پیش از سفر اربعین، درخواست برای ورود به لقاء رب در همراهی با کاروان امام حسین ع
در پیشاپیش سفر اربعین از این ماجرا غافل نشیم، برای این ماجرا قیمت قائل باشیم و التماس کنیم که؛ « آیا میشه من هم در زمره ی کاروان امام حسین علیه السلام وارد لقاء رب بشم؟ » هرکسی باید به لقاءرب برود. قیامت شده بگن اینها که لقاء رب رفته اند. میپرسن کجا؟ گفته میشه در زمره ی کاروان امام حسین علیه السلام. مثل اینکه برای یاران نوح علیه السلام مطرح میشه که" اینها که لقاء رب رفته اند، باید لقاء رب میرفتند که رفته اند." یکی مطرح میکنه کجا؟ گفته میشه که در معیت نوح علیه السلام. « وموطنا علی لقاء اله نفسه »؛ اون کسی که در وجودش ماجرای لقاء الله پررنگ شده است با من راه بیفته« فلیرحل معنا ». چرا؟ چون میخواهیم به لقاء الله برویم؛ دوستان ماجرای لقاء الله رو در وجود مون پررنگ کنیم.
عیان بودن همه چیز، محضریت، تعیین تکلیف، موضوعات مطرح در لقاء رب
مثال عرض کردیم و دوباره عرض کنیم، فرض کنید که یک کسی بیاد و مطرح کنه که امام علیه السلام در فلان جای نزدیک در یک محلی بالای یک صندلی یا تختی نشسته اند و قرار هست که افراد یکی یکی به نزد ایشون بروند، اونجا صحنه ای هست که وقتی شما وارد میشی همه ی موضوعات شما عیان هست، محضریت پررنگ هست، اونجا تعیین تکلیف میشه، به حساب رسیدگی میشه، از بعض از موضوعات که موضوعات مهمی هست سوال میشه. همه ی آدمها الان صف ایستاده اند و یکی یکی وارد این فضا میشوند. دوستان! این فضا رو حس کنیم. بزرگتر و عظیم تر این ماجرا در لقاء رب انجام میشه. بعضی ها در لقاء رب شرمنده هستند، بعضی احساس میکنند دست شون خالی هست، بعضی احساس میکنند که کاری نکرده اند، بعضی احساس میکنند که گناه شون، جرم هاشون زیاد هست، نه اینکه احساس میکنند بلکه اینها رو میبینند و به این درک میرسند. یک نکته عرض کنم؛ در برخی از روایات مطرح هست که در صحنه هایی از قیامت برخی از اهل بیت علیهم السلام مثلا امام حسین علیه السلام به یک شکل خاصی(مثلا زخمی، بدون سر) وارد صحنه ی محشر میشوند. این یعنی بخشی از لقاء الله، چطور این یعنی لقاءالله ؟ یک جهت عرض میکنیم که یعنی اینکه در اون صحنه وقتی شما با اون صحنه مواجه میشی میگی اگر این ماجرا انجام شده، من چه کار کردم؟ ببینید اون صحنه بازخواست انسان ها هست، نه فقط بازخواست کسانی که مرتکب چنین جرمی شده اند بلکه صحنه ی لقاء هست، جایی که نشون داده میشه که ببینید داستان چی هست، شما در اون صحنه چه حسی داری؟ شما تصور کن که بروی خدمت امام علیه السلام و خدای نکرده ببینی که صورت ایشون زخمی هست، بر بدن مبارک ایشون چندین جراحت هست، چه حسی داری؟ بی تفاوت هستی؟ شما اون صحنه ی مربوط به امام حسین علیه السلام رو هم بگذارید در این فضا و نگاه کنید. یا اینکه در برخی از روایات احتمالا مطرح هست که در صحنه ی قیامت حضرت زهرا سلام الله علیها وارد میشوند و احتمالا در دست ایشون یا به همراه ایشون برخی از اجزا بدن شهدای کربلا هست. چرا؟ شما این صحنه رو ببینید چه حسی دارید؟ برخی ممکن هست که در این صحنه احساس شرمندگی داشته باشند. بله دوستان لقاء الله رو در وجودمون پررنگ کنیم، لقاء رب رو در وجود مون پررنگ کنیم، در پیشاپیش سفر اربعین این ماجرا برامون پررنگ باشه.
«بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها وَ مُرْساها إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَحيمٌ * وَ هِىَ تجَرِى بِهِمْ فىِ مَوْجٍ كاَلْجِبَال»، از قوانین حاکم بر کشتی نوح ع؛ حرکت به سوی لقاء رب دارای قوانین خاص خود است.
دوستان یک ایامی یک مدتی در حال و هوای اصحاب نوح علیه السلام باشیم، بریم درون کشتی وارد بشیم و تصویر کنیم، تا الان ما یک تصویری از کشتی داریم، کشتی با یک عظمتی، با یک سری قوانین خاص« بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها وَ مُرْساها »،« وَ هِىَ تجَرِى بِهِمْ فىِ مَوْجٍ كاَلْجِبَال » یک تصویری از کشتی داریم، بریم وارد کشتی بشیم ببینیم که آیا میتونیم یک شب کشتی رو تصور کنیم؟ قوانین حاکم بر یک فضا رو جست و جو کنیم، برامون قوانین پررنگ باشه، چه قانونی اونجا حاکم هست، مثل تاریخ نویس ها فقط ظاهر تاریخی رو نبینیم که بگیم اینها اومدن و اینجا اطراق کردند و از اینجا بلند شدند و ساعت فلان حرکت کردند و در ساعت فلان به فلان جا رسیدند، این چه حرفی هست؟ باید به این پرداخته بشه که بگو چه قوانینی در اینجا حاکم بود؟ در کشتی نوح چه قوانینی حاکم بود؟« بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها وَ مُرْساها إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَحيمٌ (41) وَ هِىَ تجَرِى بِهِمْ فىِ مَوْجٍ كاَلْجِبَال...(42هود)» قوانین رو پیدا کنیم. کشتی با بسم الله حرکت میکرد. با بسم الله پهلو گرفت و همه اینها برای درک بیشتر و محضریت غفور بودن و رحیم بودن رب انجام شد. قوانینی از جانب رب برای درک بیشتر رب. برای لقاء رب. در کاروان امام حسین علیه السلام قوانین حاکم چی هست؟ در کشتی نوح دارند به سوی لقاء رب حرکت میکنند، برای رفتن به سمت لقاء رب یک قوانینی حاکم هست. در کاروان امام حسین علیه السلام ماجرا حرکت یاران به سوی لقاء الله، به سوی لقاء رب هست، چه قوانینی حاکم هست؟ قوانین رو دنبال کنیم.
بله دوستان از این موضوع غافل نشیم، کلیتی از بحث نوح علیه السلام گفته شد، از اون بیرون بیاییم، فقط به صرف این بود که داستانی از نوح علیه السلام در کل در ذهن مون باشه و با فضا آشنا بشیم، بریم به سوی بحث لقاء رب در یاران نوح علیه السلام، این برای ما پررنگ باشه، از اونجا درس بگیریم و بیاییم به سمت کاروان امام حسین علیه السلام. غفلت نکنیم، به خودمون تذکر بدیم، فلانی!« وَ لَا تَكُن مِّنَ الْغَافِلِين، وَ لَا تَكُن مِّنَ الْغَافِلِين » فلانی از غافلین نباش. نکنه از غافلین باشی. إن شاء الله که کسی مثل فرزند نوح علیه السلام نیست در اونجایی که نوح علیه السلام میفرماید که« وَ لَا تَكُن مَّعَ الْكَافِرِين( 42 هود )» إن شاء الله که کسی اینجوری نیست، ما به خودمون تذکر بدیم که« وَ لَا تَكُن مِّنَ الْغَافِلِين » نکنه من از غافلین باشم، نکنه غفلت کنم، نکنه به سوی زیارت امام حسین علیه السلام برم و بیام و غفلت کرده باشم.
«ارْكَب مَّعَنَا»: سوار بر کشتی امام حسین ع شو، بهشتی با قوانین خاص در میان امواجی مانند کوه
خدایا! ماجرا ماجرای لقا رب هست، ماجرای لقاء الله هست، قوانین خاصی حاکم هست، آیا میشه من با این قوانین آشنا بشم؟ آیا میشه من با قوانین به سوی لقاء اللهِ جمعی که امام حسین علیه السلام در کاروانش اعمال کرد آشنا بشم؟ اینجوری امام حسین علیه السلام رو بشناسم. آیا میشه من از اون قوانین بهره ببرم؟ آیا میشه در این سفر زیارتی با سمت امام حسین علیه السلام من یک قدم به سمت لقاء الله و لقاء ربِ جمعی در معیت کاروان امام حسین علیه السلام حرکت کرده باشم؟ دوستان از این موضوع غافل نشیم، فرصت تنگ هست و نمیشه خیلی صحبت کرد، نمیشه خیلی موضوع رو باز کرد، بعضی از موضوعات رو آدم با ایما و اشاره عبور میکنه، خودمون رو در این فضا ببریم و به این فضا دل بدیم، بهش بپردازیم، بهش فکر کنیم،. حتی شده توسل کنیم، التماس کنیم؛ خدایا من تا چه زمانی با ظاهر کاروان امام حسین علیه السلام آشنا باشم؟ تا چه زمانی فقط چند تا مقوله ی تاریخی بدانم؟ من میخواهم که با یاران امام حسین علیه السلام سوار بر این سفینه بشم «ارْكَب مَّعَنَا » این رو به خودمون تذکر بدیم. وقتی یاد کاروان امام حسین علیه السلام می افتیم یک کسی رو تصور کنیم که اونطرف داره ما رو صدا میکنه که فلانی!« ارْكَب مَّعَنَا؛ با ما سوار شو! ». تا موقعی که سوار نشی نمیدونی که در کشتی چه خبر هست، داخل کشتی بهشت هست، قوانینش فرق داره، اینجا بهشت هست، یک بهشتی درون موج های عظیم. اون کسی که تاریخ مینویسه از بیرون نگاه میکنه، بهشت رو که نمیبینه،نمیداند که این افراد در بهشت هستند، این رو نمیفهمه، از این موضوع درکی نداره. چرا؟ چون سوار نشده است. آیا میخواهی داخل کشتی رو متوجه بشی؟ ابتدا« ارْكَب مَّعَنَا ». « وَ قَالَ ارْكَبُوا » سوار بشید، سوار بشید و با یک سری قوانین ویژه آشنا بشید، در اون قوانین رشد کنید.
عبور از معلومات معارفی به سوی معرفت معارفی
کاروانیان( اصحاب ) نوح علیه السلام یک دوره ی رشد دارند،بایستی با« بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها وَ مُرْساها » در عمل آشنا بشوند، در عمل با اون درگیر بشن و رشد کنند و این ماجرا رو در وجود شون معرفت کنند. وقتی در زندگی شما یک حادثه ی بدی اتفاق میافته خدای نکرده، یک حادثه ی سختی که حل شدن اون حادثه خیلی سخت هست اتفاق می افته، خداوند بوسیله‌ای کمک میکنه و اون حادثه حل میشه، شما چه حسی داری؟ معرفت وجودی ات بیشتر شده است، حس نزدیکی و قرب به خدا بیشتر شده است، میگی من دست خدا رو حس کردم. حالا تصور کنید که یاران نوح علیه السلام سوار کشتی شده اند و موج هایی کالجبال (مانند کوه ها) وجود داره، در اینجا قرار هست که این افراد خدا رو حس کنند« بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها » حس میکنند که خدایا! دست تو« بِسْمِ اللَّهِ » چقدر زیبا جریان میده، با هر موج یک قدم به خدا نزدیک تر میشوند. إن شاء الله که خداوند به همه مون توفیق بده بتونیم از این معلومات معارفی عبور کنیم و به سمت معرفت معارفی بریم و یک قدم معرفت لقاء الله رو در وجودمون قرار بدیم.
محضر امام حسین ع، صحنه لقاء الله
بله در لقاء الله چشم خدا پررنگه، کلام خدا پررنگه، شما چشم خدا رو حس میکنی، میبینی، اثر چشم خدا رو میبینی، کلام خدا رو حس میکنی، فعل خدا ور حس میکنی. امام حسین ع چشم خداست. عین الله است. بشتابیم به سوی عین الله. این شتافتن رو و این وصل رو نمونه ای از لقاء الله در دنیا بدونیم. لقاء الله در قیامت رو با لقاء الحسین ع در دنیا تجربه کنیم. محضریت رو اینجا تجربه کنیم. عین الله رو تجربه کنیم. شتافتن به سوی صحنه لقاء رو اینجا تجربه کنیم. تصویر کنیم به سمت صحنه ای میریم که اونجا محضره، اونجا لقاء ست. اونجا جای ملاقات. قلبمون رو بکنیم و روانه کنیم. خدایا من به کجا دارم میرم. خدایا اونجا صحنه لقاء ست. اونجا صحنه ملاقاته. خدایا اونجا محضر عین اللهِ. در قیامت در صحنه لقاء رب مطرح بشه که این افراد، چند بار در دنیا به لقاء رب اومدند. چند بار محضر عین الله اومدند.
التماس و توسل برای لقاء الحسین ع
خدایا تو با ما چه میکنی. خدایا کمکم کن. الهی بحق الحسین ع. التماس کنیم تا لقاء الحسین رو درک کنیم. توسل کنیم. قرب به حسین ع. دستان مبارک امام حسین ع رو حس کنیم . بچشیم از دستان مبارک ایشان محبتهای عظیم رو. خدایا یعنی میشه؟ قلبمون مالامال از التماس باشه. به چادر خاکی مادر مهربان س در سرزمین کربلا متوسل بشیم. یا فاطمه یا مولاتی کمکم کن. سر بر سجده بذاریم و فریاد کنیم یا مولاتی یا فاطمه الزهراء به ما هم اذن بده برای لقاء الحسین ع. دوست دارم در دستان مبارک امام حسین ع باشم. دوست دارم چشم در چشمان او باشم.
بر محمد و آل محمد صلواتی بفرستیم أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
