در مورد ویژگیهای قرآن از جمله ویژگیای قرآن وجوه مختلف هست. اینکه قرآن دارای وجوه هست و ما باید قرآن رو حمل کنیم به احسن وجوه. خوب این چگونه اتفاق می افته؟ اصلا قرآن دارای وجوه هست، چی هست؟ این رو باید درست فهمید.
ایمان به ظاهر و باطن قرآن هر دو ضروری هستند
از جمله ویژگیهای دیگر قرآن، اینکه قرآن دارای باطن هست، یا دارای باطنهای مختلف هست. خوب اینکه قرآن دارای باطن هست یعنی چی؟ این رو باید درست بفهمیم. یعنی در قبال ظاهر قرآن، قرآن دارای باطن هست یعنی چی هست؟ و اینکه انسانها دعوت شدن به فهم باطن قرآن و ایمان به باطن قرآن. خوب پس باید بفهیم که اصلا باطن قرآن چی هست؟ آیا باطن همین مفهومی است که ما می دونیم؟ آیا باطن به معنای مصداق است؟ باطن به چه معناست؟ فقط آنچیز که ظاهر قرآن هست، اگر ظاهر قرآن به این معناست به معنای عبارات قرآن و فهم همین عبارات قرآن هست، فهم همین کلام ادبیات قرآن هست و منطق قرآن هست، شما وقتی همین رو می فهمید این موضوعات از موضوعاتی صحبت می کنن که در واقع برای شما باطن هستن. در واقع شما رو دعوت می کنن به ایمان به اونها. خوب اون باطن قرآن هم در همین ظاهر هست اگر ظاهر و باطن به این معناست. اینکه کسی به ظاهر قرآن ایمان بیاره اگر ظاهر به معنای همین ظاهری که ما می فهمیم هست. کسی به ظاهر قرآن ایمان بیاره و به باطنش ایمان نیاره مگه میشه؟ مثلا قرآن شما رو دعوت می کنه به معرفی موضوعاتی در عرش خداوندی و ایمان به اونها. خوب الان ما این کلام رو شنیدیم فهمیدیم می خوایم بهش ایمان بیاریم، به ظاهرش ایمان بیاریم به باطنش ایمان نیاریم. به باطنش ایمان نیاریم یعنی چی؟ یعنی به آن چیزی که الان نمی بینیم و دعوت شدیم بهش ایمان نیاریم، خوب به همین ظاهر ایمان نیاوردیم. در روایت هست می فرماد که، عده ای هستن که به ظاهر قرآن ایمان میارن و به باطنش کافر میشن. تعریف ظاهر و باطن باید به شکلی باشه که این شدنی باشه. به ظاهر ایمان بیاری به باطن کافر باشی و می فرماد که این ایمان هیچ سودی براشون نداره. می فرماد بعد از اونها کسانی میان که به باطن قرآن ایمان میارن به ظاهرش کافر میشن. قرآن برای اینها هم سودی نداره. ایمان به ظاهر، در روایت هست که ایمان به ظاهر باید همراه با ایمان به باطن باشه و ایمان به باطن باید همراه با ایمان به ظاهر باشه. خوب باطن و ظاهر چی هست؟
