بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحیِمِ

لزوم شناخت معارف نظام مند توحیدی در سوره توحید، جهت بالا بردن معرفت توحیدی

تمام مراحل سیر و سلوکی و معرفت توحیدی، نظام مند در سوره توحید وجود دارد

چند کلامی در مورد سوره توحید. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ. قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ. اللَّهُ الصَّمَدُ. لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ. وَ لَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدُ[[الاخلاص112: 4-1] ] . در سوره توحید عالی‌ترین معارف نسبت به توحید خدای متعال مطرح است. یعنی کسی سوره توحید رو حرکت کنه میشه گفت همه توحید رو داره. همه آن چیزی که در بحث توحید، توحید خدای متعال مطرح است در سوره توحید وجود دارد، وجود داره نه پراکنده بلکه دارای نظام. وجود داره نه تنها دارای نظام معرفتی بلکه نظام حرکت. سوره توحید، چارچوبه توحید نسبت به خدای متعال را مطرح می کند. سوره توحید بحث زیاد داره. بحث های مغفول در سوره توحید بسیار هست. کشف نظام سوره توحید مهمه. اولین سر نخ این نظامش، یعنی یکی از موضوعات سر نخ نظام سوره توحید همین حرکت از آیه ۴ به آیه ۱ است. خب فقط این نیست رابطه این آیات چیه؟ رابطه شامل و مشمول بودن این آیات چگونه است؟ وقتی میگیم حرکت از آیه ۴ به آیه ۱ ، یعنی از تقدم و تأخر صحبت می‌کنیم. از مثلاً استلزام در فهم معرفت صحبت می کنیم. این استلزام در فهم معرفت یک رابطه است، چندین رابطه بین این فضاها، بین فضای مثلاً آیه دوم، اللَّهُ الصَّمَد[الاخلاص112: 2] ، با آیه سوم و چهارم وجود دارد. یکی این استلزام سیر معرفتی است. در استلزام سیر معرفتی شما باید از آیه ۴ به سمت آیه ۳ برید، از آیه ۳ برید به سمت آیه ۲ . اگر به مثابه چهار مرحله در توحید خدا بدونیم، سوره توحید رو اگر به مثابه چهار مرحله در توحید خدای متعال بدونیم، مرحله بالا به لحاظ شأن مرحله آیه ۱ است. مرحله پایین مرحله ۴ هست. این پایین و بالا نه به لحاظ تسبیح عرض کردیم به لحاظ استلزامی که در سیر و سلوک شما در توحید الی الله هست.

لزوم دقیق شدن در معرفت توحیدی با توجه به مثالی از ماجرای حضرت موسی ع

خب لازم هست سوره توحید رو بسیار کنکاش کنیم. فهمش خیلی ضروری است و خیلی کار میبره. همه توحید خدای متعال در سوره توحید هست. هر معرفت از توحید خدای متعال شما دنبال میکنید در سوره توحید هست. هر آیه ای از قران جای دیگری در سوره دیگری پیدا می کنید در خصوص توحید، توحید نسبت به خدای متعال جاش تو سوره توحید معلومه. به بهانه بحث سوره توحید یک مقدار معارف توحید رو در خودمان ارتقا بدیم که به سایر موضوعات قرآنی با مبنای معارفی توحیدی دقیق تری بپردازیم. ماها به دلیل ضعف مون در معرفت توحید از معارف توحید در موضوعات مختلف سرسری عبور میکنیم. اصلا انگار نمی بینیم متوجه نیستیم. موسی ع وارد وادی ایمن شد، گفته میشه به موسی ع که یا موسی إِنَّني‌ أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا[طه20: 14] ،. ما با این کار نداریم. درکی از این نداریم. سریع عبور می کنیم، فَاعْبُدْني‌ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ[طه20: 14] . یک نکاتی در اون ماجرا می پردازیم که احتمالاً یک درکی ازش داریم. میریم سراغ اونها. از این موضوع عبور می‌کنیم. این معرفت چیه؟ در ماجرای موسی ع وقتی این معرفت مطرح میشه تقریباً در همه موارد، در همه مواردی که این ماجرا تکراراً در سوره های مختلف مطرح شده، این معرفت مطرح است، معرفت توحید. ما باهاش ارتباط نداریم، به راحتی عبور می کنیم، میگیم اینجا خدای متعال گفت که ای موسی من خدا هستم دیگه، خدایی غیر از من هم نیست. ما که اینو میدونستیم. ما اینطور عبور می‌کنیم ، ما که اینو میدونستیم. اونجا هم خدای متعال خواست به موسی ع یک تذکری داده باشه، تاکید کرده باشه. چرا اینگونه می پردازیم؟ دلیلش اینه ضعف داریم در معرفت توحید. یه مقداری معرفت توحید رو بالا ببریم که در موضوعات در ماجرا های مختلف خط توحید رو درک کنیم. این مسئله مهمه.