آیات 1و2 سوره کوثر مختص رسول الله ص و آیه سوم دسته بندی سایر انسانها
1397/11/20
آیات 1و2 سوره کوثر مختص رسول الله ص و آیه سوم دسته بندی سایر انسانها
شنبه 2جمادی الثانی 1440 - دفتر نادری
اعطای کوثر فقط حصر به رسول الله ص می‌باشد
مطلبی در مورد سوره کوثر. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم، بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ.إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ(1).فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انحَْرْ(2).إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْترَُ(3). خوب در آیه سوم سوره کوثر مطرح هست که إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْترَُ. اینجا اون ضمیر انت به رسول الله ص برمیگرده. یه خبری در مورد افراد دیگری غیر از رسول الله ص داده میشه. در آیات قبل گفته شده که ای رسول ما به تو نه به دیگران. ما به تو کوثر عطا می کنیم، ما به تو کوثر عطا می کنیم. آیا اینجا بحث دیگران مطرح هست؟ نه. این کوثر به چه کسی عطا شد؟ به رسول الله ص. آیا به کس دیگری هم عطا شده؟ نخیر. در ایات قرآن مطرح نیست که به کس دیگری عطا شده باشه. پس کوثر طبق این ایات به رسول الله ص عطا شده و لا غیر. به دیگران عطا نشده. در ایه دوم میفرماد که ای رسول فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انحرْ. ای رسول تو صلات بجا بیار برای رب و تو وانحر. پس یه ماجرایی به رسول الله ص عطا شد، یه موضوعی یه چیزی که اسمش هست الکوثر، به رسول الله ص عطا شد و نه به دیگران و نه به غیر و نه به کس دیگری و به هیچ کس دیگری عطا نشد. پس در اینجا یک حصر وجود داره. حصر عطا شدن کوثر به رسول الله ص و نه کس دیگری.
دو رفتار صلاۀ و نحر در ادامه اعطای انحصاری کوثر به رسول الله ص مطرح می‌شودپس این رفتارها نیز منحصر در رسول الله ص می‌باشد
در ادامه به رسول الله ص فرامینی داده میشه از جانب خداوند. اینکه ای رسول صلات بجا بیار. این در ادامه چه مطلبی هست؟ در ادامه اون عطایی که منحصر به رسول الله ص هست. پس این فرمان منحصر به رسول الله ص هست نه به کس دیگری. این فرمان منحصر به رسول الله ص هست. ای رسول صل لربک وانحر. بخاطر اینکه این عطا رو به تو انجام دادم پس تو این کار رو انجام بده. پس تو این دو کار رو انجام بده. فرض کنید در جایی به رسول الله ص خداوند فرموده که من قرآن رو بر تو نازل کردم پس تو این کار رو بکن. شما نمی فرمایی که خوب قرآن بر کس دیگری هم نازل شد. نه، اون منحصرا بر رسول الله ص هست. پس این کار را بکن اگر فرمانی بعدش هست و اون فرمان مربوط به نزول قرآن بر رسول الله ص هست، اون کار، اون فرمان اون، امر انجام شده، منحصر در رسول الله ص هست. شما نمی فرمایی من هم باید برم اون رو انجام بدم. دیگران هم باید انجام بدن. نه اون مربوط به رسول الله ص هست.
مابین حکم خداوندی برای انجام یک کار و علت اون حکم همیشه تناسب وجود دارد
خداوند در قرآن بین رفتارهای رسول الله ص، مؤمنین، و حتی بین رفتارهای برخی مؤمنین نسبت به هم تفاوت قائل میشه. حتی در اوامری که داده میشه تفاوت قائل میشه. هر امری که به رسول الله ص هست، برای همه نیست. هر امری که برای مؤمنین هست. هر فرمانی که، هر دستوری که برای مؤمنین هست، برای همه مؤمنین نیست یا برای رسول الله ص نیست. بین یک دستور، بین یک فرمان، بین یک حکمی که از جانب خداوند هست برای انجام کاری و علت اون حکم، تناسب وجود داره.
در آیات 1و2 سوره کوثر بحثها مربوط به روسل الله ص می‌باشد، آیا می‌توان سایر انسانها را با توجه به آیه سوم دسته بندی نمود
پس خداوند اینجا به رسول الله ص میفرماد که ای رسول تو صل لربک و تو اِنحر. این رفتار صل لربک و این رفتار انحر مختص رسول الله ص هست. ایشون این رفتار رو انجام میدن. چرا؟ چون این حکم بر مبنای عطای کوثر هست. و عطای کوثر منحصر در رسول الله ص هست. پس دو آیه اول سوره کوثر مختص رسول الله ص هست. یه چیزی به ایشون اعطا شده و رفتارهایی از ایشون خواسته شده. آیه 1و2 منحصر در رسول الله ص هست. بقیه آدمها کجا هستن؟ بقیه انسانها کجا می مونن؟ بقیه انسانها دو گروه از انسانها هستن. مؤمنین و غیر مؤمنین. اینگونه دسته بندی کنیم. مسلمین و غیر مسلمین. بقیه انسانها رو اگر بخوایم دسته بندی کنیم، مثلا در دو گروه دسته بندی کنیم. یه گروهی رو به رسول الله ص نسبت بدیم.
