ما باید از دنیا بیرون بیاییم. من فکر میکنم یکی از گیر های ما دنیاست. حس مون باید حس میدان جنگ باشه، حس میدانی که الان در این میدان نشسته ایم و هر لحظه ممکنه یک موشک بخوره بین ما، هر لحظه ممکنه گلوله ای به من بخوره و از دنیا برم. خب آدم در این میدان باشه چه حسی داره؟ خب در این حس هست که واقعا ممکنه من پنج دقیقه دیگه برم، همین الان فردی که کنار من بود گلوله خورد و از دنیا رفت با این حس باید از دنیا بِکَنیم و کسی که میآد در قران هم باید فکر کنه در میدان جنگ هست و با اون حس بیاد.
ببینید رزمنده ها وقتی میرفتند جنگ چه طور میرفتند؟ میگفتند خدا حافظ ما رفتیم و إنشاء الله که شهید بشیم. نمیگفتند إن شاء الله که برگردیم میگفتند ما رفتیم إن شاء الله که شهید میشیم یعنی این کسی که رفت از دنیا کَنده.
تحقیقات قرآن، میدان جهاد فی سبیل الله است
ما میریم در تحقیقات قرآنی خب این یک میدان نبرد هست، یک میدان جهاد هست. میگیم که دنیا مون چی میشه؟ اون قضیه چی میشه؟ این رو چه کار کنیم؟ پس اون چی؟ پس اون چی؟
آقا! شما اومدی در میدان جهاد، جهاد فی سبیل الله. مثل کسی بیا که از دنیا دل کنده است.
امیرالمومنین ع پیوسته و در همه حالات در مذمت دنیا صحبت می‌فرمودند
مثلا شما حال و هوای امیرالمومنین علیه السلام رو ببینید در میدان جنگ با مسجد کوفه فرقی نداره. در هر دو مکان یک حال و هوا رو دارند. در میدان جنگ هم در مذمت دنیا حرف میزنه و در مسجد کوفه هم در مذمت دنیا حرف میزنه، در میدان جنگ هم از توحید صحبت میکنه و در مسجد کوفه هم از توحید صحبت میکنه در میدان جنگ صحبت حماسی میکنند و در مسجد کوفه هم صحبت حماسی میکنند.
خیلی ممنون یک صلواتی بفرستیم أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
