یک مطلب در مورد انبیاء و رسل علیهم السلام مهم هست، توجه به سلوک انبیاء، توجه به شخصیت خود انبیاء و رسل علیهم السلام، سیر رشد انبیاء و رسل علیهم السلام، این مهمه. باید به این توجه کنیم، زود عبور نکنیم. فقط جلوه بیرونی اون انسان بزرگوار، اون نبی و اون رسول را نسبت به مردم و نسبت به خودمان نبینیم، بگیم اومد این کار رو برای ما کرد، اومد این دستاورد را برای ما داشت یا برای انسان ها داشت. این یه بحث هست، این خیلی مهمه. خود آن نبی چه سلوکی طی کرد؟ در ماجرای انبیا و رسل علیهم السلام به این توجه کنیم. ابراهیم علیه السلام اومد با قوم مشرک برخورد کرد، به قوم مشرک گفت بت نپرستید، ستاره نپرستید، ماه نپرستید، خورشید نپرستید، بله این رو گفت، ما هم درس میگیریم. ما هم درس بگیریم مشرک نباشیم. به سلوک خود ابراهیم ع توجه کنیم. اون کسی که داره این حرف رو میزنه الان کیه؟ همین الان تربیت هاش چیه؟ چه چیزی در وجودش جریان داره؟ در کدام مرحله از سلوک الی الله است؟ این رو بهش توجه کنیم. از این منظر وقتی ورود می کنیم، ماجرای انبیا و رسل علیهم السلام بسیار اثرگذار، بسیار فایده مند، بسیار دارای درس‌های بسیار. یوسف علیه السلام سلوک داره الی الله، این سلوک رو ببینیم، مسیر رشد داره الی الله، این رو ببینیم. خدای متعال یوسف علیه السلام رو در موقعیتی قرار میده، میتونست به یک دنیا و لذات دنیا و حب دنیا با دسترسی خوب، با موقعیت خوب با اعتبار دنیایی خوب، دسترسی داشته باشه، ایشان وقتی به این دنیا نگاه می‌کنه، چی میگه؟ میگه من نسبت به این دنیا، اون زندان، اون محبس بسته سختی که خدا آنجا حضور داره، اون برای من محبوبه، من به اون جا حب دارم، این سلوک هست.
