شباهت سپاهیان طالوت ع و کاروانیان امام حسین ع در تشنه به میدان رفتن
در ماجرای طالوت علیه السلام یکی از صحنه های پیش روی یاوران طالوت علیه السلام ابتلای به نهر هست، خب به نهری مبتلا میشوند از این جهت که زمانی که به اون نهر برسند کسی نباید آبی بخوره إلّا یک کف دست و اگر کسی هم خواست آب بخوره به اندازه ی یک کف دست آب بخوره. دیگه بیشتر نخوره. حتما باید تشنگی زیادی غلبه کرده باشه که اینجا این موضوع« ابتلا » باشه وإلّا اگر کسی تشنه اش نباشد و کسی قبل از رسیدن به این هر عطش زیادی بر او غلبه نکرده باشه که این ابتلا نیست و میگن خب نمیخوریم ما که تشنه نیستیم. باید حتما عطش زیادی باشه که این موضوع ابتلا باشه یک امتحان جدی باشه. پس قبل از این ماجرا بایستی مسیر قابل توجهی رو حرکت کرده باشند، در سختی قابل توجهی هم حرکت کرده باشند، بدون آب هم حرکت کرده باشند و شاید هم در ذیل آفتاب در هوای بسیار گرم بوده باشند که عطش زیادی اونها رو فرا گرفته باشه که مطرح باشه که از این آب نخورید و این موضوع امتحان اون یاوران باشد. خب چرا؟ چرا افرادی تشنه که قرار هست که یاوری طالوت علیه السلام رو داشته باشند قرار هست که با طالوت به سمت جالوت حرکت کنند و بروند و با جالوت بجنگند چرا تشنه به میدان بروند؟ چرا سیراب نشوند که سرزنده و سرحال تر وارد نبرد به جالوت بشوند. جالب اینجاست که هر کسی که از اون آب بخوره خب در ظاهر شاید مثلا آب بخوره و سرحال بشه اما در این ماجرا هرکسی که آب بخوره قرار نیست که با طالوت همراه بشه. هرکسی که آب بخوره دیگه با طالوت همراه نیست. قرار هست که سربازانی تشنه در عطش زیاد به نبرد جالوت بروند.
تشنه به میدان رفتن برای دوری از منیّت و به استضعاف کشیده شدن
آیا میشه در ماجرای امام حسین علیه السلام هم این نتیجه رو گرفت که یک تدبیری، دست ولیّ بالا سر داستان داره سربازانی تشنه به میدان میبره؟ میخواد چنان تدبیر که کنه سربازان تشنه به میدان بروند. در عطشی زیاد. آیا آماده شدن بستر و فضا برای نصرت خدا میتونه یکی از پاسخ ها باشه؟ یعنی مثلا یک بخشی اینطور باشه که کسی احساس« من بودن » نکنه یعنی مثلا به تعبیری ذیل بحث« استضعاف » قرار داشته باشه.
تشنه به میدان رفتن برای اهل صبر شدن
آیا یکی از پاسخ های این ماجرا« صبر » هست؟ یعنی کلاس صبر. خب این افراد آب نمیخورند بخاطر اینکه صبر رو تمرین کنند مثل ماجرای روزه که گفته میشه فرد آب و غذا نمیخوره که صبر رو تمرین کند وقتی در روایات گفته میشه که روزه همون صبر هست یا صبر همون روزه هست( معادل هم گرفته شده اند ) یعنی اینکه شما با روزه صبر رو تمرین میکنی. چرا انسان باید صبر رو تمرین کنه؟ چرا« إنَّ اللهَ مَعَ الصَابِرِین » اینقدر پررنگ هست؟ چرا تمرین کردن صبر اینقدر پررنگ هست؟ چرا اینقدر قیمت داره که« خدا میآد در کنار صابرین » و با صبر خدا به اونها توجه میکنه. خب بایستی پاسخ این ماجرا دنبال بشه.
