آن چیزی که مهمه اینه که؛ یک فرد با هر اعمال و رفتاری که داره آیا بلیط سوار شدن بر سفینه های خدایی، سفینه های نور را بدست میاره یا نه؟
بله! این که حجم اعمال آدم چقدر هست شاید خیلی مهم نیست ، این که تنوع اعمال و رفتارهای آدم چقدر هست، شاید خیلی اهمیت نداشته باشه ، آن چیزی که مهمه اینه که؛ این فرد با هر اعمال و رفتاری که داره آیا بلیط سوار شدن بر اون سفینه را ، بر سفینه های خدایی را بدست میاره یا نه؟ آیا بهش این بلیط رو میدند یا نمیدند؟
فلانی ! همه ی نماز های من سر وقت بوده و من تازه نمازهای اضافه تر از واجب خوندم و همه ی اعمال، رفتار و کردار و .... . در نهایت یکی سالها بعد از مرگ شما، از شما می پرسه ، فلانی هنوز بلیطی نگرفتی ؟ هنوز دستت بلیط سوار شدن بر سفینه ی نور را ندادند ؟
این ماجرا عبرت داره ، دوستان نکنه که ما غافل باشیم ، بعضیها بسیار سهل و آسان پرواز می کنند در سفینه ی نورانی . ما که دغدغه داریم ، ما که آیه ی قرآن می خونیم ، ما که معارف می خونیم ، ما که معلومات کسب میکنیم . ما که حرفمون اینه که ای کاش ما هم در سفینه ی حسینی جایی داشته باشیم، چه می کنیم؟
خدا انشاء الله دست هممون را بگیره و هممون را کمک کنه .
انسان نبایستی متکی به اعمال خودش باشه ، آن چیز که براش مهم باشه ولایت باشه ، قرار داشتن در ولایت و حکومت خدا باشه .
این عرفا یه مطلبی دارند خیلی ظاهرا درست نیست ، میگند که قیامت یک فرد یا برزخش یا بعد از مرگش، تجسم اعمال خودش هست و او در اعمال خودش قرار میگیره . این یا خیلی درست نیست یا اگر درست باشه برای بعضیها این جوری هست . ببینید در آیات قرآن می فرماد که من بهشون جزا میدم ، اونها عمل صالح انجام میدند و من بهشون جزا میدم ، مثلا می فرماد که «وَ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَنُكَفِّرَنَ عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ» اونهایی که عمل صالح انجام میدند خداوند می فرماد که من، سیئاتشون را می برم ، من سیئاتشون را پاک میکن «وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَحْسَنَ الَّذي كانُوا يَعْمَلُونَ (عنکبوت 7)» من پاداش میدم . با این نگاه ببینید آیات خیلی زیادی هستند ، الان میگیم که خب همه ی آیات جزا و پاداش این جوری هست ، خب اگر همه ی آیات جزا و پاداش این جوری هست و یا قریب به اتفاش این جوری هست، پس این یک ماجرا هست ، پس خداوند این نقش خودش را پررنگ میکنه ، همه ی این ها به اعمال شما بسته نیست . اصلا شما عمل انجام دادی، من جزا ندم چی ؟ پس من باید جزا بدم .
بله! این ولایت خدا را میرسونه ، این حکومت خدا را میرسونه . این میرسونه که انسان نبایستی متکی به اعمال خودش باشه ، نبایستی نگاهش این باشه که من برم این عمل را انجام بدم ، این عمل را هم انجام بدم کارنامه ی اعمال را پربار کنم . یعنی که اصلا نره دنبال اعمال صالح ؟ نه بلکه بره ، خیلی هم بره ، ولی براش جلب توجه نکنه . آن چیز که براش مهم باشه ولایت باشه ، قرار داشتن در ولایت و حکومت خدا باشه .
