درخواست برای اصلاح برخی روابط بین انسان و امام ع در دعای ندبه
در اواخر دعای ندبه مطرح هست که« وَاجعَل صَلَاتَنَا بِهِ مَقبُولَۀ ». کسانی که فرازهایی از دعای ندبه رو خوندن با امام علیه السلام صحبت هایی داشته اند نسبت به امام علیه السلام مطالبی مطرح کرده اند اینجا که میرسند درخواست هایی از خدا دارند. جالب هست که برخی از این درخواست ها اصلاح برخی روابط بین این انسان ها و امام علیه السلام هست. ایجاد برخی روابط بین این انسان ها و امام علیه السلام.
«وَاجعَل صَلَاتَنَا بِهِ مَقبُولَۀ»، یک درجه معنا یعنی درخواست برای قبول شدن نماز به خاطر بعد مسافت
انسانها اعمال مختلفی دارند، اعمال خیر دارند و این اعمال به دلایل مختلف ممکن هست که مورد قبول واقع بشه، درست باشه اینجا که مطرح هست« وَاجعَل صَلَاتَنَا بِهِ مَقبُولَۀ » چند تا مطلب مدنظر هست، لطافت داره. یکی این هست که مسیر طولانی در پیش هست و نماز ما هم که بدرد نمیخوره خدایا! بواسطه ی امام علیه السلام بخاطر امام علیه السلام نماز ما مورد قبول واقع بشه، نماز ما موثر واقع بشه نماز ما قیمت پیدا کنه. مسیر سخت هست، ما کجا و نماز درخور این مسیر کجا؟ نماز ما مورد قبول واقع بشه بواسطه ی امام علیه السلام.
«وَاجعَل صَلَاتَنَا بِهِ مَقبُولَۀ»، یک درجه معنا یعنی خدایا نماز ما را فقط و فقط بواسطه امام زمان ع مقبول قرار بده و نه از مسیر دیگری
یعنی یک درخواست قبول بودن نماز، یک درخواست موثر بودن اعمال و اینکه کارگزار خداوند در این عرصه ها امام علیه السلام هستند. خب این یک درجه از معنا هست و خیلی قیمت داره یک درجه یک لطافت از معنای دیگر اینجا« فرد مهدوی ، انسان، مومن مهدوی » است. خدایا نماز میخوانیم سعی میکنیم برای نماز ممکنه نماز ما مورد قبول واقع بشه . ممکنه نماز ما قیمت دار باشه. ممکنه نماز ما موثر باشه . ممکنه نماز ما در صحنه‌های مختلف به دردمون بخوره. ولی ما دوست داریم این قیمت نماز این اثر نماز به واسطه امام ع باشه. به واسطه مهدی ع باشه. ممکنه نماز ما اثرش بشه یک سفینه و بریم در اون سفینه سوار بشیم و از مقطعی عبور کنیم. ولی ما دوست داریم اون سفینه رنگ و بوی مهدوی داشته باشه، اون سفینه رنگ و بوی امام علیه السلام رو داشته باشه. لذا اینجا فرد مهدوی دعا میکنه« وَاجعَل صَلَاتَنَا بِهِ مَقبُولَۀ » اصلا میزنه زیر میز و میگه بواسطه ی او قبول کن جور دیگر نمیخوام که قبول کنی.
خدایا عمل مقبولی که رنگ و بوی مهدوی ع ندارد را از کتاب اعمال من پاک کن
اگر میخواهی در پرونده ی اعمال من چیزی رو مقبول شده بنویسی اون رو با رنگ و بوی مهدوی بنویس، اگر نیست ننویس. شرمم میشه قیامت کتاب اعمالم باز بشه و هزاران عمل مثبت در کتاب اعمالم وجود داشته باشه و مورد قبول واقع شده باشه ولی رنگ و بوی مهدوی، رنگ و بوی امام علیه السلام در اون نباشه. بله اینجا فرد مهدوی داره دعا میکنه که خدایا! اونها رو ننویس. من از دستم در میره و کار خیر انجام میدم بدون حال و هوا بدون رنگ و بوی امام علیه السلام اون رو ننویس. درخواست کنیم از خدا که خدایا! چی رو بنویس و چی رو ننویس. در اعمال خیر درخواست کنیم. خدای نکرده کسی عمل سوئی داره که اون رو کلا درخواست کنه خدایا ننویس اما در اعمال خیر در حسنات هم درخواست کنیم که خدایا! اینها رو ننویس. اگر قیامت کتاب اعمال من رو باز کنی همه ببینند خودم ببینم دیگران ببینند و گفته بشه که آقا شما چقدر اعمال حسنه داشتید، چقدر خیرات انجام دادید، چقدر کار خوب انجام دادید، آفرین، بارک الله بعد بگردند و نگاه کنند و یک عمل در یک گوشه ببینند و بگن بارک الله یک عمل هم برای امام علیه السلام، یک عمل هم با رنگ و بوی امام علیه السلام انجام دادی آدم شرم میکنه. خدایا! ننویس، بقیه رو پاک کن. پرونده ی اعمال رو باز میکنی ولو شده یک عمل در اون نوشته باشی و گفته بشه که آقا آفرین یک عمل کلا انجام دادی با حال و هوا و با رنگ و بوی امام علیه السلام و دیگه هیچ عمل دیگری نداری. خدایا! بقیه رو ننویس، بقیه اعمال خیر من رو ثبت نکن. اعمال حسنه از ما که رنگ و بوی مهدوی نداره رو ثبت و ضبط نکن.
شرم شیعه از اینکه در قیامت در محضر شهود مادر مهربان س کتاب اعمالش ورق بخورد و پر از اعمال خیر باشد ولی عملش رنگ و بوی مهدوی ع نداشته باشد
در قیامت کتاب اعمال انسان ها شاهد داره و خداوند برای کتاب اعمال شاهد میآره، از بزرگترین شاهد ها سید ما رسول الله صلوات الله علیه و آله هستند و کتاب اعمال انسان ها مورد مشاهده ی ایشون قرار میگیره. ما شرمنده میشیم؛ چند تا عمل مون رنگ و بوی امام علیه السلام داره؟ از بزرگترین شاهد ها مادر مهربان سلام الله علیها هست، آدم بره در قیامت در صحنه خدمت اهل بیت علیهم السلام و رسول الله باشند و مادر مهربان سلام الله علیهم باشند و کتاب اعمال فرد رو باز کنند و بگن که آفرین یک میلیارد کار خیر و حسنه در کتاب اعمال تو هست، میلیارد ها کار خیر و حسنه در کتاب اعمال تو هست. اگر در این اعمال رنگ و بوی مهدوی نباشه، رنگ و بوی یوسف رسول الله صلوات الله علیه و آله، رنگ و بوی یوسف حضرت زهرا سلام الله علیها نباشه آدم شرمنده میشه. از خجالت آب میشه. وسط های کتاب میگه آقا میشه اون کتاب ما رو ببندید؟ میشه کتاب اعمال ما دیگه معلوم نباشه؟
رنگ و بوی کتاب اعمال شیعه، رنگ و بوی مهدوی است هر چند کتابی مختصر باشد
بله آدم اینجوری نگاه کنه و جایگاه خودش رو پیدا کنه. آقا فلانی! شصت سال هفتاد سال زندگی کردی و کتابت رو از اعمال پر کردی اما یاد امام زمان کجای کتاب تو هست؟ قدمی برای امام علیه السلام کجای کتاب تو هست؟ اینکه در کتاب اعمال انسان بایستی حسنات نوشته بشه خیلی خوب هست ولی رنگ و بوی کتاب هم مهم هست، نور این حسنات هم مهم هست، شما کتاب خوبی نوشتید ولی وقتی کسی این کتاب رو میخونه یاد امام زمان نمی افته. فلانی کتاب مختصری نوشته، خیلی کوتاه، یک صفحه کتاب نوشته اما همین یک صفحه رو که میخونی یاد امام زمان صلوات الله علیه می افتی. همین یک صفحه از کتاب اعمالش رو میخونی، همین که به این کتاب نگاه میکنی رنگ و بوی مهدوی داره. « وَاجعَل صَلَاتَنَا بِهِ مَقبُولَۀ » خدایا! در پرونده ی اعمال ما ده تا نماز بنویس، ده تا نماز مورد قبول ولی نمازهایی که رنگ و بوی امام علیه السلام رو دارند.
