عمده ما انسان ها از قرآن، مثل افرادی استفاده میکنیم که هر از گاهی، هر مدتی یک بار می روند سراغ دریا و در لب ساحل استفاده ای از دریا می برند برای ساعاتی و برمیگردند و بر اساس اون بهره ای که از این مسافرت بردند، در طول روزهای بعد از سفر، حالشون بهتره، احوالشان بهتره، شاداب ترند، برخی موضوعات شون اصلاح میشه. عمده ما انسان ها از قرآن اینجوری استفاده می کنیم، تا لب ساحل قرآن هستیم، نسیمی از قرآن در لب ساحل قرآن به ما می خوره و قطراتی از قرآن بر ما می چکه و میریم بر اساس این دستاورد، که این فضای خوبی است، میریم بر اساس این دستاورد زندگی میکنیم و حال مون خوبه. این یک سلوک هست، این یک روش هست که عمده انسان‌ها این روش را دارند، عمده انسان های خوب این روش رو دارند. یک بحث دیگر که خدای متعال ما را به اون دعوت میکنه، ورود به این دریاست، ورود به این اقیانوس است. آقایی که سال ها، هر از گاهی یکبار خدای متعال توفیق میده جلسه قرآن میری، به فضای قرآن نزدیک میشی، در لب ساحل قرآن از نسیم قرآن بهره مند میشی، بیا و وارد قرآن شو، بیا و به این فضا ورود کن، بیا یک زندگی کلام اللهی آغاز کن، بیا بنای زندگیت رو بگذار ورود در کلام الله، سلوک در کلام الله، از کلام الله جدا نشو. شاید به ظاهر از اقیانوس داری جدا میشی، در نهری از اقیانوس به اقیانوس وصل باش. یه مدتی باید ما با انهار زندگی کنیم، در نهری از اقیانوس، به اقیانوس متصل باش، در یک نهر خروشانی که شما و پیرامون و همه مقولات زندگیت رو به سمت اون اقیانوس حرکت میده. آنقدر اینجا سلوک کن، در این نهر حرکت کن تا به اقیانوس برسی و ورود کنی و وارد اقیانوس بشی، عالی ترین مقام تحقق تسبیح اینجا هست. شما وقتی تسبیح می کنی خدای متعال را یعنی اقا بکَن، جدا شو، بگو این که خدا نیست، این که غیر الله است، این که فضای خدایی نیست، این که بُت هست، این که نفس هست، هی جدا شو، هی جدا شو، اینها را نمیخواد، تسبیح از اینجا شروع میشه، بیا در نهر، نهر الی اقیانوس. در این مسیر نهر، موضوعات مختلف، باغستان، هرچی که هست، این که خدا نیست، این که خدا نیست، سبحان الله، من فقط به جستجوی الله هستم، من جستجوگر الله هستم. این مسیر را حرکت کن تا به جایی میرسی که وارد این اقیانوس میشی، اقیانوس کلام خدا. اینجا شما به معنای واقعی از عالی ترین درجات تسبیح را محقق کردی. بله باید این رو تو زندگی ملاک قرار بدیم، هدف قرار بدیم. سر این نهر را بگیریم و حرکت کنیم، بیایم بیایم تو نهر. انهار خدا در عالم جریان داره، بیایم تو نهر و با کشتی حمد و با قایقهای حمد در نهر حرکت کنیم. اگه این کار رو نکنیم به مثابه آدمی هستیم که سالها کنار نهر نشستیم، هر از گاهی یک لیوان از نهر استفاده کردیم، یک سفره خوبی کنار نهر پهن کردیم، یک فضای بسیار با طراوتی زندگی کردیم و همین جوری هی میمونیم اونجا.
