بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحیِمِ
لزوم شناخت جایگاه عالی ترین اشیاء ، اسماء و موضوعات در تعامل با خداوند، جهت سیر الی الله
در سوره توحید باید همه اشیاء و تعامل ما با همه اشیاء و همچنین تعامل همه اشیاء و عالی ترین اشیاء با خدای متعال جانمایی بشوند، جایگاهشون معلوم بشه. عالی ترین اشیاء از نظر ما با یه عبارت کلی وقتی عرض میکنیم یعنی اهل بیت علیه السلام. یعنی اسماء و صفات خدای متعال. جایگاه اینها چی هست در سیر الی الله، سیر معرفت الی الله، سیر توحید الی الله، سیر الی احدیت الله. جانمایی این اشیاء چگونه هست؟ هرگونه ضعفی در این جانمایی ها، در این معرفت ها نسبت به اشیاء ما را از این حرکت نگه میداره. در افرادی ممکنه حتی نسبت به اشیاء بزرگ و اشیاء عالی خدای متعال، معرفت صحیحی نداشته باشند، در آیه چهارم یعنی در مرحله یک توحید متوقف بشوند. یه موقع ممکنه برخی از معرفت های غلط، افراد را در حرکت در مرحله دوم سوره توحید یعنی آیه سوم سوره توحید متوقف کنه و همینطور بالاتر. باید اینها را شناخت. هرگونه تعامل با هر شیئی در عالم نیاز به معرفت توحید داره. هرگونه تعامل با هر شیئی در عالم بدون پایه معرفت توحید، بدون جانمایی در نظام توحید، اون فرد رو به سمت انحراف میبره، به سمت سقوط میبره. اون تعامل کارا نخواهد بود. اون تعامل مفید نخواهد بود. تعامل با اشیاء منفی باید در نظام توحید جاش معلوم باشه. تعامل با اشیاء مثبت باید جاش معلوم باشه. تعامل با عالی‌ترین موضوعات و مقولات عالم در هر مرحله ای از اون مقولات باید از دریچه نظام توحید باشه و جانمایی بشه نسبت به نظام توحید. جانمایی بشه در نظام توحید.
ببینید در ماجرای موسی علیه السلام اینطور هست. وقتی موسی علیه السلام وارد یکی از عالی ترین مقولات عالم میشه، وارد ابعاد ماجرای امام حسین علیه السلام، از النار تا بُعد بَعدی وادی ایمن، فی بقعه مبارکه متصل به شجره نور و بُعد بعدی وادی مقدس طوی، وارد یکی از عالی ترین مقولات عالم اون هم در این پهنه ای از ابعاد این مقوله، میشه، وقتی میخواد وارد این ماجرا بشه باید منطبق بر نظام توحید وارد این ماجرا بشه و این مقوله در این ابعاد در نظام توحید جانمایی اش معلوم بشه. اگه این جانمای معلوم نباشه اگر دریچه ورود، ورود از نظام توحید به این مقوله نباشه، ورود به این مقوله برای موسی علیه السلام دستاوردی نداره و تعامل فرد باید با مقوله از دریچه نظام توحید باشه.
شما با یک پادشاه مواجه میشید باید در نظام توحید با این مقوله مواجه بشید. جای این مواجه شدن شما در نظام توحید باید معلوم باشه. با یک دشمن مواجه میشید باید جاش معلوم باشه. در دینداری شما وارد مرحله‌ای از دینداری میشید که باید دینتون دین مایوس کننده باشه، مایوس کننده کفار. خب کفار به شما حجمه می‌کنند، فتنه می‌کنند، ترس ایجاد می‌کنند. خدای متعال می‌فرماید که فَلَا تخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ[المائده5: 3] . از آنها خشیت نداشته باشید از من خشیت داشته باشید. اگه این تعامل را نداشته باشید چی رو از دست میدی؟ آیه ۴ . آیه ۴ نظام توحید رو شما از دست میدی و ضعف پیدا می کنید. در مرحله یک دینداری این مطرح هست. در مرحله دوم دینداری در گام دوم دینداری که بحث دین مأیوس کننده هست این مطرح است. در گام سوم دینداری که اکمال دین هست، تعاملش با نظام توحید مطرح هست. در سیر الی دین مرضی یعنی در دوران اتمام نعمت، تعاملش با نظام توحید مطرح است. در اسلام مرضی تعامل با نظام توحید مطرح است.
گزینه های اشتراک گذاری
