایی که خدا محبت میکنه و جریان ..که الان وجود داره،
إن شاء الله شگرد ماه شعبان به نظر میآد موضوع«ولایت» است، پرواز روح در ماه شعبان.ولایت در این مفهوم که«الفلک الجاریه فی اللجج الغامره یأمن من رکبها و یغرق من ترکها».
إن شاء الله شگرد ماه شعبان به نظر میآد موضوع«ولایت» است،حالا إن شا الله اونجا بیشتر صحبت میکنیم.پرواز روح در ماه شعبان.ولایت در این مفهوم که«الفلک الجاریه فی اللجج الغامره یأمن من رکبها و یغرق من ترکها».
«الفلک الجاریه؛این کوهستان میانه های سختی داره،باید سوار این فلک های جاریه شد،آخر ماه شعبان احتمالا (یعنی باید اینطور باشه)؛اینکه ای شمایی که بر این فلک جاریه سوار بودید
-میگی :بله!من؟
=بله،شمایی که بر این فلک جاریه نشسته بودید
- (با تعجب میگی)چه جوری؟ من که کشتی ای ندیدم،من که سوار بر هیچ چیزی نبودم.
با توجه به آیه 48 سوره هود ع و آیات دیگر، خداوند می فرماید:«شما همه سوار بر کشتی بودید همراه نوح(علیه السلام).
اونجا شما سوار کشتی بودید،آیا شما این حس رو داری؟آیه ی قرآنه دیگه شما سوار بر کشتی بودید همراه نوح،یادت میآد؟آیا این حس رو داری؟چه جوری سوار این کشتی بودید؟با جسم ذره ای همه سوار بر این کشتی بودیم،با...کشتی جاریه حرکت کردیم.خب من چه طوری در ماه شعبان سوار بر فلک جاریه بشم؟در بحث جاریه خیلی بحث هست که الان میخوایم وارد بشیم،چرا میگه «الفلک الجاریه»؟میتونست بگه «سفینه النجاه».
فرق«الفلک الجاریه»با «سفینه النجاه» یا بحث هایی که داریم چیه؟
اینجا یعنی در پهنه ای از آسمانها و زمین وجود داره،و شما روحا سوار این کشتی شدید،دقیق هم سوار شدید،جای دقیقی هم ایستادید،نه دو قدم اینطرف تر نه دوقدم اونطرف تر،نه دوقدم جلو نه دو قدم عقب
«المتقدم... والمتأخر...»نگیم چی میشه.
حالا إن شاء الله اینجوری باشه در ماه رمضان در ضیافت خدا قرار میگیریم،دوستان میان در ضیافت خدا مهمانی خدا، میشیم مهمان خدا.مهمان هرکجا که دوست داشته باشه میره مینشینه،هرچی سر سفره بخواد میخوره.
حالا این چند کلام رو داشته باشید،فضای شکر در ماه رجب رو دقت بکنید بعنوان شگرد رشد،بگیم یه چند کلامی در مورد آینده.
یک صلواتی بفرستیم.
در ماه رجب برای این آدم که این فضا رو طی کرده و به اینجا رسیده شگرد اینه،اهل بیت(علیهم السلام)هم مطرح میکنند با کلامشون و آثاری که ازشون وجود داره.یکی هم بحث زیارت(احتمالا مشهد)....
اینکه اصلا آدم به این معرفت برسه که اهل بیت(علیهم السلام)شگرد مطرح میکنند برای رشد کردن، خود این جای شکر داره،شما وقتی میخوای بری و برسی گام بگام جلو میآی و به این میرسی.درسته؟
با اون مطلبی که دوستان مطرح فرمودند در بحث«نفس مطمئنه»یک مطلب عرض کنم،نفس مطمئنه یعنی چی؟
صلواتی بفرستیم
نفس مطمئنه یعنی نفسی که باور کرده بارها ازش دستگیری شده،یک لحظه به اینکه بارها از او دستگیری شده بارها او رو از سر کشی نفس نجات دادند،بارها «امّاره» ها پس زده شدند برای او،یک لحظه به این شک نمیکنه. ای نفسی که فاطمیت رو تجربه کردی چشیدی، برگرد به سوی فاطمه(سلام الله علیها).
نفس مطمئنه یعنی چی؟ یعنی نفسی که باور کرده بارها ازش دستگیری شده،یک لحظه به اینکه بارها از او دستگیری شده بارها او رو از سر کشی نفس نجات دادند،بارها «امّاره» ها پس زده شدند برای او،یک لحظه به این شک نمیکنه.
این جالب و کاربردی هم هست،بُعد و سخت نیست.یک موقعی ممکنه بگی نفس مطمئنه یعنی نفسی که فلان شده باشد، این جوری شده باشد و اصلا این موضوعات در او نباشد و...خب این نفس که رفته دیگه در مورد چی داری حرف میزنی؟نفسی که هیچ چیز منفی در او نباشه و تمام مراحل صعود و اوج گرفتن رو طی کرده باشد و...خب اگر کسی اینجوری باشه «إرجعی الی ربک»چیه؟اون که باید پیش رب باشه.
وقتی میفرماید: « وَ لَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ(26)يَأَيَّتهَُا النَّفْسُ الْمُطْمَئنَّةُ(27)ارْجِعِى إِلىَ رَبِّكِ »؛ یعنی ای تویی که باور داری،بارها و بارها من دستت رو گرفتم،بارها و بارها از لب پرتگاه کنارت آوردم،بارها و بارها آوردمت بالا ،ای تویی که باور داری بارها فاطمیت دستت رو گرفت.
يَأَيَّتهَُا النَّفْسُ الْمُطْمَئنَّةُ(27)ارْجِعِى إِلىَ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً(28)اگر بخوایم اینجوری ببینیم میشه این؛ای نفسی که باور داری فاطمیت بارها دستت رو گرفته، ای نفسی که بارها فاطمیت رو چشیدی.قبول داری؟
بله
همین.همین.مطمئنه یعنی همین.
ای نفسی که فاطمیت رو تجربه کردی چشیدی قبول داری؟
بله.
برگرد به سوی فاطمه(سلام الله علیها).
خب حالا شما نفس مطمئنه هستی؟آیا کسی میتونه بگه نیستم؟آیا بی انصافی پیدا میشه بگه نیستم؟حداقل با این تعریف از مطمئنه.آیا کسی میتونه اینقدر بی انصافی کنه بگه من نیستم.
نفس مطمئنه یعنی باور داشته باش که بارها مشمول فاطمیت شدی،باید باور داشته باشی،امام حسین که همیشه مشمول فاطمیت و زهرائیت هستند.
بله خب! این آیه در اوجش برای امام حسین(صلوات الله علیه)مطرحه.ولی خب حالا با این تعریف شاید برای ما هم مطرح باشه.اگر باور داریم هستیم(نفس مطمئنه).در عمل خودت به این نتیجه میرسی که باور داری یانه؟الان در قلبت میتونی مرور کنی در عمل، میتونی ببینی روزهای آینده و گذشته که آیا باور داری یانه؟نفس مطمئنه یعنی باور داشته باش که بارها مشمول فاطمیت شدی،باید باور داشته باشی،امام حسین که همیشه مشمول فاطمیت و زهرائیت هستند.
