اصحاب امام حسین ع، از عالیترین مصادیق آیات نور هستند در صفات همراه امام حسین ع شدند و بعد از رسیدن به بیوت نیز همراهی خود را با امام ع ادامه دادند
وقتی آیه ی 37 رو در مصداق دنبال می کنیم از عالی ترین مصادیق این آیه ماجرای امام حسین علیه السلام هست باید رجال خدایی رو در صفات مطرح در آیه ی 37 نور همراهی کرد باید با اونها در این صفات همراه شد این رجال کی هستند؟ یه کسی از شما می پرسه رجالٌ مردانی که، شما میگی کی هستند؟ کسانی که لَّا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاء الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ کسانی که اینطور هستند کسانی که این حالات و صفات رو دارند باید به رجال نزدیک شد باید با رجال همراه شد با رجالی که این صفات رو دارند آدم با کسی میتونه همراه بشه که هم صفت باشه هم دغدغه باشه او از يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ واهمه داره این فردی که با او همراه هست مثلاً از یک مطلب دیگری اینها نمی تونند با هم همراه بشند دو نفری با هم همراه میشند که هم دغدغه باشند هم رفتار باشند هم صفت باشند از عالی ترین مصادیق این ماجرا کاروان امام حسین علیه السلام هست یک کسانی بودند خدا بنا کرد بِغَيْرِ حِسَابٍ به اونها جزا بده اونها رو در فضایی از حالات و صفاتی مرتفع و مربوط به نظام نور با رجلی از رجال خدایی همراه کرد اونها این موقعیت این فرصت رو پیدا کردند که با این رجال همراه بشند و البته فرصت رو هم مغتنم شمردند و همراه شدند برخی ها هم بودند که همراه نشدند چرا همراه نشدند؟ بخاطر ضعف در این صفات، چرا وقتی امام حسین علیه السلام به اونها گفت که بیاند بریم اونها نیامدند؟ چرا؟ بخاطر ضعف در این صفات، ضعف در این صفات و حالات اونها در واقع با این صفات و حالات نمی تونستند همراه بشند، امام حسین علیه السلام خودش عالی ترین مصداق این صفات و حالات بود و اصحاب امام حسین علیه السلام در این صفات و حالت با او همراهی کردند، تا کی همراهی کردند؟ ادامه دار، آنقدر که مطمئن بشند به بیوت رسیدند آیا اینجا رها کردند؟ نه اینطور نیست چون در رفتن با بیوت رفتن به وسیله ی بیوت به ارتفاعات هم به رجال نیاز دارند در بیوت وقتی می خواند پله پله بالا برند اونجا رفتار رجال نیاز هست رجال درون خونه هم هستند درون خونه هم رفتار نشون میدند پس دست از رجال برنداشتند یاران امام حسین علیه السلام دست از حسین برنمی دارند چون تازه راه رو پیدا کردند تازه مسیر رو پیدا کردند تازه درب ورود به خونه رو پیدا کردند امام علیه السلام بهشون می فرماید که شما بعد از شهادت در این بهشت قرار می گیرید حرف شون این هست مضمون حرف شون این هست که ما این بهشت رو می خوایم چی کار تو هستی، تو کجایی، اگه ما با تو همراه باشیم قیمت داره راه رسیدن به او راه به سوی او راه قرب به او راه سرزمین او راه سرزمین نور تو هستی نه بهشت نه یه مشت باغ و بستان تجارت به بهشت معامله ی به بهشت ما رو از او از سرزمین نور غافل نمیکنه.
